Πέμπτη 16 Μαΐου 2013

Δεν τραβάτε να πνιγείτε με τα βυζιά της Αντζελίνα;

Η είδηση κατέκλυσε από χτες τις τηλεοράσεις ενώ σήμερα πήραν τη σκυτάλη και οι μισές εφημερίδες της χώρας. Η Αντζελίνα Τζολί είχε μόλις ανακοινώσει, μέσω ενός κειμένου της στους New York Times, την προληπτική μαστεκτομή στην οποία προέβη με σκοπό να ελαχιστοποιήσει τις πιθανότητες να προσβληθεί από καρκίνο του μαστού, ασθένεια από την οποία έχασε τη μητέρα της σε ηλικία 56 χρόνων.
Της Μαρινίκης Αλεβιζοπούλου
    Με ειδική αιματολογική εξέταση.....
γενετικού υλικού διαπίστωσε ότι και η ίδια έχει προδιάθεση, ότι διατρέχει δηλαδή τον κίνδυνο κατά 87% να προσβληθεί  από καρκίνο του μαστού και των ωοθηκών. Με το κείμενό της λοιπόν, με το οποίο απευθυνόταν σε όλες τις γυναίκες του κόσμου, ζητούσε να διευκολυνθεί η πρόσβαση σε εξετάσεις, ενώ επιχειρούσε να πείσει ότι αφενός το χειρουργείο δεν είναι και τόσο φρικτό και αφετέρου το αποτέλεσμα, τα πρόσθετα δηλαδή νέα στήθη της, είναι πανέμορφα.    
Ας αφήσουμε κατά μέρους το πώς θα μπορούσε να διστρεβλωθεί το «ηθικό δίδαγμα» του παραδείγματος της προληπτικής ιατρικής σε μια χώρα σαν τη δική μας, όπου οι καισαρικές γίνονται για ψύλλου πήδημα - παρότι είμαι βέβαιη ότι μερίδα χειρουργών θα τρίβει τα χέρια της από χτες.
Και το αφήνω στην άκρη συνειδητά ως ούτε καν δευτερεύον. Γιατί τίποτα, κατά τη γνώμη μου, δεν μπορεί να μπει πλάι στην εικόνα της γυναίκας που μου ήρθε στο μυαλό όταν είδα και το σημερινό πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Τα Νέα, όπου κυριαρχεί η πελώρια φωτογραφία της Αντζελίνα Τζολί ως Λάρα Κροφτ, με αυτό το υπέροχο στήθος να διαγράφεται κάτω από την στενή, μαύρη της μπλούζα και τον τίτλο «Η μάχη της Αντζελίνα».
Ε, λοιπόν, δεν με ενδιαφέρει καθόλου η μάχη της Αντζελίνα. Και δεν με ενδιαφέρει γιατί δεν έχω διαθέσιμο χώρο στο μυαλό μου. Έχει καταληφθεί από την εικόνα που είχαμε δημοσιεύσει πριν λίγους μήνες στο UNFOLLOW 13, όταν με την συνάδελφό μου Έφη Γιαννοπούλου ασχοληθήκαμε με τα αποτελέσματα της «Υγείας της κρίσης». Σε αυτό το ρεπορτάζ, είχαμε δημοσιεύσει μια εικόνα που τράβηξε η Στεφανία Μιζάρα και απεικόνιζε τον προσφάτως χειρουργημένο μαστό μιας γυναίκας αποκλεισμένης από την περίφημη «δημόσια και δωρεάν υγεία». Αποκλεισμένη από την φροντίδα του κράτους το οποίο βάσει Συντάγματος υποτίθεται ότι μεριμνά για την υγεία των πολιτών, υποτίθεται ότι παίρνει ειδικά μέτρα για την προστασία της νεότητας, του γήρατος, της αναπηρίας, για την περίθαλψη των απόρων (Σύνταγμα της Ελλάδας, άρθρο 21, παρ. 3).
Μας είχε προβληματίσει πολύ το εάν έπρεπε να δημοσιεύσουμε την εικόνα αυτή. Το είχαμε γράψει κιόλας. Σκεφτόμασταν μήπως είναι πολύ σκληρή, μήπως είναι πολύ επιθετική, μήπως εκληφθεί ως φτηνή πρόκληση. Η εικόνα όμως είναι αληθινή, τραβηγμένη με την άδειά της και μάλλον η πιο χαρακτηριστική μιας άλλης, μεγαλύτερης εικόνας. Αυτής ακριβώς που οδήγησε την γυναίκα της φωτογραφίας στο Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού.
Η γυναίκα αυτή εργαζόταν, είχε ένα κατάστημα στα δυτικά προάστια. Η κρίση της έβαλε λουκέτο. Ενδιαμέσως της διαγνώστηκε καρκίνος. Είχε όμως πάψει να πληρώνει τις ασφαλιστικές της εισφορές στον ΟΑΕΕ (πρώην ΤΕΒΕ) γιατί πολύ απλά: δεν είχε. Έτσι προστέθηκε στους 635.767 ανθρώπους που δεν έχουν ταμείο υγείας (πηγή: ΕΛΣΤΑΤ, Β’ τρίμηνο του 2012).
Με όσα λεφτά κατάφερε τότε να συγκεντρώσει χειρουργήθηκε. Της συνέστησαν να ακολουθήσει χημειοθεραπεία. Δεν είχε χρήματα και έτσι δεν έκανε. Υποτροπίασε. Μόνη της. Στο σπίτι της. Εκεί όπου την βρήκε μια φίλη της πνευμονολόγος και την έστειλε στο Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού να την βοηθήσουν.
Πριν ξεκινήσω να γράφω αυτές τις γραμμές, τηλεφώνησα στον κ. Γιώργο Βήχα, τον γιατρό του Μητροπολιτικού Ιατρείου στο Ελληνικό. Η γυναίκα μοιάζει να τα καταφέρνει, μου είπε. Ξεκίνησα να του εξηγώ με τι αφορμή τον καλώ. Κάτι είχε πάρει το μάτι του αλλά τώρα το σύμπαν του έχει καταληφθεί από δύο νέα περιστατικά. Ένα 14χρονο παιδί με λέμφωμα που έφτασε χθες στο ιατρείο με ανασφάλιστους γονείς και άρα ανασφάλιστο και το ίδιο. Και ένα δεύτερο 8 ετών. Κι αυτό ανασφάλιστο με αγγειονευρωτικό οίδημα. Όταν το παιδί είναι σε κρίση, χρειάζεται να νοσηλευτεί. Έχει χρειαστεί ήδη δύο φορές μέσα στο 2013. Οι γονείς του έχουν κληθεί να πληρώσουν από την τσέπη τους αρκετές φορές μια ένεση που κοστίζει 500 ευρώ. Και δεν τα έχουν.
Από τα δελτία ειδήσεων χτες, αν συγκράτησα καλά τα νούμερα, ενημερώθηκα ότι μόνο ο γενετικός έλεγχος που έκανε η Τζολί ξεκινά από 1.500 ευρώ. Η δε προληπτική μαστεκτομή της σταρ περιελάμβανε ένα πρώτο χειρουργείο για να κρατήσει τη θηλή της, ένα δεύτερο για την μαστεκτομή και ένα τρίτο για την προσθετική.
Δεν τραβάτε να πνιγείτε με τα βυζιά της Αντζελίνα;                      UNFOLLOW

1 σχόλιο:

Sophia είπε...

Αυτό ακριβώς επιθυμούν αγαπητή κα Μαρινίκη οι περισσότεροι του αρσενικού είδους. Να πνιγούν ΣΤΑ βυζιά της Τζολί. Αυτό ακριβώς υπονοεί και η προβολή με την ηρωοποιημένη παρουσίαση της είδησης.
Της κοπέλας της έπεσε το στήθος έπειτα από τις εγκυμοσύνες, έκανε μια ανόρθωση, τη βάφτισε προληπτική ιατρική, γλύτωσε το κράξιμο από τους παπαράτσι και πρωταγωνιστεί πάλι στα υγρά όνειρα των απανταχού αρσενικών. Υποθέτω, βέβαια. Πολλαπλό το κέρδος, δεν συμφωνείτε; Η πραγματική κοινωνική τραγωδία δεν ενδιαφέρει τη βιομηχανία του θεάματος. Από την ίδια βιομηχανία δεν τρέφεται και γιγαντώνεται και η σύγχρονη δημοσιογραφία-ειδησεογραφία; Ή μήπως κάνω λάθος; Άλλωστε η ανδροκρατούμενη λογική προτιμά να προβάλει τη γυναίκα σύμβολο του σεξ από τη γυναίκα σκεπτόμενο ον. Γιατί πίσω βαθιά στο μυαλό τους ποτέ δεν απαλείφθηκε ο διαχωρισμός σε ανθρώπους και γυναίκες.
Γύναια όπως η Α. Τζολί πρωτοστατούν στη διατήρηση αυτής της αντίληψης και εφόσον η εκπόρνευση τους αποφέρει τεράστια κέρδη προτιμούν τη σεξιστική προβολή από κάθε άλλη σεμνή, έντιμη και ανθρώπινη στάση ζωής(βλ. Μέριλιν Μονρόε, Μαντόνα ηχηρά ονόματα και πολλές άλλες που αυτή τη στιγμή μου διαφεύγουν). Από εκεί και πέρα αν κάποιες γυναίκες νιώθουν να προσβάλλονται όταν υποβιβάζονται σε τέτοια επίπεδα, πολύ απλά θεωρούνται "φεμινίστριες", ή ζηλιάρες, ή άσχημες.
Το ενδεχόμενο να γίνεται ένας συνειδητός βιασμός προσωπικότητας δεν συζητιέται, ιδιαίτερα από αρσενικούς "διανοούμενους". Και αν τους στριμώξεις στη γωνία με κάποια επιχειρήματα απαντούν με το αιώνιο στερεότυπο ότι είναι ο τρόπος που υμνούν το ωραίο.
Έτσι, λοιπόν, και η Αντζελίνα έκανε ωραία βυζιά για να καταθέσει το δικό της ύμνο.
ευχαριστώ.

Υ.Γ. ναι είμαι πολύ οργισμένη με το θέμα.