Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013

Προς συναγωνιστές σπορείς επιστολή…

Γιάννης Μακριδάκης   Ένα γράμμα έγραψα ως απάντηση σε δυο συναγωνιστές σπορείς, αλλά επειδή νιώθω ότι τα σημεία του τα γενικά απευθύνονται σε όλους, το δημοσιεύω κι εδώ, για να το λάβει όποιος αισθάνεται ότι έχει λόγο να το λάβει κι ο ίδιος:
“….Θα σας πω αυτό που νιώθω εδώ και τρία χρόνια που ζούμε αυτή την κατάσταση:
Η επανάσταση της ανθρωπότητας είναι σε εξέλιξη και αποκτά κάθε μέρα και μεγαλύτερη δυναμική.... Αυτοί που λένε ότι ο κόσμος κάθεται στον καναπέ, είναι αυτοί που οι ίδιοι κάθονται στους καναπέδες τους καθώς και όσοι εκπαιδευμένοι του χρηματοοικονομικού συστήματος κυβερνούν και μία των ημερών εντός σύντομου ιστορικού χρόνου, θα αντιληφθούν ότι τους έχει ξεπεράσει η εποχή και θα αναρωτιούνται πού έχουμε πάει όλοι εμείς, που ήξεραν πως είμαστε από “κάτω τους”
Χιλιάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας στην Ελλάδα βιώνουν την επανάσταση μέσα τους και την κάνουν πράξη με αλλαγή στάσης ζωής και επαναξιολόγηση των ιδεών, των αξιών και της ύλης.
Όποτε κάνω ταξίδια για εκδηλώσεις, αυτό νιώθω κι αυτό καταλαβαίνω από την συμμετοχή των ανθρώπων και από τις δράσεις τους κατά τόπους
Είμαστε πάρα πολλοί, τόσο πολλοί που ούτε εμείς το πιστεύουμε, ούτε οι κυβερνώντες, πολύ περισσότερο δε, ούτε οι “σύντροφοι” της Αριστεράς που είναι εγκλωβισμένοι μέσα στα όρια και τους όρους του καπιταλισμού, ο οποίος γέννησε και ακόμα (περι)ορίζει την Αριστερά την επονομαζόμενη και Συστημική, την Αριστερά που κινείται εντός Καπιταλισμού
Η Οικουμενική Αριστερά όμως έχει ήδη γεννηθεί και ζυμώνεται, γιγαντώνεται κάθε μέρα αποκτώντας ολοένα και περισσότερους επαναστατημένους και χειραφετημένους ανθρώπους, οι οποίοι επιστρέφουν στις αρχέγονες Αξίες και Υλικά, τα αγαθά κοινοκτημοσύνης όλων των πλασμάτων του Οικοσυστήματος, αυτού του μοναδικού αληθινού, αυθύπαρκτου συστήματος με την μοναδική υπάρχουσα σοφή Οικονομία αιώνων
Αυτά αγαπητοί σύντροφοι που πρεσβεύουμε και διαλαλούμε ολοένα και πιο μεγαλόφωνα ολοένα και περισσότεροι, αυτά είναι τα συστατικά και τα κύρια χαρακτηριστικά της διαρκούς επανάστασης των ανθρώπων, η οποία, ως διεργασία, είναι ένα πολύ μικρό αλλά σημαντικό όπως όλα, συστατικό του Δημιουργικού Χάους, που κρατά στην ζωή αενάως και σε ισορροπία μονίμως το οικοσύστημα, είναι μια συνιστώσα δηλαδή η επανάστασή μας, του τελικού Αβίαστου Φυσικού Ρυθμού Ανάπτυξης των Πάντων, ο οποίος δεν είναι μόνο Αβίαστος μα και Απαραβίαστος, δεν μπορεί να παραβιαστεί από κανέναν, πόσω μάλλον από τον ανθρωπάκο που είναι δικό του γέννημα και θρέμμα.
Η Φύση και το Χάος της, ο Φυσικός Ρυθμός Ανάπτυξης δεν ξέρουν από Ανάπτυξη Γιγαντισμού και Δείκτες Καπιταλισμού, καρφάκι δεν τους καίγεται για τέτοια κουραφέξαλα, κάνουν μια πνοή απότομη και ισοπεδώνουν την ανθρωπότητα, όλα τα μυμρμηγκάκια, θρεμμένα και λιανά, “πλούσια και φτωχά”, ίδια απολύτως φαίνονται εμπρός σ’ έναν Τυφώνα, όπου και να χτυπήσει αυτός, ακόμα κι αν αυτός ξεσπάσει σε περιοχές με ρυθμούς ανάπτυξης ζηλευτούς από κάθε σπουδαγμένο αμόρφωτο, αριστερό ή φιλελέ ή κεντρώο, ακόμα και σε τέτοιες περιοχές τίποτα δεν μπορεί να τους αντισταθεί, η ύπαρξή τους εξυπηρετεί την εξισορρόπηση των Πάντων.
Προσωπικά έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στο Χάος. Ό,τι ζούμε καθημερινά δεν είναι ανεξέλεγκτο, βρίσκεται υπό τον απόλυτο έλεγχό του και έχει λόγο που συμβαίνει έναν και μοναδικό, την τάση του Οικοσυστήματος προς την Ισορροπία.
Όσο  περισσότεροι άνθρωποι συντάσσονται με το Χάος, με την ελευθερία που προσφέρει η ζωή στο Γενικό Σύνολο και αποδεσμεύονται από το κλουβί του ανήθικου και ψεύτικου Υποσυνόλου που τους χειραγωγεί και τους στενεύει τη ζωή, όσο πιο ήπια ζήσουμε εφεξής την ζωή μας σαν πλάσματα, όσο πιο αρμονικά με τη Φύση, τόσο κι εκείνη θα ηρεμεί, θα χαλαρώνει, δεν θα χρειάζεται βίαιες πνοές κι άλλου είδους παρόμοιες κινήσεις για την Εξισορρόπηση.
Οικουμενικότητα χρειαζόμαστε λοιπόν ως ανθρωπότητα και όχι πια εγωισμό. Να προστατεύουμε και όχι να καταστρέφουμε πλέον το φυσικό μας περίβλημα, να σεβαστούμε τη ζωή “απ’ όπου κι προέρχεται”, για να μας σεβαστεί κι αυτή, να ζήσουμε σαν άνθρωποι.
Κι αν η Αριστερά δεν μπορεί να τα νιώσει και να τα υπηρετήσει όλα αυτά ακόμη, θα μπορέσει διότι εμείς είμαστε η νέα Αριστερά, η Οικουμενική Αριστερά, εμείς και οι γενιές που ακολουθούν, οι οποίες μορφωμένες πια ή εξ ανάγκης, σπρωγμένες από το Χάος, υπηρετώντας την αιώνια Ισορροπία, προς τα εκεί θα στραφούν για να μπορέσουν να ζήσουν, μιας και τα κέρματα και τα χαρτονομίσματα θα τους φαντάζουν άνοστα και αδύναμα να τους θρέψουν.
Συνεχίζουμε σύντροφοι τις σπορές μας, ήδη φυτρώσανε φυντάνια ακόμα κι εκεί που δεν το περιμέναμε, κι έχουνε αρχίσει και ρίχνουνε σποράκια γύρω τους κι αυτά.
Στην διάθεσή σας για οτιδήποτε
Προς το παρόν χαιρετώ σας
γμ”

Δεν υπάρχουν σχόλια: