Το ξέρω, πως οι μικροαστοί
δεν θέλουν να διαβάζουν δυσάρεστα πράγματα.
Η μάνα μου, πνίγηκε δίπλα μου.
Μου άφησε το χέρι και βυθίστηκε.
Δεν ξέρω αν πρέπει να σκοτωθεί ο θεός
για να μας δώσουν το χέρι οι άνθρωποι.
Γιατί ο θεός
τους φωνάζει να μας δώσουν κλοτσιά....
Να πνιγούμε.
Να μας φάνε τα ψάρια.
Και οι συνταξιούχοι της Εσπερίας.
Πόσο κόστισε το σχοινί για τον κοινό μας τάφο;
Η πίστη
για να πιστέψουν οι πιστοί το δικό μας θάνατο;
Η ύπαρξή μας απασχολεί τις αρχές.
Ένας ομορφονιός μας πέταξε στη θάλασσα.
Απ’ το λαιμό του κρεμόταν ένας σταυρός.
Ο θάνατος είναι τετελεσμένο γεγονός.
Ο πνιγμός.
Τα βραβεία για την ποίηση της ήττας.
Ήττα σημαίνει
να μη μπορούν να σε τρομάξουν πια τα ποιήματα.
Ήττα σημαίνει να μην μπορείς να τους τρομάξεις με ποιήματα.
Να μην έχεις τίποτε να πεις.
Αυστηρώς απαγορεύεται η ζωή.
Η αυθάδεια της αναπνοής.
Το γέλιο.
Μεταφέρουμε αρρώστιες για τον πρόεδρο της βουλής.
Για τον γενικό εισαγγελέα του Κράτους.
Για την παναγία και τον κρίνο της.
Για τις αουτοστράτες της Γερμανίας.
Μεταφέρουμε χολέρα
για τον διευθυντή της εθνικής βιβλιοθήκης.
Σε ομαδικούς τάφους χωρίς εθνικό ύμνο.
Αξίζει σίγουρα τον κόπο να γεννηθείς.
Για λόγους σεξουαλικής φύσεως.
Για κάποιους ανεξήγητους λόγους.
Προτείνω λοιπόν να αποκαθάρουνε τα ύδατα
από μας τους πνιγμένους.
Νύχτα ζεστή και νύχτα κρύα.
Νύχτα χωρίς αίσθηση.
Νύχτα παγωμένη αλλά εγώ καίγομαι.
Νύχτα ζεστή αλλά εγώ κρυώνω.
Κι ο ήλιος το πιο μαύρο σκοτάδι.
Η λύτρωση απ’ την τρέλα της πείνας.
Μαγαρισμένο νερό και ψυχούλες για τα καβούρια.
Το μουσικό όργανο που λέγετε ανθρώπινο σώμα.
Η μελωδία της ακαμψίας.
Οι ένστολοι οικογενειάρχες.
Οι ευυπόληπτοι χασικλήδες πατριώτες.
Είναι τα θεμελιώδη θέματα της στατιστικής.
Κι εγώ ένας ξεδιάντροπος.
Ένας πνιγμένος στην πανσέληνο.
Τροφή για τα σκυλόψαρα του ρομαντισμού.
Για τις προσευχές παιδεραστών παπάδων.
Για τις πονετικές εκθέσεις
που γράφουν τα παιδάκια στο γυμνάσιο.
Εγώ δίχως το εγώ.
Υπόλοιπο της Δημιουργίας.
Εγώ το περίσσευμα.
Κοιτώ αλλά κανένα δε βλέπω.
Γράφω αλλά κανείς δε με διαβάζει.
Εξ’ ου και συμπεραίνουν όλοι πως είμαι ένας πνιγμένος.
Ότι είχα και δεν είχα έχει σχεδόν σκορπίσει.
Ο θάνατός μου ήτανε η μόνη μου ιστορία. Αντώνης Αντωνάκος ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου