Την παρούσα ιστορική περίοδο της ανθρωπότητας συμβαίνει ένα τεράστιο κύμα μετανάστευσης, κατά το οποίο οι άνθρωποι μετακινούνται κατά εκατομμύρια είτε εξαιτίας της διαχρονικής φτωχοποίησης λόγω εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων των τόπων τους από τους αποικιοκράτες του καταναλωτικού καπιταλισμού, είτε εξαιτίας πολέμων με παραδοσιακά όπλα ή με σύγχρονα εναλλακτικά, δηλαδή μεταρρυθμίσεις και μνημόνια νεοπτωχοποίησης για την άμεση μελλοντική εκποίηση και τον έλεγχο των φυσικών πόρων και του πλούτου των πατρίδων τους. Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι όλοι ανεξαιρέτως οι μετανάστες και πρόσφυγες κατευθύνονται φυσικά προς εκείνες ακριβώς τις χώρες που τους έχουν καταστρέψει τις πατρίδες και τις ζωές τους. Παρατηρώντας αυτή την ιστορική πραγματικότητα, λοιπόν, δεν είναι ....
δύσκολο να κατανοήσει κανείς ότι η από δω και μπρος πορεία των ανθρώπων επί της γης, αν ήταν φυσικά γραμμική και όχι απρόβλεπτη, θα κατέληγε στο να ζουν, όσοι περισσότεροι μπορούν να στριμωχτούν, σε μητροπόλεις-κράτη, ο ένας πάνω στον άλλον και οι μισοί εξ αυτών άνεργοι, εξαθλιωμένοι και άστεγοι, οι υπόλοιποι δε διασκορπισμένοι σε υφιστάμενες πόλεις και χωριά του πλανήτη, όπου θα αποτελούν κατ' αποκλειστικότητα φθηνό εργατικό δυναμικό παραγωγής ενέργειας και πρώτων υλών, χρήσιμων για την εύρυθμη λειτουργία των μητροπόλεων-κρατών και την πολιτισμένη διαβίωση των καταναλωτών κατοίκων τους.
Θα βαδίζαμε δηλαδή ως ανθρωπότητα, αν μπορούσαμε να ελέγξουμε το Χάος, προς έναν πλανήτη με απόλυτα διακριτά τα μέρη του: Τις μητροπόλεις-κράτη με τα εκατομμύρια καταναλωτών κατοίκων, το πρώην φυσικό περιβάλλον που θα έχει βιομηχανοποιηθεί εξολοκλήρου, θα κατοικείται από παροικίες σύγχρονων ειλώτων και θα απομυζείται συστηματικά, θα μολύνεται και θα ρυπαίνεται ολοένα από τα απορρίμματα και τα απόβλητα των "ανεπτυγμένων" και τέλος, κάποιες νησίδες προστασίας της φύσης, οι οποίες θα διατηρούνται χάριν εκπολιτισμού των ανθρώπων, είτε εντός των μητροπόλεων ως στημένα πάρκα, είτε σε κάποιες προστατευόμενες γωνιές του πλανήτη ως υπαίθρια μουσεία φυσικής ιστορίας, τα οποία θα επισκέπτονται κατά τις άδειές τους κάποιοι προνομιούχοι καταναλωτές.
Οι χαοτικής φύσης όμως δυνάμεις και δυναμικές που κρατούν σε ισορροπία το οικοσύστημα και αυξάνουν διαρκώς την εντροπία του, δεν αφήνουν το επινοημένο από τον άνθρωπο χρηματοοικονομικό σύστημα να το υποκαταστήσει κατ' αυτό τον τρόπο, ούτε να το βάλει σε τάξη. Έτσι, κατά το όταν μια πεταλούδα που ανοιγοκλείνει τα φτερά της στον Αμαζόνιο μπορεί να προκαλέσει καταιγίδα στο Πεκίνο, ένας ανυποψίαστος και πολιτισμένος καταναλωτής που ανοίγει ένα σακούλι μακαρόνια, ή ένα κουτί μπύρα, ή ένα πλαστικό μπουκάλι γάλα στο Βερολίνο, ή στη Νέα Υόρκη, ή στο Πεκίνο, μπορεί την ίδια στιγμή να προκαλεί την προσχώρηση ενός έφηβου στους τζιχαντιστές στη Συρία, ή την πτώση ενός αεροπλάνου στη Βραζιλία, ή ακόμη την έναρξη ενός πολέμου στην Ουκρανία, αλλά και την επώαση ενός θανατηφόρου ιού στη Νιγηρία.
Το ζητούμενο δηλαδή αυτή την ιστορική στιγμή της ανθρωπότητας είναι αν ο ρυθμός αυτοκαταστροφής της είναι ή θα γίνει με τον καιρό ταχύτερος από εκείνον με τον οποίον καταστρέφει τα άλλα έμβια είδη και το οικοσύστημα γύρω της, αν δηλαδή η ανθρωπότητα θα αποδεκατιστεί από πόλεμο, από ασθένειες και από τα λεγόμενα δυστυχήματα ή τρομοκρατικά χτυπήματα που προκαλεί η ίδια ή αν θα καταφέρει να απομείνει ως το τελευταίο έμβιο ον στον πλανήτη και θα αποδεκατιστεί κατόπιν από λιμό και κανιβαλισμό. Νομίζω, και έχει ήδη αρχίσει να φαίνεται με τραγικό τρόπο, ότι το Χάος έχει την πρόνοια, την αποστολή, την ιδιότητα και τις δυνάμεις να αποσοβήσει το δεύτερο και να επαναφέρει την ισορροπία μέσω του πρώτου. ZHN | ThePressProject Magazine
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου