OmniaTV
(με αφορμή την εκδήλωση "Μιλάμε για τη Γάζα" που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 24 Ιουλίου 2014, στην ΕΣΗΕΑ)
"Μιλάμε για τη Γάζα". Ίσως να μην υπάρχει άλλος τίτλος που να εκφράζει καλύτερα την ανάγκη που υπάρχει αυτές τις μέρες σε ό,τι αφορά το τεράστιο έγκλημα που διαπράττεται δίπλα μας - αν και θεωρώ πως είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν οι κατάλληλες λέξεις που να μπορούν να το περιγράψουν.
Αυτές τις μέρες που η εικόνα ενός γάμου που διαλύεται στο Τελ Αβίβ είναι απολύτως αποδεκτή ως τραγικό γεγονός, ενώ η δημοσίευση φωτογραφιών νεκρών παιδιών από τη Γάζα πρέπει να λογοκριθει για να μη χαλάσει την αισθητική του δυτικού κόσμου. "Η πρώτη επαναστατική πράξη που μπορεί να κάνει κανείς είναι να λέει τα πράγματα με το όνομα τους", είχε πει η Ρόζα Λούξεμπουργκ.....
Ας μιλήσουμε λοιπόν - για αριθμούς:
Πάνω από 700 νεκροί, περισσότεροι από 4000 τραυματίες, περισσότεροι από 100.000 εσωτερικά εκτοπισμένοι
121 παιδιά νεκρά από την έναρξη της ισραηλινής επίθεσης στις 8 Ιουλίου, 904 παιδιά τραυματισμένα, πολλά με σοβαρότατους τραυματισμούς αλλά και ακρωτηριασμούς. 2.200 σπίτια οικογενειών καταστραμμένα ή με σοβαρές ζημιές και πάνω από 1,200.000 άνθρωποι χωρίς πρόσβαση στο νερό - από τους 1.800.000 κατοίκους αυτής της υπαίθριας φυλακής. Αριθμοί που ώρα με την ώρα, λεπτό το λεπτό αλλάζουν.
Ας μιλήσουμε - για εγκλήματα:
Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, εγκλήματα πολέμου, γενοκτονία, συστηματικές επιθέσεις, συλλογική τιμωρία (όπως ο αποκλεισμός της Λωρίδας της Γάζας), δολοφονίες αμάχων στη διάρκεια των Ισραηλινών επιδρομών και στρατιωτικών επιθέσεων, καταστροφή παλαιστινιακών κατοικιών και δημοσίων κτηρίων, κατάφωρες παραβίασεις των διεθνών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του ανθρωπιστικού δικαίου.
Όλα αυτά αποδεικνύονται με μια απλή έρευνα σε διεθνείς συμβάσεις και πρωτόκολλα, όμως, χρειάζονται όλα αυτά για να αποδείξουμε την αξία της ανθρώπινης ζωής και χρειάζονται οι συνεχείς αναφορές σε συμβάσεις και νόμους για να νιώσουμε αποτροπιασμό και για να καταγγείλουμε τις εν ψυχρώ δολοφονίες μικρών παιδιών; Ρητορικό το ερώτημα.
Ας μιλήσουμε - για τακτικές "ίσων αποστάσεων":
H ίσραηλινή στρατιωτική επίθεση στη Λωρίδα της Γάζας (η τρίτη μέσα σε 6 χρόνια) δεν αποτελεί την κλιμάκωση μιας σύγκρουσης μεταξύ δύο κρατών, είναι άλλη μια βαρβαρότητα της ισραηλινής κατοχής απέναντι σε έναν κατεχόμενο λαό. Διότι, από τη μία πλευρά, υπάρχει ένας στρατός άρτια εξοπλισμένος με χρηματοδότηση των ΗΠΑ, και από την άλλη η αντίσταση, με κάθε μέσο, ενός λαού που προσπαθεί να απελευθερωθεί από τον κατακτητή. Ο κάθε κατακτημένος λαός έχει το δικαίωμα στην αντίσταση με όλα τα μέσα, όπως έχει επίσης έχει επίσης αποφασισθεί στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, στις 29 Νοεμβρίου 1974.
Η ρητορική λοιπόν των "ίσων αποστάσεων" που έχουν υιοθετήσει πολλές κυβερνήσεις, όπως και η ελληνική κυβέρνηση, είναι ανυπόστατη και εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνο τους κατακτητές, δηλαδή την ισραηλινή κατοχή.
Ας μιλήσουμε - για ευθύνες:
Ευρωπαϊκή Ένωση: Ένα από τα θέματα που έχουν απασχολήσει την Ευρωπαική Ενωση είναι η δημιουργία ενός ευρωμεσογειακού χώρου ελεύθερων συναλλαγών, με την εφαρμογή της ενδιάμεσης συμφωνίας για το εμπόριο και για τα συναφή με το εμπόριο θέματα, μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και του Ισραήλ - τη στιγμή που το Ισραήλ απαγορεύει στους Παλαιστίνιους να εξάγουν τα προϊόντα που παράγουν και να αναπτύξουν έτσι μια υγιή οικονομία. Στις συμφωνίες αυτές περιλαμβάνεται η εισαγωγη προϊόντων που καλλιεργούνται σε παλαιστινιακή γη και που το Ισράηλ εκμεταλεύεται εξάγοντάς τα στην Ευρώπη, με την επισήμανση made in israel.
Ελληνικές Κυβερνήσεις: Συνεργασία των ελληνικών κυβερνήσεων σε στρατιωτικό, οικονομικό , πολιτιστικό επίπεδο, μια διαδικασία που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2010 με την ιστορική ανταλλαγή επισκέψεων των Πρωθυπουργών της Ελλάδας και του Ισραήλ, Γιώργου Παπανδρέου και Βενιαμίν Νετανιάχου. Ήταν λίγο μετά που ισραηλινοί κομμάντος είχαν επιτεθεί στον Στόλο της Ελευθερίας, είχαν σκοτώσει 10 Τούρκους ακτιβιστές, είχαν τραυματίσει δεκάδες άλλους, είχαν κατάσχει τα πλοία του Στολίσκου και είχαν συλλάβει όλους τους ακτιβιστές που επέβαιναν σ' αυτά.
Αίγυπτος: Από το καλοκαίρι του 2013, το αιγυπτιακό καθεστώς έκλεισε σχεδόν ολοσχερώς το μοναδικό πέρασμα για τους Παλαιστίνιους, το πέρασμα της Ράφα, ακόμα και για ασθενείς και για φοιτητές. Ακόμα και αυτή τη στιγμή της σφαγής των Παλαιστινίων της Γάζας, το αιγυπτιακό καθεστώς κρατά το πέρασμα κλειστό και απαγορεύει σε αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας να περάσουν στη Γάζα.
Ας μιλήσουμε - για αποκλεισμό:
Σύμφωνα με την ισραηλινή κυβέρνηση, ο αποκλεισμός ήταν μια απάντηση στην εκλογή της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας. Οι δηλωμένοι στόχοι του κλεισίματος ήταν να αποδυναμωθεί η Χαμάς, να σταματήσει η εκτόξευση ρουκετών και να απελευθερωθεί ο Γκιλάτ Σαλίτ, ο ισραηλινός στρατιώτης που κρατούνταν αιχμάλωτος στη Γάζα από το 2006 και απελευθερώθηκε το 2011.
Αλλά, ο αποκλεισμός - που η ισραηλινή κυβέρνηση έχει ανοιχτά ονομάσει «οικονομικό πόλεμο» - δεν είχε αρχίσει το 2007. Το ερμητικό κλείσιμο της Γάζας είναι το αποκορύφωμα μιας διαδικασίας που ξεκίνησε πριν από 20 χρόνια, όταν το Ισραήλ ξεκίνησε να μετατρέπει τη Λωρίδα της Γάζας σε μια δεσμευμένη αγορά για να αναγκάσει τους Παλαιστινίους να εξαρτώνται από αυτό, περιορίζοντας τις εξαγωγές της Γάζας και την εμπορική παραγωγή. Η σταδιακή απαγόρευση στην ελεύθερη μετακίνηση άρχισε το 1991, όταν το Ισραήλ ακύρωσε τη γενική άδεια εξόδου που επέτρεπε στους περισσότερους Παλαιστίνιους να κινούνται ελεύθερα μέσα στο Ισραήλ και τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη.
Ο αποκλεισμός της Γάζας από το Ισραήλ, δεν είναι απλώς μια πολιτική συλλογικής τιμωρίας που επέβαλε στην περιοχή μετά την ανάληψη της κυβέρνησης από την Χαμάς, αλλά υπάρχει καθαρός στόχος ώστε να πάψει η ανάπτυξη στη Γάζα αλλά και να αφανίσει τους Παλαιστινίους.
Ας θυμηθούμε επίσης, ότι το 2000 ανακαλύπτεται το κοίτασμα φυσικού αερίου στη θάλασσα της Γάζας. Ο Γιάσερ Αραφάτ είχε χαιρετίσει δημοσίως την ανακάλυψη του υποθαλάσσιου κοιτάσματος φυσικού αερίου στη Γάζα ως «ένα δώρο του Θεού στον λαό μας». Με το βολικό πρόσχημα του ελέγχου της λωρίδας της Γάζας από τη Χαμάς, το Ισραήλ προχωράει και σε ναυτικό αποκλεισμό. Το αποτέλεσμα είναι να γίνει αδύνατη η οποιαδήποτε ενέργεια εξόρυξης φυσικού αερίου για να επωφεληθεί οικονομικά ο Παλαιστινιακός λαός.
Μάλιστα, το 2007, ένα χρόνο πριν την επιχείρηση Χυτός Μόλυβδος, ο Μοσέ Γιααλόν, νυν υπουργός Άμυνας και πρώην αρχηγός του γενικού επιτελείου ενόπλων δυνάμεων της χώρας έχει γράψει «Είναι ξεκάθαρο ότι, χωρίς μία συνολική στρατιωτική επιχείρηση για να ξεριζωθεί ο έλεγχος της Χαμάς στη Γάζα, ουδεμία εργασία εξόρυξης μπορεί να λάβει χώρα χωρίς τη συναίνεση του ακραίου ισλαμικού κινήματος...».
Ας μιλήσουμε - για αλληλεγγύη:
Κατανοούμε ότι η επίθεση που δέχεται η ελληνική κοινωνία σε ότι αφορά ην οικονομική κατάσταση του μεγαλύτερου τμήματος του ελληνικού λαού είναι μεγάλη. Ο ελληνικός λαός έχει στο παρελθόν στηρίξει τον Παλαιστινιακό λαό και τα εγχειρήματα αλληλεγγύης προς αυτόν, αλλά είναι κατανοητό ότι αυτή την δύσκολη εποχή τον έχει απορροφήσει σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα που προκάλεσε αυτή η κρίση.
Όμως, η αλληλεγγύη σε έναν λαό που παλεύει για την ανεξαρτησία του, για την αξιοπρέπεια και την ελευθερία του, συμβάλλει αποφασιστικά στο να κρατηθεί το αξιακό σύστημα του ελληνικού λαού αλώβητο, διότι σε όσους που υποστηρίζουν την κοινωνική δικαιοσύνη και την ελευθερία, η αξιακή κρίση είναι ίσως σημαντικότερη από την οικονομική.
Και είναι ο ίδιος ο παλαιστινιακός λαός που μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για τη ζωή και τις αξίες της. Πώς μπορούμε να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας αν όχι ακούγοντας τις εκκλήσεις των ίδιων των Παλαιστινίων;
Ας μιλήσουμε - για την έκκληση που σύλλογοι, συλλογικότητςες, κοινότητες, συνελεύσεις από τη Γάζα στείλανε τις πρώτες μέρες της ισραηλινής επίθεσης και όπου οι ίδιοι μεταξύ άλλων λένε:
"Εμείς οι Παλαιστίνιοι, που είμαστε παγιδευμένοι μέσα στη ματωμένη και πολιορκημένη Λωρίδα της Γάζας, καλούμε όλους τους ανθρώπους με συνείδηση σε όλο τον κόσμο να δράσουν, να διαδηλώσουν και να εντείνουν το μποϊκοτάζ, τις αποεπενδύσεις και τις κυρώσεις εναντίον του Ισραήλ, μέχρι αυτό να λήξει αυτή τη δολοφονική επίθεση στο λαό μας και να κληθεί να λογοδοτήσει για τις ενέργειές του" και καλούν για:
- Εμπάργκο όπλων στο Ισραήλ, κυρώσεις που θα διακόπτουν την παροχή όπλων και στρατιωτικής βοήθειας από την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες από την οποία το Ισραήλ εξαρτάται για να διαπράττει τέτοια εγκλήματα πολέμου.
- Αναστολή όλων των συναλλαγών και των διμερών συμφωνιών με το Ισραήλ, όπως η συμφωνία συμμαχίας ΕΕ-Ισραήλ.
- Μποϊκοτάζ και κυρώσεις, όπως ζητήθηκε από την συντριπτική πλειοψηφία των Παλαιστινίων πολιτών το 2005. Χωρίς πίεση και απομόνωση, το ισραηλινό καθεστώς έχει αποδείξει ξανά και ξανά ότι θα συνεχίσει αυτές οι σφαγές, σαν κι αυτές που βλέπουμε γύρω μας τώρα, και θα συνεχίσει τις δεκαετίες της συστηματικής εθνοκάθαρσης, της στρατιωτικής κατοχής και τις πολιτικές απαρτχάιντ.
- Δίκες για τα εγκλήματα πολέμου
- Άμεση διεθνή προστασία των αμάχων της Γάζας
|
| Έργο του Amir Schiby αφιερωμένο στα 4 αγόρια που σκότωσε ισραηλινή οβίδα στην παραλία της Γάζας. |
*μέλος της Πρωτοβουλίας "Ένα Καράβι για τη Γάζα"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου