Τρία χρόνια πριν, τον Απρίλιο του 2003, ο Saddam είχε ανατραπεί και η εξουσία του αποτελούσε παρελθόν. Μετά την αμερικανική εισβολή στην χώρα, καταδικάσθηκε για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και ειδικότερα για τους θανάτους 148 σιιτών χωρικών από το Ντουτζάιλ μετά την αποτυχημένη απόπειρα κατά της ζωής του το 1982. Η ιρακινή κυβέρνηση τήρησε «σιγήν ιχθύος» σχετικά με τους σχεδιασμούς της εκτέλεσης του, σε μία προσπάθεια να αποφευχθούν περαιτέρω προβλήματα στο ήδη ταραγμένο Ιράκ από τις αντιδράσεις των σουνιτών υποστηρικτών του. Το αμερικανικό δικαστήριο, λίγες ώρες πριν την εκτέλεση, απέρριψε το αίτημα των συνηγόρων του για άμεση και προσωρινή αναβολή. Ο Saddam θα βρεθεί στην αγχόνη και η εκτέλεσή του θα κάνει το γύρο του κόσμου.
Έργα και ημέρες
Γιος αγροτών, o Saddam Hussein γεννήθηκε στο Τικρίτ στις 28 Απριλίου 1937. Έχασε μικρός τον πατέρα του και λέγεται ότι πέρασε δύσκολη παιδική ηλικία. Μεγαλώνοντας δεν δυσκολεύτηκε να βρει τον προσανατολισμό του. Όντας φοιτητής ανέλαβε ρόλο καθοδηγητή και στα 20 χρόνια του είχε ήδη εισέλθει στις τάξεις του κόμματος Μπάαθ.
Πολύ γρήγορα θα βρεθεί ανάμεσα στους πρωταγωνιστές στις δύο απόπειρες ανατροπής του υπάρχοντος καθεστώτος. Η πρώτη, το 1956, είχε ως στόχο την ανατροπή της μοναρχία που είχε εγκαθιδρυθεί στο Ιράκ από τη Μεγάλη Βρετανία, ενώ η δεύτερη, αφορούσε στην απόπειρα δολοφονίας του στρατηγού Abdel Karim Qasim, που είχε πάρει την εξουσία το 1958. Η απόπειρα απέτυχε και ο Saddam αναγκάζεται να εγκαταλείψει τη χώρα και να βρει καταφύγιο στην Αίγυπτο.
Θα επιστρέψει στο Ιράκ το 1963, όταν το Μπάαθ καταλαμβάνει πραξικοπηματικά την εξουσία, λίγους μήνες αργότερα, ωστόσο, ο Abdel Karim Qasim, θα την ανακτήσει και ο Saddam θα βρεθεί στη φυλακή. 3 χρόνια αργότερα θα δραπετεύσει και σύντομα εξελίσσεται σε ηγετικό στέλεχος του Μπάαθ. Το 1968 το κόμμα του με νέο πραξικόπημα και εμπνευστή τον ίδιο θα ανακτήσει την εξουσία και ο ίδιος θα αποκτήσει μεγάλη δύναμη, συγκεντρώνοντας πολλές εξουσίες στο πρόσωπό του.
Σύντομα η εξουσία του αρχίζει να επηρεάζει τη Δύση. Η απόφαση του Saddam να υπογράψει εν μέσω Ψυχρού Πολέμου 15ετή συμφωνία συνεργασίας με την Σοβιετική Ένωση, θα γίνει η αιχμή του δόρατος για τους Αμερικανούς. Η Βρετανία δεν θα μείνει αμέτοχη καθώς βλέπει και δικά της συμφέροντα να θίγονται, όταν ο Saddam αποφασίζει να κρατικοποιήσει την βρετανικής ίδρυσης εταιρείας πετρελαίου της χώρας που προμηθεύει πολλές από τις χώρες της Δύσης. Παρά τις σχέσεις του Ιράκ με τη Δύση που επιδεινώνονται συνεχώς, ο Saddam έχει βλέψεις για ένα πράγμα, την Προεδρία της χώρας. Η τοποθέτηση δικών του ανθρώπων σε θέσεις κλειδιά συνηγορούν προς αυτή την κατεύθυνση. Το 1979 θα εξαναγκάσει σε παραίτηση τον Στρατηγό Αχμάντ Χασάν αλ-Μπακρ και θα αναδειχτεί σε μοναδικό κύριο του Ιράκ και αμέσως θα προχωρήσει στην εκτέλεση πολλών πολιτικών του αντιπάλων.
Οι πόλεμοι του πετρελαίου
Ένα χρόνο μετά την ισλαμική επανάσταση στο Ιράν, το 1980, ο Saddam, θα βάλει πλώρη για τις πλούσιες σε πετρέλαιο περιοχές του Ιράν, ξεκινώντας έναν πόλεμο που θα κρατήσει οκτώ χρόνια. Το Ιράκ θα κατηγορηθεί για χρήση χημικών όπλων, ενώ το 1986, οι εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ, θα αποφανθούν ότι το Ιράκ παραβίασε τη Συνθήκη της Γενεύης χρησιμοποιώντας χημικά όπλα εναντίον του Ιράν κατά τη διάρκεια του πολέμου. Αργότερα ο Saddam θα κατηγορηθεί για χρήση τέτοιων όπλων εναντίον των Κούρδων και γι’ αυτό έχει θεωρηθεί υπεύθυνος για τις δολοφονίες χιλιάδων ανθρώπων.Κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράν, οι ΗΠΑ θα γυρίσουν την πλάτη τους στο Ιράκ και θα σταματήσουν να παρέχουν τη στρατιωτική τους υποστήριξη, παρ’ ότι το
1982, οι ΗΠΑ είχαν αφαιρέσει το Ιράκ από τον κατάλογο των χωρών που στηρίζουν την τρομοκρατία. Ο πόλεμος θα λήξει τελικά το 1988, όταν Ιράν και Ιράκ θα υπογράψουν εκεχειρία.
Δύο χρόνια αργότερα, ο Saddam θα εισβάλλει στο Κουβέιτ, με επίσημη αιτιολόγηση τη στήριξη της εξέγερσης που διαφαινόταν στο εσωτερικό της χώρας. Ο πόλεμος από πολλούς χαρακτηρίστηκε ως ένας δεύτερος πόλεμος για το πετρέλαιο και έμεινε γνωστός ως «ο πόλεμος του κόλπου». Ο Saddam θα υποστηρίξει ότι και οι δύο αυτοί πόλεμοι έγιναν με την έγκριση των ΗΠΑ κάτι που φυσικά η αμερικανική κυβέρνηση αρνήθηκε. Η διεθνής κοινότητα αντέδρασε ακαριαία στην εισβολή του Ιράκ στο Κουβέιτ. Μετά το εμπάργκο κατά της Βαγδάτης, ακολούθησε το ψήφισμα του ΟΗΕ, που ζητούσε την άμεση αποχώρηση του Ιράκ από το Κουβέιτ. Όταν ο Saddam δεν συμμορφώθηκε, οι ΗΠΑ και η Βρετανία με τη βοήθεια αρκετών χωρών επιτέθηκαν το 1991 κατά των Ιρακινών στρατευμάτων και τα ανάγκασαν να αποχωρήσουν. Παράλληλα, οι αεροπορικές τους δυνάμεις βομβαρδίζουν το Ιράν με 85.000 τόνους βομβών. Το Ιράκ για αντίποινα θα εξαπολύσει πυραύλους εναντίον του Ισραήλ και των αμερικανικών δυνάμεων στη Σαουδική Αραβία. Μέσα στην ίδια χρονία το Ιράκ θα αποχωρήσει από το Κουβέιτ και θα υπογραφεί συνθήκη εκεχειρίας υπό το βλέμμα του ΟΗΕ, όχι όμως και του Saddam Hussein που αρνείται να συζητήσει με τον ΟΗΕ.
Το Ιράκ θα βρεθεί υπό το βάρος των κυρώσεων και η εξουσία του Saddam στο εσωτερικό της χώρας θα πάρει αυταρχική μορφή. Ο ίδιος πάντως δεν θα σταματήσει να αμφισβητεί την αμερικανική κυριαρχία. Οι ΗΠΑ θα χρησιμοποιήσουν ως αφορμή τα υποτιθέμενα χημικά και βιολογικά όπλα μαζικής καταστροφής που φέρεται να έχει στην κατοχή του το Ιράκ για να επιτεθούν στο Ιράκ και να εγκαθιδρύσουν μία φίλα προσκείμενη προς την αμερικανική εξουσία, κυβέρνηση. Η επίθεση των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στο Ιράκ, έχει ακόμη ένα σκοπό. Τη σύλληψη του Saddam. Πρώτοι θα πέσουν οι δύο γιοι του και συγκυβερνήτες, οι οποίοι θα δολοφονηθούν στη Μοσούλη. Ο ίδιος θα συλληφθεί ζωντανός και το Νοέμβριο του 2006 θα κριθεί ένοχος για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Ο κύκλος του κλείνει. Στις 30 Δεκεμβρίου 2006 θα οδηγηθεί στην αγχόνη. tvxs
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου