Είναι γεγονός ότι σε αυτές τις εκλογές δεν υπάρχει ουσιαστικό ερώτημα
για το πρόγραμμα της επόμενης κυβέρνησης, αφού αυτό θα είναι το
Μνημόνιο που ψήφισαν ο ΣΥΡΙΖΑ με ΑΝ.ΕΛΛ., Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι. Δεν
υπάρχει, επίσης, πρόβλημα συγκρότησης κυβέρνησης αφού όλα αυτά τα
κόμματα, με διάφορους συνδυασμούς συνεργασιών, είναι πρόθυμα να
αναλάβουν το έργο της υλοποίησης της «λίστας των φρικαλεοτήτων», όπως
χαρακτήρισε ο Spiegel το τρίτο Μνημόνιο....
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ιστορική ευθύνη διότι με τη μνημονιακή αστική μετάλλαξή του τροφοδοτεί τη δημαγωγία των μνημονιακών βρικολάκων Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ αλλά και της συστημικής ναζιστικής Χ.Α. Και είναι τουλάχιστον προκλητική η προπαγάνδα του, την ώρα που η «διαπραγμάτευση» στον λάκκο των λεόντων αποδείχτηκε θανατηφόρα αυταπάτη ότι θα διαπραγματευτεί να εφαρμόσει με «κοινωνικά δίκαιο» τρόπο τα σφαγιαστικά μέτρα.
Το πραγματικό ερώτημα, και στις εκλογές, είναι τι να κάνουμε για να αντιμετωπίσουμε τη νέα καταστροφή που μας απειλεί. Η δική μας απάντηση είναι συγκεκριμένη: Για να ζήσουν με αξιοπρέπεια, με κοινωνικά δικαιώματα και ελευθερίες οι εργαζόμενοι και η νεολαία, είναι ανάγκη να επιλέξουν τον δρόμο της ρήξης με το κεφάλαιο και της εξόδου από ευρωζώνη και Ε.Ε.
Σε σύγκρουση με το τέρας του μνημονιακού τόξου, τον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό, τη δικτατορία των ΜΜΕ, την εργοδοτική ασυδοσία, την κρατική επιδρομή σε βάρος των λαϊκών ελευθεριών, τη φασιστική απειλή. Σε έναν δρόμο κλονισμού της οικονομικής δύναμης και της εξουσίας της αστικής τάξης, στο πλαίσιο μιας αντικαπιταλιστικής ανατροπής. Οχι με κάποια ουδέτερη παραγωγική ανασυγκρότηση, ούτε «βλέποντας και κάνοντας», αλλά με επιλογή, σχέδιο και αποφασιστικό αγώνα.
Αυτό που είναι επείγον, σήμερα, είναι να συγκροτηθεί και να ενισχυθεί στον λαό και τη Βουλή μια αντιπολίτευση εργατική, λαϊκή, αριστερή για να προετοιμάσει και να δώσει τη μάχη της απελευθέρωσης του λαού από τα μνημόνια, το χρέος και την επιδρομή κεφαλαίου – Ε.Ε. – ΔΝΤ. Αυτό το αντίπαλο δέος δεν μπορούν να το πραγματοποιήσουν ούτε κόμματα παντογνώστες (ΚΚΕ) ούτε εκλογικά μέτωπα (όπως η ΛΑ.Ε.), που αναπαράγουν τελικά αυταπάτες που ηττήθηκαν.
Είναι πρωτίστως υπόθεση συνειδητοποίησης, οργάνωσης και αγώνα του λαού, με πυρήνα ένα νέο ταξικό εργατικό κίνημα σε ρήξη με τη γραφειοκρατία των νενέκων της ΓΣΕΕ. Με μάχιμη δύναμη το πολύμορφο κίνημα της ανυπότακτης νεολαίας και της νέας εργατικής βάρδιας. Με πρωτοβουλίες, συνελεύσεις, επιτροπές διεκδίκησης και επιβολής της λαϊκής θέλησης που θα ακυρώνουν και θα υπερβαίνουν, με όρους εργατικής δημοκρατίας, το σάπιο πολιτικό σύστημα.
Σε αυτή την προσπάθεια καλούμε να συμβάλουν όλες οι μαχόμενες δυνάμεις του κινήματος και της Αριστεράς, από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και την εκτός των τειχών Αριστερά μέχρι το ΚΚΕ, τη ΛΑΕ και άλλες διαφοροποιήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ. Να υπερβούμε, όλοι μας, τις όποιες αναστολές. Να συντονιστούμε και πολιτικά σε πρωτοβουλίες και επιτροπές τού ΟΧΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ, για την ανατροπή της κοινωνικής γενοκτονίας που μας απειλεί.
Εμείς για αυτή την ενότητα δράσης και σκληρού αγώνα μέσα στο κίνημα δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις.
