Θα μπορούσε να πει πως είχε γίνει κάτι σαν ειδικός. Ειδικά αν
σκεφθείς πως αποφεύγει να βγει από το υπόγειο αλλά και να έρθουν
άνθρωποι σ΄αυτό. Έτσι όλα τα συμπεράσματα βασίζονται στην ασχολία της
παρατήρησης. Πλεον με ιδιαίτερη ευκολία μπορεί να διακρίνει ένα γρήγορο ,
ψυχαναγκαστικό βηματισμό, ενός ανθρώπου που δεν έχει χρόνο για χάσιμο
και για σκέψη γιατί δεν προλαβαίνει να πληρώσει τους ανοικτούς
λογαριασμούς του από το βηματισμό ενός που περπατώντας ονειρεύεται
ποιήματα. Μπορεί να καταλάβει αν τα πόδια που περνούν σέρνονται
κουρασμένα προς τον προορισμό τους ύστερα από μια κουραστική και μάταιη
μέρα στους δρόμους ή είναι πόδια ερωτευμένου που τρέχουν να πέσουν στην
αγκαλιά του δήμιου τους. Σε όλα αυτά αρκεί κανείς να προσθέσει τις
πληροφορίες που αντλεί από τα υποδήματα για να καταλάβει την ακρίβεια
των παρατηρήσεων του. Τα παπούτσια με απλό τρόπο αφηγούνται το ταξικό
περιβάλλον , το κοινωνικό υπόβαθρο, την διαθεσιμότητα, την κινητικότητα,
την ανεργία και όλα τα συναφή και συμπαρασύροντα. Όπως και να το
κάνουμε άλλα κριτήρια πληρούν δύο ψηλοτάκουνες μη μου άπτου γόβες και
άλλα δυό λιωμένες ελβιέλες.
Το ερώτημα βέβαια που γεννιέται είναι αφού μπορεί και ξέρει τόσα
πολλά , βλέποντας τόσα λίγα και αφού τα συμπεράσματα του είναι
αποτελέσματα βαθειάς παρατήρησης και ενδιαφέροντος γιατί δεν βγαίνει έξω
να δει την συνολική εικόνα και να ολοκληρώσει την σκέψη του. Λοιπόν μας
απαντάει πως αφου μπορεί να διακρίνει τόσα πολλά από κει που βρίσκεται
κοιτάζοντας μονάχα τα πόδια των ανθρώπων τρομάζει πολύ στην ιδέα του
πόσα πολλά θα μπορούσε να καταλάβει αν κοίταζε βαθειά μέσα στα μάτια
τους.Photo by
Annie Murphy-Robinson
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου