Αναρωτιέμαι

Αννιτα Λουδαρου   Αναρωτιέμαι τι νίωθεις.

Αναρωτιέμαι τι σκέφτεσαι.

Αναρωτιέμαι που είσαι .

 Αναρωτιέμαι με τι γεμίζεις.

Αναρωτιέμαι με τι αδειάζεις.

Αναρωτιέμαι με πόσους διαφορετικούς τρόπους μπορείς να πεις την ίδια λέξη.

Αναρωτιέμαι με πόσους διαφορετικούς τρόπους μπορείς ν΄ακούσεις την ίδια λέξη. Αναρωτιέμαι από ποια γωνία με κοιτάς.

      Αναρωτιέμαι ....
πόσες οπτικές υπάρχουν για την ίδια σταγόνα. Σταγόνα, λέξη , πράξη, συναίσθημα, οξεία, γωνία, τελεία. Αναρωτιέμαι τι σημαίνει αυτό για σένα. Αυτό η δουλειά, η πορεία , η διαδρομή, το βαρίδι, η θηλιά, η βιτρίνα σου.Αναρωτιέμαι πόσα σ΄εμποδίζουν , πόσο μοιάζουμε, πόσο διαφέρουμε.

    Αναρωτιέμαι σε ποιους δρόμους περπατάς, που χάνεσαι, που βρίσκεσα ξανά. Αναρωτιέμαι ποια να είναι η πιο κρυφή  πληγή που σου τρώει τα σωθικά. Αναρωτιέμαι πως τα φέρνεις βόλτα, όταν  έρχεται καπάκι η ζωή. Αναρωτιέμαι ποια είναι η φυλακή σου, ποιο το υλικό. Υλικό, σχήμα, πλαίσιο, θεσμός, ταυτότητα, στίγμα, κλουβί, τσιμέντο , σύμβολο αιώνιο. Αναρωτιέμαι αν κολλάνε τα υλικά μας και πόση είναι η απόσταση ανάμεσα μας. Χιλιάδες χιλιόμετρα, εκατό μέτρα, πενήντα, εικοσι , πέντε μέτρα, δύο , μηδέν. Αναρωτιέμαι αν θα συναντηθούμε, πότε θα συναντηθούμε . Αναρωτιέμαι ποιος σ΄ελευθερώνει , ποιος σου δίνει χάρη , ποιος σου ανοίγει το κλουβί. Κι αν αυτός υπάρχει ή είναι γέννημα του πυρετού σου.

     Αναρωτιέμαι εδώ μπροστά σου. Πλησιάζω να ακούσεις πιο καλά τα ερωτηματικά. Και αναρωτώμενη ξεκολλώ από τα στενά , αφήνω πίσω μου τα στεγανά. Φαρδαίνω, ψηλώνω , πετιέμαι. Από πάνω με παρατηρώ. Να αφήσω πίσω αυτό που μ΄έκανε να λέω πως όλα τα ήξερα. Αποκτά το τίποτα βάρος. Τα πόδια μου χαράζουν τα πρώτα βήματα. Δειλά στην αρχή και ευέλικτα, γρήγορα, δυνατά λίγο πιο μετά. Γυμνά, με πέλματα γυμνά. Δεν είναι για σόλες όλοι οι δρόμοι. Τα χείλη ξεκινούν τα κινούνται .  Να πουν λέξεις πουλιά, να καταφέρουν να φθάσουν στην ακουστική σου οπή. Να κυνηγήσουν μια θέση στου στήθους σου την ευχή. Αρχίζω να σε χωρώ. Οι ώμοι μου παύουν να είναι κυρτοί. Ευθυτενής με πόδια να ακουμπούν γερά την γη , μακριά από τα ξεράδια , με φτερούγιες στα πλατάκαι τα παλιά, σε κοιτώ στα μάτια άφοβα , σταθερά.

   -Δεν σου είπα ποτέ πως θέλω να σε κερδίσω. Να περνάμε καλά αυτό ήθελα .Αυτό θέλω. Γι΄αυτό θα αγωνιστώ. Τον έμαθα πλεον αυτό τον αγώνα . Αναρωτώμενη συνεχίζω να ψάχνω τον τρόπο. Αναρωτιέμαι . Αναρωτιέσαι;