Η πολιτική γραμμή αυτή μπορεί να είναι νικηφόρα. Εχουμε, ταυτόχρονα, επίγνωση ότι είναι ιστορική η ανεπάρκεια τόσο της ρεφορμιστικής όσο και της διαχειριστικής Αριστεράς απέναντι στη στρατηγική επίθεση του κεφαλαίου, σε μια εποχή καθολικής καπιταλιστικής κρίσης. Απέναντι στη συστράτευση του αστικού κόσμου στην Ελλάδα και στη συμμαχία του με τους οικονομικούς δολοφόνους ιμπεριαλιστές των Βρυξελλών, της Φρανκφούρτης και της Ουάσινγκτον.
Το οικοδόμημα, ωστόσο, στην Αριστερά κλονίζεται ήδη συθέμελα. Είναι ανάγκη των καιρών να αλλάξει και ο συσχετισμός. Με μια επαναστατική Αριστερά που θα τολμά να κοιτάξει τον αντίπαλο στα μάτια και να μετασχηματίσει σε συνολική ρήξη τα ρήγματα που άνοιξαν ο εργατικός αγώνας και το λαϊκό «όχι».
Σε έναν δρόμο κατάκτησης των δικαιωμάτων και ελευθεριών του, για την απελευθέρωσή του από την Ε.Ε. και το ευρώ, από δυνάστες και εκμεταλλευτές ντόπιους και ξένους. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με όποιες ανεπάρκειες, είναι ένα βήμα για τη μετωπική συγκρότηση και ισχυροποίηση μιας αντικαπιταλιστικής, αντιιμπεριαλιστικής ανατρεπτικής Αριστεράς με σύγχρονη κομμουνιστική προοπτική.
Αυτή την αναγκαιότητα υπηρετούν οι πρωτοβουλίες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την πολιτική συνεργασία για μια άλλη Αριστερά. Με νέα αυτοπεποίθηση τώρα που φάνηκε πιο καθαρά ότι ούτε μια κυβερνητική πλειοψηφία ούτε η κομματική επιβεβαίωση μπορούν να λύσουν τα προβλήματα. Χαμένη υπόθεση αποδείχτηκαν οι μεταρρυθμιστικές ουτοπίες σε έναν καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο, αλλά και η άρνηση οποιασδήποτε ανατρεπτικής συμμαχίας και η προσκόλληση σε γραφειοκρατικά πρότυπα και όχι η μάχη για την υπέρβασή τους.
Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ-εκλογική συνεργασία με ΕΕΚ και ανένταχτους-ες αγωνιστές-στριες είναι χρήσιμη γιατί είναι ψήφος εργατικής και νεολαιίστικης ανταρσίας, ενότητας και προοπτικής.
* υποψήφιος Β’ Αθήνας με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ιστορική ευθύνη διότι με τη μνημονιακή αστική μετάλλαξή του τροφοδοτεί τη δημαγωγία των μνημονιακών βρικολάκων Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ αλλά και της συστημικής ναζιστικής Χ.Α. Και είναι τουλάχιστον προκλητική η προπαγάνδα του, την ώρα που η «διαπραγμάτευση» στον λάκκο των λεόντων αποδείχτηκε θανατηφόρα αυταπάτη ότι θα διαπραγματευτεί να εφαρμόσει με «κοινωνικά δίκαιο» τρόπο τα σφαγιαστικά μέτρα.
Το πραγματικό ερώτημα, και στις εκλογές, είναι τι να κάνουμε για να αντιμετωπίσουμε τη νέα καταστροφή που μας απειλεί. Η δική μας απάντηση είναι συγκεκριμένη: Για να ζήσουν με αξιοπρέπεια, με κοινωνικά δικαιώματα και ελευθερίες οι εργαζόμενοι και η νεολαία, είναι ανάγκη να επιλέξουν τον δρόμο της ρήξης με το κεφάλαιο και της εξόδου από ευρωζώνη και Ε.Ε.
Σε σύγκρουση με το τέρας του μνημονιακού τόξου, τον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό, τη δικτατορία των ΜΜΕ, την εργοδοτική ασυδοσία, την κρατική επιδρομή σε βάρος των λαϊκών ελευθεριών, τη φασιστική απειλή. Σε έναν δρόμο κλονισμού της οικονομικής δύναμης και της εξουσίας της αστικής τάξης, στο πλαίσιο μιας αντικαπιταλιστικής ανατροπής. Οχι με κάποια ουδέτερη παραγωγική ανασυγκρότηση, ούτε «βλέποντας και κάνοντας», αλλά με επιλογή, σχέδιο και αποφασιστικό αγώνα.
Αυτό που είναι επείγον, σήμερα, είναι να συγκροτηθεί και να ενισχυθεί στον λαό και τη Βουλή μια αντιπολίτευση εργατική, λαϊκή, αριστερή για να προετοιμάσει και να δώσει τη μάχη της απελευθέρωσης του λαού από τα μνημόνια, το χρέος και την επιδρομή κεφαλαίου – Ε.Ε. – ΔΝΤ. Αυτό το αντίπαλο δέος δεν μπορούν να το πραγματοποιήσουν ούτε κόμματα παντογνώστες (ΚΚΕ) ούτε εκλογικά μέτωπα (όπως η ΛΑ.Ε.), που αναπαράγουν τελικά αυταπάτες που ηττήθηκαν.
Είναι πρωτίστως υπόθεση συνειδητοποίησης, οργάνωσης και αγώνα του λαού, με πυρήνα ένα νέο ταξικό εργατικό κίνημα σε ρήξη με τη γραφειοκρατία των νενέκων της ΓΣΕΕ. Με μάχιμη δύναμη το πολύμορφο κίνημα της ανυπότακτης νεολαίας και της νέας εργατικής βάρδιας. Με πρωτοβουλίες, συνελεύσεις, επιτροπές διεκδίκησης και επιβολής της λαϊκής θέλησης που θα ακυρώνουν και θα υπερβαίνουν, με όρους εργατικής δημοκρατίας, το σάπιο πολιτικό σύστημα.
Σε αυτή την προσπάθεια καλούμε να συμβάλουν όλες οι μαχόμενες δυνάμεις του κινήματος και της Αριστεράς, από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και την εκτός των τειχών Αριστερά μέχρι το ΚΚΕ, τη ΛΑΕ και άλλες διαφοροποιήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ. Να υπερβούμε, όλοι μας, τις όποιες αναστολές. Να συντονιστούμε και πολιτικά σε πρωτοβουλίες και επιτροπές τού ΟΧΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ, για την ανατροπή της κοινωνικής γενοκτονίας που μας απειλεί.
Εμείς για αυτή την ενότητα δράσης και σκληρού αγώνα μέσα στο κίνημα δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις.
Η πολιτική γραμμή αυτή μπορεί να είναι νικηφόρα. Εχουμε, ταυτόχρονα, επίγνωση ότι είναι ιστορική η ανεπάρκεια τόσο της ρεφορμιστικής όσο και της διαχειριστικής Αριστεράς απέναντι στη στρατηγική επίθεση του κεφαλαίου, σε μια εποχή καθολικής καπιταλιστικής κρίσης. Απέναντι στη συστράτευση του αστικού κόσμου στην Ελλάδα και στη συμμαχία του με τους οικονομικούς δολοφόνους ιμπεριαλιστές των Βρυξελλών, της Φρανκφούρτης και της Ουάσινγκτον.
Το οικοδόμημα, ωστόσο, στην Αριστερά κλονίζεται ήδη συθέμελα. Είναι ανάγκη των καιρών να αλλάξει και ο συσχετισμός. Με μια επαναστατική Αριστερά που θα τολμά να κοιτάξει τον αντίπαλο στα μάτια και να μετασχηματίσει σε συνολική ρήξη τα ρήγματα που άνοιξαν ο εργατικός αγώνας και το λαϊκό «όχι».
Σε έναν δρόμο κατάκτησης των δικαιωμάτων και ελευθεριών του, για την απελευθέρωσή του από την Ε.Ε. και το ευρώ, από δυνάστες και εκμεταλλευτές ντόπιους και ξένους. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με όποιες ανεπάρκειες, είναι ένα βήμα για τη μετωπική συγκρότηση και ισχυροποίηση μιας αντικαπιταλιστικής, αντιιμπεριαλιστικής ανατρεπτικής Αριστεράς με σύγχρονη κομμουνιστική προοπτική.
Αυτή την αναγκαιότητα υπηρετούν οι πρωτοβουλίες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την πολιτική συνεργασία για μια άλλη Αριστερά. Με νέα αυτοπεποίθηση τώρα που φάνηκε πιο καθαρά ότι ούτε μια κυβερνητική πλειοψηφία ούτε η κομματική επιβεβαίωση μπορούν να λύσουν τα προβλήματα. Χαμένη υπόθεση αποδείχτηκαν οι μεταρρυθμιστικές ουτοπίες σε έναν καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο, αλλά και η άρνηση οποιασδήποτε ανατρεπτικής συμμαχίας και η προσκόλληση σε γραφειοκρατικά πρότυπα και όχι η μάχη για την υπέρβασή τους.
Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ-εκλογική συνεργασία με ΕΕΚ και ανένταχτους-ες αγωνιστές-στριες είναι χρήσιμη γιατί είναι ψήφος εργατικής και νεολαιίστικης ανταρσίας, ενότητας και προοπτικής.
* υποψήφιος Β’ Αθήνας με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών
 |
| Άγγελος Χάγιος |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου