Με είχαν ιντριγκάρει οι κριτικές που μιλούσαν για την τοπική διάλεκτο της Χίου, την ιστορία του Πέτικα, τo θρύλο γύρω από το όνομά του, τον μεγάλο ανεκπλήρωτο έρωτα του, τις περιπέτειές του....
Όταν πληροφορήθηκα ότι το έργο του παίζεται στο θέατρο MΠΙΠ, έσπευσα να το δω. Και η απόφασή μου αυτή δικαιώθηκε στο έπακρο.
Μπαίνοντας στο νέο αυτό θέατρο, η πρώτη μου εντύπωση ήταν ότι έκανα λάθος. Γιατί το φουαγιέ του είναι ένα πολύ όμορφο, ζεστό, με μοντέρνο design μπαράκι, όπου μπορείς χαλαρά να πιεις τον καφέ σου ή το ποτό σου πριν ή μετά την παράσταση.
Ο Γιάννης Μακριδάκης, μαθηματικός, καλλιεργητής, συγγραφέας, έγραψε το βιβλίο αυτό το 2008. Περιγράφει έναν μύθο που ακουγόταν σε όλο το νησί. Με τον «Ανάμιση Ντενεκέ», ο Μακριδάκης ήταν υποψήφιος για το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα του περιοδικού Διαβάζω.
Στο θέατρο, τον ρόλο του Πέτικα υποδύεται ο Χάρης Χαραλάμπους. Ας κρατήσουμε αυτό το όνομα γιατί πιστεύω ότι μετά την αποψινή παράσταση που είδα, θα μας απασχολεί θετικά και τα επόμενα χρόνια.
Με γοήτευσε απόψε ο Χάρης Χαραλάμπους, με ταξίδεψε.
Ο Γιώργος Πέτικας ήρθε στην Χίο από την Αμερική, όπου ήταν μετανάστης. Το βράδυ όμως της 22 Φεβρουαρίου 1915, σκοτώνει με μαχαίρι τον φίλο του για τα μάτια και τον έρωτα μιας γυναίκας. Από εκείνη την νύχτα ξεκινάει η περιπέτειά του. Βγαίνει στο βουνό και γίνεται ο μεγαλύτερος ληστοφυγόδικος στην ιστορία της Χίου. Επί πολλά χρόνια, αστυνομία και τα καταδιωκτικά αποσπάσματα δεν μπορούν να τον συλλάβουν. H καταδίωξή του διαρκεί πολλά χρόνια και ο Πέτικας συστήνει συμμορία έχοντας κρησφύγετο τις πλαγιές του Πελινναίου. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, λαμβάνουν χώρα στα βουνά συμπλοκές μεταξύ των συμμοριτών και των καταδιωκτικών αρχών. Τελικά η σύλληψη του Πέτικα επιτυγχάνεται πέντε χρόνια μετά το φόνο, το 1920, αλλά καταφέρνει να δραπετεύσει. Δεκαπέντε χρόνια μετά, το 1935, θα συλληφθεί στην Κωνσταντινούπολη και θα εκδοθεί στην Ελλάδα. Θα οδηγηθεί στις φυλακές της Αίγινας. Λίγα χρόνια μετά, θα αποφυλακισθεί με βασιλική χάρη.
Έμεινε στην ιστορία της Χίου ως το πρώτο όνομα στο έγκλημα. Κι ακόμη μέχρι σήμερα σε πολλά χωριά της περιοχής κυριαρχεί το προσωνύμιο Πέτικας για νεαρούς κυρίως, μα ατίθασους κατοίκους.
Ο Χάρης Χαραλάμπους δεν σε αφήνει να καταλάβεις ότι παρακολουθείς ένα μονόλογο. Είναι κυρίαρχος στην σκηνή και παίζει πολλούς και διαφορετικούς ρόλους, αλλάζοντας την φωνή του, τις κινήσεις του, το στυλ του. Συνομιλεί με τον φίλο του, ήρεμα αρχικά, στη συνέχεια, όμως, έχει μαζί του μια βίαιη κουβέντα. Συνομιλεί με την αγαπημένη του, με τον αδελφό του. Βλέπεις μπροστά σου τον νωματάρχη, τον αρχηγό της αστυνομίας της Χίου, παρακολουθείς έναν ηλικιωμένο να μετρά τις λίρες του. Βλέπεις τους φοβισμένους αστυνομικούς. Γίνεται ο ντελάλης του χωριού, διαβάζοντας τα νέα από τις εφημερίδες. Μόνο μόνος του δεν είναι στην σκηνή. Και ο χορός του, σαν βαρύ ζεμπέκικο.
Το πρόσωπό του εκφραστικό, άλλαζε συνεχώς, όπως άλλαζαν και οι ήρωες. Γλυκό, βίαιο, φοβισμένο, ανήσυχο, τραχύ. Όλα τα συναισθήματα φαίνονταν στο πρόσωπό του.
Η σκηνοθεσία της Μαρίας Αιγινίτου ήταν ευρηματική και καταπληκτική. Με την ιδιαίτερη ματιά της και με ένα αφαιρετικό σκηνικό, κατάφερε να σε κάνει να αισθανθείς ότι παρακολουθείς μια πολυπρόσωπη παράσταση.
Όμορφη η ιδέα της καταπακτής με το δροσερό νερό.
Στην αρτιότητα της παράστασης συνετέλεσε πολύ και ο όμορφος φωτισμός του Παναγιώτη Μανούση, που σε πολλές σκηνές δημιουργούσε δύο ίσκιους στους τοίχους του θεάτρου.
Υπέροχη και η μουσική του Σωτήρη Καστάνη, που ακουγόταν κατά την διάρκεια της παράστασης.
«Ανάμιση Ντενεκέ» ονόμαζε ο Πέτικας το κρησφύγετό του, τον βράχο όπου κρυβόταν.
Σας έχω αναφέρει ξανά ότι πολλές φορές σε μικρά, απόμερα θέατρα, όπως απόψε στο ΜΠΙΠ της Αγίου Μελετίου, παίζονται σπουδαίες παραστάσεις, που αξίζει να δείτε.
Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές.
Συντελεστές παράστασης
Θέατρο ΜΠΙΠ, Αγίου Μελετίου 25 και Κυκλάδων
Ερμηνεία: Χάρης Χαραλάμπους
Διασκευή: Μαρία Αιγινίτου-Χάρης Χαραλάμπους
Σκηνοθεσία: Μαρία Αιγινίτου
Σκηνικά: Μαρία Αιγινίτου – Βαγγέλης Τελώνης
Κοστούμι: Δανάη Ελευσινιώτη
Φωτισμοί: Παναγιώτης Μανούσης
Μουσική: Σωτήρης Καστάνης
Επιμέλεια Κίνησης: Βαγγέλης Τελώνης
Πηγή https://theaterproject365.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου