Ο κρυφός τους φόβος

Hossein Zare

 ΓΙΩΡΓΟΣ Χ.ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ
  Εισήλθαμε στην άνοιξη με τον κόσμο αναπαρθενεμένο και το «Έως πότε Κύριε...» να συμπυκνώνεται στο «Όχι» των Κυπρίων. Ακολούθησε ο παρανοϊκός θυμός των δαιμόνων για την απρόβλεπτη τροπή των πραγμάτων, για τον Δαυίδ που ύψωσε ανάστημα, για την ανθρωπιά που ανορθώνεται. Οιμώζουν, κρώζουν, εκβιάζουν, αλλά εκείνο τ’ όμορφο κορίτσι στη Λευκωσία...
τους διαλύει καθώς τους διαμηνύει πως δεν φοβάται για το «δυσοίωνο αύριο», γιατί «Έχουμε αξιοπρέπεια. Δεν είμαστε δούλοι». Ύστερα, βλέπω τον ιερωμένο να θέτει την περιουσία της Εκκλησίας στην υπηρεσία του κράτους και αυτόματα κάνω συνειρμούς. Σαν εκείνες τις αναλογίες που κάνει ο ιστορικός David Engels στο
βιβλίο του «Η παρακμή, η κρίση της ΕΕ και η πτώση της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας: ιστορικές αναλογίες». Η κυπριακή υπόθεση είναι μία γκάφα όσο και μία απλή κατάχρηση εξουσίας, σημειώνει ο ιστορικός. Η Ελλάδα, συνεχίζει, κατάντησε μία «ημι-επαρχία» με περιορισμένη ανεξαρτησία, που κυβερνάται από εκπροσώπους της Ευρωπαϊκής αυτοκρατορίας, η οποία παραπέμπει στη μη ισχυρή ένωση των αρχαίων ελληνικών Πόλεων. Όσο για τους Γερμανούς, εδώ ισχύει ο Βιργίλιος που έλεγε «Εσύ, Ρωμαίε μη ξεχνάς να κυβερνάς τους λαούς με αυταρχισμό». Σήμερα, ο Β. Σόιμπλε και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα εκβιάζουν ωμά τις κυπριακές τράπεζες με λουκέτο. Υποταγή ή θάνατος, λοιπόν. Αυτό είναι το δίλημμα που τίθεται στους Κύπριους και στους λαούς του ευρωπαϊκού νότου από τους αυτοκρατορικούς ευρω-τεχνοκράτες, οι οποίοι ενδημούν τόσο στο εσωτερικό των επί μέρους κρατών όσο και στο κέντρο(άλλοι τους ονομάζουν πολιτικούς της Ευρωπαϊκής Σοβιετικής Ένωσης)! Αυτοί οι οποίοι λειτουργούν εντός των χωρών και αποτελούν τη «γέφυρα» με το κέντρο είναι οι πιο σκληροί σε μία προσπάθεια να δείξουν την πίστη τους στ’ αφεντικά της αυτοκρατορικής μητρόπολης. Έτσι ακούσαμε να αποκαλούν την Κύπρο φορολογικό παράδεισο των Ρώσων μαφιόζων. Η απάντηση, όμως, ήρθε από την εφημερίδα Le Monde που επισημαίνει πως η Κύπρος δεν εμφανίζεται ούτε στη μαύρη ούτε στη γκρίζα λίστα των χωρών που αποκαλούνται «φορολογικοί παράδεισοι». Αντιθέτως, είναι στη λευκή λίστα καθώς έχει ενεργοποιήσει τα διεθνή στάνταρντς και έχει υπογράψει δώδεκα σχετικές διεθνείς συμβάσεις. Το μόνο που συμβαίνει στην Κύπρο είναι ότι προσφέρει έναν αριθμό φορολογικών πλεονεκτημάτων όπως η χαμηλή φορολογία. Προς τι, συνεπώς, η επίθεση στο κυπριακό χρηματοπιστωτικό σύστημα; Ίσως για την εξουδετέρωση του βασικού συγκριτικού πλεονεκτήματος, ή καλύτερα του ισχυρού πυρήνα της κυπριακής οικονομίας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, όμως, η Κυπριακή Δημοκρατία θα μεταβληθεί με τη σειρά της σε μία Επαρχία(προτεκτοράτο) της Ευρωπαϊκής Αυτοκρατορίας με όλο τον φυσικό της πλούτο στα χέρια των επικυρίαρχων. Γι’ αυτό η αντιπαράθεση του κέντρου με την Κύπρο θα είναι ιδιαίτερα ισχυρή, καθώς πολλοί φοβούνται ότι η αντίσταση των Κυπρίων θα δημιουργήσει προηγούμενο, σύμφωνα με το οποίο οι λαοί του ευρωπαϊκού νότου θα μπορούν να διεκδικήσουν την ελευθερία, την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπειά τους.