Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Η ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ.

by Hai Trinh Xuan
  Είμαστε επισήμως πλέον μια χώρα που ζει, αναπνέει και υπάρχει για την εξυπηρέτηση τραπεζών, κερδοσκόπων, μιας ντόπιας και ξένης ελίτ. Δεν υπάρχουμε για κανένα άλλο λόγο. Λειτουργούμε με κανόνες που επιβάλλονται από αυτά ακριβώς τα λόμπι. Θα παράγουμε αυτό που σχεδιάζουν. Θα αναπτυχθούμε με το τρόπο που σχεδιάζουν. Θα γίνουν όλα ακριβώς όπως επιθυμούν οι ρυθμιστές.

Η απομόνωσή μας είναι η μόνη μας αλήθεια. Αποκομμένοι από τις αγορές. Αποκομμένοι από το υπόλοιπο της ανθρωπότητας....
Η γη κινείται, συνεχίζει να κατοικείται από δισεκατομμύρια ανθρώπους. Κράτη είναι σε πόλεμο. Άλλα στενάζουν κάτω από άθλιες συνθήκες. Αλλά κερδίζουν ασύστολα από τη κατοχή που έχουν επιβάλλει στους λαούς. Η επιστήμη προχωράει. Έχει φτάσει μέχρι τον Άρη. Γίνονται παγκόσμιες ανακατατάξεις. Άλλοι μιλούν για το τέλος του κόσμου κι άλλοι βλέπουν μια νέα εποχή να φέρνει τα πάνω κάτω στο πλανήτη. Λαοί στην ίδια την Ευρώπη ξεσηκώνονται, χτυπιούνται, στενάζουν κάτω από τη μπότα νέων φέουδων και ανασυντάσσονται.

Κι εμείς σε μια φυλακή, λαμβάνουμε φιλτραρισμένες ειδήσεις από ότι συμβαίνει στο κόσμο, είμαστε κλεισμένοι στα προσωπικά μας κελιά κι εκτιούμε μια ποινή, σιωπηλά, τρομοκρατημένοι από τους δεσμοφύλακες. Όλη μας η ζωή είναι τρία βήματα από το κελί στον αυλόγυρο της φυλακής. Έχουμε χάσει σύνδεση με τον έξω κόσμο. Η Συρία φλέγεται, το Ισραήλ βομβαρδίζει τη Γάζα, οι ΗΠΑ σχεδιάζουν, η Ρωσία, μυρίζει μπαρούτι, μυρίζει ζωή που ετοιμάζεται για τη μεγάλη μάχη, ίσως και για ένα νέο παγκόσμιο πόλεμο, κι εμείς.....

Υπάρχουμε μόνο για την εξυπηρέτηση ενός χρέους.
Εγκλωβισμένοι στην πτώχευσή μας
Υποταγμένοι στους δανειστές.
Εκβιαζόμενοι, απειλούμενοι σε οτιδήποτε αποφασίσουμε εκτός των σχεδίων τους

Θα μας χρησιμοποιήσουν κατά βούληση. Θα κάνουν μπίζνες ή κι αν χρειαστεί θα μας χρησιμοποιήσουν για παιχνίδια πολέμου. Εύκολα. Χωρίς κανένα ζόρι. Με μια πολιτεία και οι πολίτες της απόλυτα συμμορφωμένοι στις υποδείξεις.

Η εθνική μας απομόνωση είναι η εικόνα μας στον έξω κόσμο. Κανείς δεν μας βλέπει παρά μόνο με το τρόπο που οι φύλακές μας θα επιτρέψουν. Εμείς δεν αντιλαμβανόμαστε τίποτα περισσότερο από αυτά που επίσης οι φύλακες μας φιλτράρουν.

Μεγάλη κατάντια. Ολέθρια....                 ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ    

Δεν υπάρχουν σχόλια: