Αιρετικός

Στίχοι: Έκτωρ Κουφοντίνας
Μουσική: Georges Brassens
Τραγούδι: Έκτωρ Κουφοντίνας

Στο χωριό μου δε μου μιλούν,
έχουν όλοι κάτι να πουν.
Κάτι για μένα τον αιρετικό,
πως για παράδειγμα δεν κοινωνώ.
Δεν ψηφίζω κάποιον ούτε και θέλω,
άλλο τους νενέκους να κυβερνάνε.

Ο λαός τους ξέρει καλά,
χρόνια κρατά αυτή η ομερτά.
Κι αν ρωτήσεις κάθε φτωχό,
δεν θα σου πει «καλό το ευρώ».
Η συμμορία των βουλευτών.
Μάτι το μάτι των κορακιών!...


Κι όταν είν' γιορτή εθνική,
παρέλαση κάνουν οι στρατιωτικοί.
Με βήμα, με κέφι και με ρυθμό,
που κάτι θυμίζει από φασισμό.
Κι όταν κάποιος θα τους αντιμιλήσει,
Το δακρυγόνο τους θα τον συνετίσει.

Ο λαός τους ξέρει καλά,
χρόνια κρατά αυτή η ομερτά.
Κι αν ρωτήσεις κάθε φτωχό,
δεν θα σου πει «καλό το ευρώ».
Μέρα τη μέρα μας πολεμούν,
μπράβο σ΄ εκείνους, που προχωρούν!

Δέκα χρόνια κοντεύουνε πια,
φτώχια, λιτότητα, ξένα δεσμά.
Μ' αν οι ρόλοι αντιστραφούν
τότε θα τρέχουν και να κρυφτούν.
Με το πλήθος να 'ναι απηυδισμένο,
και με τα παιδιά να τους κοροϊδεόυν.

Ο λαός τους ξέρει καλά,
χρόνια κρατά αυτή η ομερτά.
Κι αν ρωτήσεις κάθε φτωχό,
δεν θα σου πει «καλό το ευρώ».
Μικρός μικρός ο υπουργός.
Ξεπουλημένος, το λες αλλιώς!

Κρύες νύχτες πάλι θα 'ρθουν,
μα στην Ευρώπη αδιαφορούν.
Μήνες, χρόνια είναι καρμπόν,
με τη λιτότητα να 'ναι παρόν.
Με τη σκέψη να 'ναι δαρκώς στραμμένη,
σ' έναν μαύρο τόπο όπου δεν χαράζει.

Ο λαός τους ξέρει καλά,
χρόνια κρατά αυτή η ομερτά.
Κι αν ρωτήσεις κάθε φτωχό,
δεν θα σου πει «καλό το ευρώ».
Μα ποιός μα ποιός φταίει για αυτά;
Ο τρομοκράτης, ε φυσικά!                             Da Vinci των φτωχών