για τους κρατουμένους μεσα από την εισαγωγή εκπαιδευτικών προγραμμάτων στις φυλακές και αναγνώριση περισσοτέρων δικαιωμάτων. Γίνεται αναφορά για το πως η χρήση της απομόνωσης εξυπηρετεί τη δημιουργία μιας αφήγησης αυξημένου κινδύνου, ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι στην απομόνωση και στις φυλακές γενικότερα, βρίσκονται εκεί για μη-βιαια εγκλήματα. H κοινωνική διαδρομή των ανθρώπων από το σχολείο στη φυλακή, που επηρεάζει κυρίως παιδιά Αφρο-Αμερικανών και ιδιαίτερα αυτά με μαθησιακές δυσκολίες, συντελείται από την έλλειψη στήριξης, κατανόησης και εξειδικευμένων προγραμμάτων από το σχολικό περιβάλλον που τους αντιμετωπίζει με έντονη τιμωρητικότητα (αυστηρή πειθαρχια, ακόμα και συλλήψεις στην τάξη), αυξάνοντας τις πιθανότητες να καταλήξουν στη φυλακή. Τέλος, οι ψυχοπαθολογικές συνέπειες από την απομόνωση, οι μηχανισμοί αντιμετώπισης της για τους κρατουμένους μέσα από τη δύναμη της προσωπικής θέλησης, αλλά και οι ψυχοφθόρες καταστάσεις που βιώνουν τα οικεια τους πρόσωπα, γνωστοποιούνται από τις μαρτυρίες της Τέρι Χάμπαρντ, μητέρας κρατουμένου στην απομόνωση και των Ντακίμ Ρότζερς και Τζονυ Περέζ, πρώην κρατουμένων και νυν ακτιβιστών για τις φυλακές.
Κι ενώ στην Ελλάδα του 2014, με δύο απεργίες πείνας από τους κρατουμένους μέσα στην ίδια χρονια, με αιτήματα για τη βελτίωση των συνθηκών, την πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και τον εμποδισμό του ελληνικού Γκουαντάναμο, όπου τα ΜΜΕ επιστρατεύτηκαν για να δικαιολογήσουν την αμερικανοποίηση του συστήματος ,στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, τα αυτόνομα ΜΜΕ αναφέρουν τον μεγάλο αγώνα που δίνεται για επιστροφή σε πιο ανθρώπινες συνθήκες μέσα στις φυλακές.
Από το Brooklyn Independent Media.
Θα το βρείτε εδώ (με ελληνικούς υπότιτλους)
http://www.amara.org/en/videos/JM0u9S1KB2Y4/info/bk-live-81114-solitary-confinement-in-nys/?tab=video
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου