Καρτέσιος Ξεμπερδέψαμε και με τα προσχήματα. Η Ευρώπη, δηλαδή η Μέρκελ,
αποφάσισε να δημιουργηθούν τα λεγόμενα hot spots, δηλαδή κέντρα
ταυτοποίησης μεταναστών και προσφύγων, τα οποία θα δημιουργηθούν σε
Ελλάδα και Ιταλία. Όπως σχεδιάζεται, εκεί θα ταυτοποιούνται όσοι
εισέρχονται στην Ε.Ε., θα διαχωρίζονται οι πρόσφυγες από τους
οικονομικούς μετανάστες, οι μεν πρόσφυγες θα μπαίνουν στη διαδικασία του
ασύλου και κατόπιν θα διαμοιράζονται στα υπόλοιπα κράτη-μέλη, ενώ οι
οικονομικοί μετανάστες θα απελαύνονται.....
Τουτέστιν, θα ρωτάει ο υπεύθυνος διαλογής: «Εσύ από τι κινδυνεύεις;». Αν ο απεγνωσμένος θα απαντά «από σφαίρα» θα περνάει το τεστ, αν απαντά «από πείνα» θα παίρνει την απάντηση «ουστ, ψόφα καργιόλη». Αυτό το πράγμα τώρα είναι ανθρωπιστική πολιτική. Είναι πολιτισμός. Και το αποδέχονται όλες οι κυβερνήσεις της Ε.Ε. Δεξιές, αριστερές, σοσιαλιστικές. Το θεωρούν λογικό να επιλέγεις ποιον θα σώσεις και ποιον θα στείλεις να πεθάνει με μόνο κριτήριο το κομπόδεμα που έχει ο υποψήφιος.
Διότι ουσιαστικά αυτό γίνεται. Οι Σύριοι πρόσφυγες είναι πιο … ευκολοχώνευτοι από τον ευρωπαϊκό πολιτισμό διαθέτοντας στην πλειοψηφία τους ένα καλό επίπεδο εκπαίδευσης ενώ ταυτόχρονα έχουν αφήσει πίσω τους περιουσίες και μαζί τους φέρνουν όσα χρήματα ή και κοσμήματα μπόρεσαν να βάλουν στο σακίδιο. Αυτοί είναι καλοδεχούμενοι στην Ευρώπη, δηλαδή στη Γερμανία. Θα μπορέσουν σε πρώτη φάση να αποτελέσουν το νέο προλεταριάτο των επιστημόνων, ενώ υπάρχει και η βεβαιότητα πως όταν τελειώσει η σφαγή στη Συρία, αρκετοί πρόσφυγες θα ρευστοποιήσουν την όποια περιουσία είχαν στη χώρα τους και θα μεταφέρουν το χρήμα στο νέο τους ευρωπαϊκό φιλόξενο σπίτι.
Αυτό όμως δεν είναι ανθρωπισμός, είναι πλειστηριασμός. Όταν οι «δυτικές συμμαχικές δυνάμεις» πήγαν και ισοπέδωσαν το Αφγανιστάν το βάφτισαν απελευθέρωση και εκπολιτισμό. Όταν οι πολυεθνικές της Δύσης πήγαν κι άρπαξαν όλο τον ορυκτό πλούτο των χωρών της υποσαχάριας Αφρικής το βάφτισαν ανάπτυξη κι επενδύσεις. Τώρα κανείς δεν θέλει να αναλάβει τη φιλοξενία των θυμάτων που δημιούργησαν οι «δυτικές συμμαχικές δυνάμεις» και οι πολυεθνικές. Παράπλευρες απώλειες του κέρδους. Πούρος ανθρωπισμός, δηλαδή.
Και τώρα ήρθε η σειρά της Συρίας. Αυτή τη στιγμή ελάχιστα μ’ ενδιαφέρει αν το Ισλαμικό Κράτος δημιουργήθηκε με χρηματοδότηση του Άσαντ ώστε να υπάρχει ένας εχθρός για να μετατραπεί ο ίδιος σε σωτήρα και να διατηρήσει την εξουσία του ή αν ο ISIS χρηματοδοτήθηκε από μυστικές υπηρεσίες της Δύσης στα πρότυπα της Αλ Κάιντα. Πάντως αυθόρμητο κίνημα δεν είναι και μαλακίες δεν χρειάζεται να συζητάμε πια. Αυτή τη στιγμή το μόνο που βλέπω να συμβαίνει είναι ότι με απειλή θανάτου διώχνουν τους πολίτες και αδειάζουν τη Συρία. Ο λόγος είναι απλός. Πιο εύκολα ξεπουλάς τις πλουτοπαραγωγικές δυνάμεις μια άδειας χώρας, παρά όταν υπάρχουν πολίτες που θα αντιδρούσαν στο ξεπούλημα.
Το Ισλαμικό Κράτος καταλαμβάνει πετρελαιοπηγές παραγωγής 25.000 βαρελιών αργού πετρελαίου ημερησίως και 4 εκατομμυρίων κυβικών φυσικού αερίου. Τι γίνεται με αυτό το πετρέλαιο; Ναι καλά, διαβάζω κι εγώ ότι τις πυρπολούν. Επιτρέψτε μου να θεωρήσω αυτή την περίπτωση παπαριές, καθώς οι αποδείξεις περί πυρπολήσεων προέρχονται από κάτι αυτόπτες μάρτυρες – συνοδούς πολιτοφυλάκων που είδαν από μακριά μαύρους καπνούς. Και πιστεύω ότι είναι παπαριές, διότι όταν ανακαταλαμβάνονται οι «πυρπολημένες» πετρελαιοπηγές είναι μια χαρά στην υγεία τους και η παραγωγή συνεχίζεται. Σε προϊόν λαθρεμπορίας μετατρέπεται το πετρέλαιο του ISIS και μάλιστα μιας λαθρεμπορίας σε τέτοιες ποσότητες που δε θα μπορούσε να γίνει δίχως τη βοήθεια και την προστασία μεγάλων δυνάμεων.
Ποιες δυνάμεις είναι αυτές; Αν από το άδειασμα της Συρίας και το λαθρεμπόριο θα βγει κερδισμένη η Ρωσία ή η Γερμανία με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ επίσης λίγο με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή. Το θέμα είναι ότι αυτή η Δύση, αυτή η Ευρώπη, πρώτα ρημάζει, μετά εκμεταλλεύεται και για κερασάκι στην υπόθεση βάζει λίγο συναίσθημα και θρήνο όταν πνίγεται κάποιο τρίχρονο. Αυτό όμως δεν είναι ανθρωπισμός, είναι κανονικό σκλαβοπάζαρο.
Ανεβάζουν πρόσφυγες στην εξέδρα περνάνε οι αγοραστές από μπροστά και κοιτάζουν το εμπόρευμα στα δόντια. Οι Σύριοι που έχουν πάνω από 10 χρυσά δόντια αγοράζονται από τη Γερμανία, αυτοί με 7 χρυσά δόντια από τη Γαλλία, με 5 χρυσά δόντια τους παίρνουν οι χώρες της Σκανδιναβίας και τους υπόλοιπους τους αφήνουν στην Ουγγαρία για να τους κάψουν οι ακροδεξιοί κι ό,τι βγάλουν κέρδος δικό τους. Αυτά για τους πρόσφυγες• για τους οικονομικούς μετανάστες είπαμε, επιστρέφονται βιαίως στις χώρες τους για τα ταΐσουν το τέρας της πείνας.
Μια επίδειξη σκατοψυχιάς είναι όλες αυτές οι σύνοδοι κορυφής και υπουργών για το προσφυγικό. Μία συνεδρίαση διοικητικού συμβουλίου πολυεθνικής για τον απολογισμό κερδών και τη χάραξη πολιτικής που θα αυξήσει τα κέρδη μειώνοντας ταυτόχρονα τις ζημιές από τη φιλοξενία ανθρώπων που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.
Όσο για τους ελεεινούς που η σκέψη τους φτάνει μέχρι το «γιατί δεν τους πνίγουν τους βρωμιάρηδες και τους αφήνουν να φτάσουν στην Ελλάδα;», ένα έχω να τους πω. Με 3.500 πτώματα πνιγμένων στο βυθό της Μεσογείου μόνο το 2014, η αλανιάρα ψαρούκλα που παρήγγειλαν και χρυσοπλήρωσαν στο κυριλέ εστιατόριο για να πουλήσουν μούρη στην παρέα, ίσως είναι ταϊσμένη με αυτά τα πτώματα. Ας το κάνουν εικόνα για να ξεράσουν αποδεικνύοντας ότι το στομάχι τους έχει μεγαλύτερες ευαισθησίες από το σιχαμερό μυαλό τους. Θα προτιμούσα να ξεράσουν με την υποκρισία και τη βρωμιά των ηγετών της Ε.Ε., αλλά έχω πάψει να ελπίζω ότι οι ελεεινοί μπορούν ν’ αλλάξουν.
Τουτέστιν, θα ρωτάει ο υπεύθυνος διαλογής: «Εσύ από τι κινδυνεύεις;». Αν ο απεγνωσμένος θα απαντά «από σφαίρα» θα περνάει το τεστ, αν απαντά «από πείνα» θα παίρνει την απάντηση «ουστ, ψόφα καργιόλη». Αυτό το πράγμα τώρα είναι ανθρωπιστική πολιτική. Είναι πολιτισμός. Και το αποδέχονται όλες οι κυβερνήσεις της Ε.Ε. Δεξιές, αριστερές, σοσιαλιστικές. Το θεωρούν λογικό να επιλέγεις ποιον θα σώσεις και ποιον θα στείλεις να πεθάνει με μόνο κριτήριο το κομπόδεμα που έχει ο υποψήφιος.
Διότι ουσιαστικά αυτό γίνεται. Οι Σύριοι πρόσφυγες είναι πιο … ευκολοχώνευτοι από τον ευρωπαϊκό πολιτισμό διαθέτοντας στην πλειοψηφία τους ένα καλό επίπεδο εκπαίδευσης ενώ ταυτόχρονα έχουν αφήσει πίσω τους περιουσίες και μαζί τους φέρνουν όσα χρήματα ή και κοσμήματα μπόρεσαν να βάλουν στο σακίδιο. Αυτοί είναι καλοδεχούμενοι στην Ευρώπη, δηλαδή στη Γερμανία. Θα μπορέσουν σε πρώτη φάση να αποτελέσουν το νέο προλεταριάτο των επιστημόνων, ενώ υπάρχει και η βεβαιότητα πως όταν τελειώσει η σφαγή στη Συρία, αρκετοί πρόσφυγες θα ρευστοποιήσουν την όποια περιουσία είχαν στη χώρα τους και θα μεταφέρουν το χρήμα στο νέο τους ευρωπαϊκό φιλόξενο σπίτι.
Αυτό όμως δεν είναι ανθρωπισμός, είναι πλειστηριασμός. Όταν οι «δυτικές συμμαχικές δυνάμεις» πήγαν και ισοπέδωσαν το Αφγανιστάν το βάφτισαν απελευθέρωση και εκπολιτισμό. Όταν οι πολυεθνικές της Δύσης πήγαν κι άρπαξαν όλο τον ορυκτό πλούτο των χωρών της υποσαχάριας Αφρικής το βάφτισαν ανάπτυξη κι επενδύσεις. Τώρα κανείς δεν θέλει να αναλάβει τη φιλοξενία των θυμάτων που δημιούργησαν οι «δυτικές συμμαχικές δυνάμεις» και οι πολυεθνικές. Παράπλευρες απώλειες του κέρδους. Πούρος ανθρωπισμός, δηλαδή.
Και τώρα ήρθε η σειρά της Συρίας. Αυτή τη στιγμή ελάχιστα μ’ ενδιαφέρει αν το Ισλαμικό Κράτος δημιουργήθηκε με χρηματοδότηση του Άσαντ ώστε να υπάρχει ένας εχθρός για να μετατραπεί ο ίδιος σε σωτήρα και να διατηρήσει την εξουσία του ή αν ο ISIS χρηματοδοτήθηκε από μυστικές υπηρεσίες της Δύσης στα πρότυπα της Αλ Κάιντα. Πάντως αυθόρμητο κίνημα δεν είναι και μαλακίες δεν χρειάζεται να συζητάμε πια. Αυτή τη στιγμή το μόνο που βλέπω να συμβαίνει είναι ότι με απειλή θανάτου διώχνουν τους πολίτες και αδειάζουν τη Συρία. Ο λόγος είναι απλός. Πιο εύκολα ξεπουλάς τις πλουτοπαραγωγικές δυνάμεις μια άδειας χώρας, παρά όταν υπάρχουν πολίτες που θα αντιδρούσαν στο ξεπούλημα.
Το Ισλαμικό Κράτος καταλαμβάνει πετρελαιοπηγές παραγωγής 25.000 βαρελιών αργού πετρελαίου ημερησίως και 4 εκατομμυρίων κυβικών φυσικού αερίου. Τι γίνεται με αυτό το πετρέλαιο; Ναι καλά, διαβάζω κι εγώ ότι τις πυρπολούν. Επιτρέψτε μου να θεωρήσω αυτή την περίπτωση παπαριές, καθώς οι αποδείξεις περί πυρπολήσεων προέρχονται από κάτι αυτόπτες μάρτυρες – συνοδούς πολιτοφυλάκων που είδαν από μακριά μαύρους καπνούς. Και πιστεύω ότι είναι παπαριές, διότι όταν ανακαταλαμβάνονται οι «πυρπολημένες» πετρελαιοπηγές είναι μια χαρά στην υγεία τους και η παραγωγή συνεχίζεται. Σε προϊόν λαθρεμπορίας μετατρέπεται το πετρέλαιο του ISIS και μάλιστα μιας λαθρεμπορίας σε τέτοιες ποσότητες που δε θα μπορούσε να γίνει δίχως τη βοήθεια και την προστασία μεγάλων δυνάμεων.
Ποιες δυνάμεις είναι αυτές; Αν από το άδειασμα της Συρίας και το λαθρεμπόριο θα βγει κερδισμένη η Ρωσία ή η Γερμανία με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ επίσης λίγο με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή. Το θέμα είναι ότι αυτή η Δύση, αυτή η Ευρώπη, πρώτα ρημάζει, μετά εκμεταλλεύεται και για κερασάκι στην υπόθεση βάζει λίγο συναίσθημα και θρήνο όταν πνίγεται κάποιο τρίχρονο. Αυτό όμως δεν είναι ανθρωπισμός, είναι κανονικό σκλαβοπάζαρο.
Ανεβάζουν πρόσφυγες στην εξέδρα περνάνε οι αγοραστές από μπροστά και κοιτάζουν το εμπόρευμα στα δόντια. Οι Σύριοι που έχουν πάνω από 10 χρυσά δόντια αγοράζονται από τη Γερμανία, αυτοί με 7 χρυσά δόντια από τη Γαλλία, με 5 χρυσά δόντια τους παίρνουν οι χώρες της Σκανδιναβίας και τους υπόλοιπους τους αφήνουν στην Ουγγαρία για να τους κάψουν οι ακροδεξιοί κι ό,τι βγάλουν κέρδος δικό τους. Αυτά για τους πρόσφυγες• για τους οικονομικούς μετανάστες είπαμε, επιστρέφονται βιαίως στις χώρες τους για τα ταΐσουν το τέρας της πείνας.
Μια επίδειξη σκατοψυχιάς είναι όλες αυτές οι σύνοδοι κορυφής και υπουργών για το προσφυγικό. Μία συνεδρίαση διοικητικού συμβουλίου πολυεθνικής για τον απολογισμό κερδών και τη χάραξη πολιτικής που θα αυξήσει τα κέρδη μειώνοντας ταυτόχρονα τις ζημιές από τη φιλοξενία ανθρώπων που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.
Όσο για τους ελεεινούς που η σκέψη τους φτάνει μέχρι το «γιατί δεν τους πνίγουν τους βρωμιάρηδες και τους αφήνουν να φτάσουν στην Ελλάδα;», ένα έχω να τους πω. Με 3.500 πτώματα πνιγμένων στο βυθό της Μεσογείου μόνο το 2014, η αλανιάρα ψαρούκλα που παρήγγειλαν και χρυσοπλήρωσαν στο κυριλέ εστιατόριο για να πουλήσουν μούρη στην παρέα, ίσως είναι ταϊσμένη με αυτά τα πτώματα. Ας το κάνουν εικόνα για να ξεράσουν αποδεικνύοντας ότι το στομάχι τους έχει μεγαλύτερες ευαισθησίες από το σιχαμερό μυαλό τους. Θα προτιμούσα να ξεράσουν με την υποκρισία και τη βρωμιά των ηγετών της Ε.Ε., αλλά έχω πάψει να ελπίζω ότι οι ελεεινοί μπορούν ν’ αλλάξουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου