Ο ελαιώνας του Yousef εκτείνεται εκατέρωθεν ενός ισραηλινού εποικισμού στο βόρειο τμήμα της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης. Για χρόνια του έχει απαγορευτεί η πρόσβαση από το στρατό και οι έποικοι έχουν οργώσει το χώρο, ξεριζώνοντας πολλά από τα δέντρα του....
Για τους 1.400 κατοίκους του Αl-Janiya – του χωριού του Yousef – οι επιθέσεις από τους εποίκους, που ξεριζώνουν δέντρα και βάζουν φωτιά σε παλαιστινιακά χωράφια, αποτελούν καθημερινό φαινόμενο, όπως λέει ο ίδιος.
«Κάθε φορά που προσπαθώ να πλησιάσω τον ελαιώνα μου ένας ισραηλινός στρατιώτης μου λέει ότι δεν μπορώ να έχω πρόσβαση καθώς έχει ανακηρυχθεί “κλειστή στρατιωτική ζώνη”», συμπληρώνει ο Yousef.
«Ο πατέρας μου φύτεψε αυτά τα δέντρα, σπόρo προς σπόρο, και έχω μοχθήσει σε αυτή τη γη», λέει με αναστεναγμό, δείχνοντας ένα τμήμα της γης του που τώρα καλλιεργείται από εποίκους.
Φέτος, για πρώτη φορά από το 2000, επετράπη στον Yousef η πρόσβαση στη γη του αλλά μόνο για δύο μέρες – που δεν είναι καθόλου επαρκής χρόνος για να μαζέψει όλες τις ελιές κατά τη διάρκεια της συγκομιδής που αρχίζει στις αρχές Οκτωβρίου.
Μόλις έφτασε εκεί βρήκε 400 δέντρα του ξεριζωμένα.
Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, από την αρχή του έτους περίπου 7.500 δέντρα έχουν υποστεί μερική καταστροφή ή έχουν ξεριζωθεί σε όλη τη Δυτική Όχθη.
“Τώρα είναι δική μου γη”
Ο Arik Ascherman, πρόεδρος της ισραηλινής οργάνωσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων “Ραβίνοι για τα ανθρώπινα δικαιώματα”, επισημαίνει ότι η εμπειρία του Yousef είναι συνηθισμένη και κινδυνεύει να γίνει ο κανόνας στη Δυτική Όχθη.
«Ξεκινούν με το να εμποδίζουν τους Παλαιστίνιους να έχουν πρόσβαση στη γη τους, κατόπιν την καλλιεργούν οι ίδιοι και μετά λένε “Τώρα είναι δική μου γη”», εξηγεί ο Ascherman.
Από το 1967 που το Ισραήλ κατέλαβε τη Δυτική Όχθη, 135 ισραηλινοί εποικισμοί έχουν χτιστεί εκεί καθώς και περίπου 100 μη εξουσιοδοτημένα φυλάκια, που θεωρούνται παράνομα ακόμη και σύμφωνα με το ισραηλινό δίκαιο, όπως δείχνουν στοιχεία του ΟΗΕ.
Όλοι οι εποικισμοί που χτίζονται σε κατεχόμενα εδάφη είναι παράνομοι σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.
Τα στοιχεία που συγκεντρώνει το Συμβούλιο Εποίκων Yesha δείχνουν ότι περίπου 380.000 Ισραηλινοί ζουν στη Δυτική Όχθη – αριθμός που έχει υπερτριπλασιαστεί κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες, μετά τις ειρηνευτικές συμφωνίες του Όσλο που υπεγράφησαν το 1993.
Οι επιθέσεις εναντίον των ελαιώνων, που αποτελούν σχεδόν το μισό της καλλιεργούμενης παλαιστινιακής γης, απειλούν μια ζωτικής σημασίας πηγή βιοπορισμού.
Η καλλιέργεια της ελιάς και η παραγωγή ελαιολάδου αποδίδουν περίπου το ένα τέταρτο των παλαιστινιακών γεωργικών εσόδων, σύμφωνα με τον κορυφαίο αξιωματούχο του ΟΗΕ για τα κατεχόμενα εδάφη James Rawley.
Η συγκομιδή απειλείται όλο και περισσότερο τόσο από την εποικιστική δραστηριότητα όσο και από το τεράστιο διαχωριστικό τείχος του Ισραήλ – ένα τείχος από σκυρόδεμα ύψους σε ορισμένες περιοχές ως και 8 μέτρων – η κατασκευή του οποίου άρχισε το 2002.
Περίπου το 85% της διαδρομής του τείχους διασχίζει το εσωτερικό της Δυτικής Όχθης, αντί να αναπτύσσεται κατά μήκος της διεθνώς αναγνωρισμένης Πράσινης Γραμμής, αποκόβοντας τους Παλαιστίνιους από το 30% του εδάφους τους, σύμφωνα με μία εκπρόσωπο του ΟΗΕ.
Για τον Ahmed Diwan, έναν αγρότη που ζει στο χωριό Biddu, ανατολικά της Ραμάλα, το πρόβλημα δεν περιορίζεται στα ελαιόδεντρα.
Ο Diwan υποστηρίζει ότι έχασε επίσης τη συγκομιδή των σταφυλιών, των αμύγδαλων, των μήλων και των αμπελόφυλλων – «που αποτελούν σύμβολο της παλαιστινιακής κουζίνας» -λόγω της αδυναμίας πρόσβασης στη γη του.
Διατηρεί επίσης ελάχιστη ελπίδα για τη φετινή συγκομιδή της ελιάς, όπως ο ίδιος λέει ενώ τοποθετεί τον γεωργικό του εξοπλισμό στο αυτοκίνητό του.
«Φέτος μας επιτρέπεται η πρόσβαση στους ελαιώνες μας μόνο για δύο μέρες. Δεν μπορούμε να ολοκληρώσουμε τις εργασίες μας σε αυτό το χρονικό διάστημα!»
Τέλος εποχής;
Το Ισραήλ έχει χορηγήσει πρόσβαση στους αγρότες για συνολικά 37 μέρες μέχρι στιγμής φέτος, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.
Ακόμη και εκείνοι που έχουν περιορισμένη πρόσβαση στα καλλιεργήσιμα εδάφη τους υπόκεινται σε βίαιες επιθέσεις από τους εποίκους, που συχνά είναι οπλισμένοι.
Μέχρι στιγμής μόνο για φέτος έχουν καταγραφεί 88 επιθέσεις και έχουν τραυματιστεί 142 αγρότες , σύμφωνα πάλι με τον ΟΗΕ.
Ο ηλικιωμένος Yousef ήταν ένα από τα θύματα αυτά.
«Εμφανίστηκαν περίπου 50 έποικοι. Ήμασταν τέσσερις αγρότες, όλοι περίπου συνομήλικοί μου. Δεν ήμασταν ισοδύναμοι με αυτούς», θυμάται ο Yousef. «Στο τέλος μερικοί ισραηλινοί στρατιώτες μας απομάκρυναν για να μην κινδυνεύσουμε από τους εποίκους.»
Η βία αυτή έχει κάνει ολόκληρα χωριά που ήταν αυτάρκη για δεκαετίες να εξαρτώνται τώρα από τη διεθνή βοήθεια, σημειώνει ο ΟΗΕ.
Και μια απογοητευμένη νεώτερη γενιά στρέφεται μακριά από την οικογενειακή παράδοση.
«Η γεωργία έχει τελειώσει. Οι νέοι δεν θέλουν να εργαστούν στη γη. Φοβούνται ότι μπορεί να σκοτωθούν από εποίκους», λέει ο Yousef.
H βία των εποίκων κατά των Παλαιστινίων και της ιδιοκτησίας τους αποτελεί συνηθισμένο φαινόμενο στη Δυτική Όχθη και στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, με τους εποίκους πολύ σπάνια να υποχρεώνονται από την ισραηλινή δικαιοσύνη σε λογοδοσία. Σύλλογος Ιντιφάντα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου