Αποδείξεις

  Γιάννης Μακριδάκης  Η κυβέρνηση του Εκουαδόρ για να καταπολεμήσει τη φτώχεια, επειδή δεν μαζεύτηκε από την παγκόσμια κοινότητα το ποσό των κάποιων δις που είχε ζητήσει, αποφάσισε να προβεί τελικά σε γεωτρήσεις για άντληση πετρελαίου στη ζούγκλα του Αμαζονίου. Το κέρδος θα είναι κάποια δις δολάρια τα οποία θα διατεθούν για την ανακούφιση των φτωχών ομάδων του πληθυσμού της χώρας. Τα έργα, λένε – όπως όλοι όσοι κάνουν έργα από τον Αμαζόνιο μέχρι τις Σκουριές- θα γίνουν με σεβασμό στο περιβάλλον και στους ιθαγενείς!
700.000 άνθρωποι στη χώρα αυτή αντιδρούν και ζητούν δημοψήφισμα....

Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η είδηση. Απόλυτο παράδειγμα επιβεβαίωσης των όσων γράφω εδώ και μερικά χρόνια.
Σταματήσαμε ως ανθρωπότητα να βλέπουμε τον πραγματικό πλούτο και ορίσαμε ως πλούτο την ευτέλεια του χρήματος. Φτάσαμε στο σημείο να ορίσουμε ως μοναδικό πλέον φυσικό πόρο για την επιβίωσή μας το χρήμα, το οποίο βέβαια όσο καταστρέφουμε το οικοσύστημα που μας ζει, δεν θα έχει σε λίγο κανένα αντίκρυσμα και θα φανεί η γύμνια και η ευτέλειά του.
Πλανόμαστε οικτρά ως ανθρωπότητα και σκάβουμε τον λάκκο μας με φόρα και ορμή, με ρυθμούς ανάπτυξης της εκσκαφής πολύ ικανοποιητικούς για κάθε αμόρφωτο στουρνάρι, απόφοιτο των συστημικών οικονομικών πανεπιστημίων της Τύφλωσης.
Αυτό όμως που αποδεικνύεται απόλυτα είναι το γεγονός της τάσης για πλήρη υποκατάσταση του γενικού συνόλου, δηλ του οικοσυστήματος από το υποσύνολο, δηλ το χρηματοοικονομικό σύστημα και ο αφανισμός κάθε άλλου πλάσματος (είτε φυτά, είτε ζώα, είτε άνθρωποι), που δεν εντάσσεται στους κανόνες και στους ορισμούς του καταναλωτικού συστήματος. Ο φασισμός δηλαδή των καταναλωτών είναι αυταπόδεικτος πλέον και άρα το ότι ο καθένας μας, ως σύγχρονο άτομο καταναλωτής, έχει εμφανές και τεράστιο μερίδιο ευθύνης για τον αφανισμό και για τον φασισμό που κυριαρχεί απόλυτα στον πλανήτη.
Τέλος, η φορολογία της αναπνοής έρχεται με γοργούς ρυθμούς και με το απλούστατο σκεπτικό που έχουμε πει και ξαναπεί, ότι δηλαδή πρέπει να δίνουμε όλοι ένα ανταποδοτικό τέλος στην Βραζιλία, στο Εκουαδόρ για την “ανάπτυξη” που δεν κάνουν σε αυτές τις προστατευόμενες περιοχές του πλανήτη, οι οποίες παράγουν το 35% του οξυγόνου.
ΥΓ
Στο Εκουαδόρ βέβαια έχουν την “Αριστερά” στην εξουσία. Αυτήν την Αριστερά που έδιωξε το ΔΝΤ και πήρε τα ηνία της χώρας για να φροντίσει για τον φτωχό λαό, με τρόπους εξίσου εγκληματικούς όπως και οι καπιταλιστές.
Το ίδιο ακριβώς δυστυχώς πρεσβεύει ακόμα η Αριστερά παγκοσμίως, και βέβαια στην Ελλάδα. Έχει η Αριστερά την ίδια άποψη με τους συντηρητικούς για το τι σημαίνει πλούτος. Είναι η Αριστερά προσκολλημένη στο χρηματοοικονομικό σύστημα και δεν τολμάει να το αμφισβητήσει ούτε να δει το γενικό σύνολο αντί για το υποσύνολο.
Δεν έχει ολιστική θεώρηση της ανθρωπότητας αλλά και των άλλων όντων και του πλανήτη, δεν είναι Οικουμενική Αριστερά ακόμη, αλλά μόνο μία ανθρωποκεντρική Συστημική Αριστερά, που επιθυμεί κατά βάθος μια ανάπτυξη ίδιου ορισμού με αυτήν που βίαια επιβάλλει και ο φασιστικός καπιταλισμός, με μόνη διαφορά στην θεώρηση ότι θα το κάνει για τον λαό και όχι για το κεφάλαιο, στο όνομα του λαού δηλαδή θα καταστρέψουμε τα πάντα και όχι για τα κέρδη των αγορών. Μια ανθρωποκεντρική συστημική Αριστερά λοιπόν, εντός καπιταλισμού δεν μπορεί να αλλάξει τίποτε ουσιαστικά. Η Οικουμενική Αριστερά που θα αμφισβητήσει τα πάντα και θα θέσει ξανά σε ορθή βάση το σύστημα, τις αξίες, τις ευτέλειες, τη ζωή, μόνο αυτή είναι σε θέση να αλλάξει την καταστροφική πορεία της παγκόσμιας κοινωνίας των καταναλωτών.