Μπινελίκια

  Polyfimos          Προειδοποιώ όποιον υποστηρίζει το δημοκρατικό διάλογο με ανταλλαγή επιχειρημάτων που σκοπό έχει να αντικρούσει ειρηνικά και με νηφαλιότητα την άποψη του έναντι της δικής μου, γιατί τη θεωρεί ορθότερη, να πάρει τον πούλο και να σταματήσει εδώ να διαβάζει αυτό το κείμενο.

Γύριζα για μία ακόμη φορά σπίτι μου και έπεσα και πάλι πάνω στο ίδιο θέαμα. Αξιοπρεπέστατοι γέροντες και γιαγιάδες που με το καροτσάκι της λαϊκής, σούρουπο, σχεδόν σκοτάδι, έψαχναν τα σκουπίδια να βρουν κάτι να φάνε.

Ναι ρε πουσταράδες. Εσείς που σώσατε αυτόν εδώ τον μπουρδελότοπο ...
μόνο και μόνο για να πληρώσετε τα ομόλογα των κερατάδων από τα Κεϊμάν και τις Πολυνησίες, βγάλατε τα γεροντάκια στην λαϊκή αγορά της ντροπής: Τα ίδια τους τα σκουπίδια.

Εσείς, οι γαμημένοι με το σύνδρομο του Θεού, δώσατε εντολή να μην πάρει κανείς χρήματα για τα φάρμακα των ανθρώπων που τα πλήρωναν με το αίμα τους εδώ και δεκαετίες μόνο και μόνο για να πάρουν κάποιοι καριόληδες τα μπόνους των εκατομμυρίων.

Εσείς ρε χάνοι. Εσείς που πηδήξατε μια ολόκληρη κοινωνία για να έρθετε τώρα και να καταδικάσετε τα επιχειρηματικά συμφέροντα που ζητιανεύουν από την τρόικα να σφαγιαστούν οι αποδοχές του κόσμου και αναγκάσατε ανθρώπους που περάσανε μια κατοχή με αγριόχορτα και στημένες λεμονόκουπες από τα αποφάγια των κατακτητών, να παλεύουν σήμερα να επιβιώσουν από τα αποφάγια του γείτονα.

Εσείς, οι ίδιοι πουσταράδες που ορκιστήκατε την αθωότητα λαμογιών γιατί οι μίζες είναι πάντα πάνω από το ψευτοπατριωτικό σας καθήκον. Γιατί η πατρίδα σας είναι μόνο η χώρα που βρίσκεται ο αιματοβαμμένος τραπεζικός σας λογαριασμός. 

Ένας λογαριασμός που φτιάχτηκε πάνω στα αποκαΐδια εκείνων που, ναι, έκαναν τη μαλακία και σας πίστεψαν. Μαλάκες κι αυτοί, δεν αντιλέγω. Αλλά έτσι αποφασίσατε εσείς σήμερα να ξεπληρώσετε τη δική τους μαλακία; Μετατρέποντας τους σε ρακοσυλλέκτες του κάδου της γειτονιάς τους;

Εσείς ρε κερατάδες τα κάνατε όλα αυτά, μαζί με όσους σας γλύφουν τα παπάρια για να συνεχίσουν σαν βδέλλες, σαν σιχαμερά μικρόβια, να ζουν από τα δικά σας τα αποφάγια που δεν είναι μέσα σε βρωμερούς κάδους, αλλά σε τραπεζικούς λογαριασμούς των κολλητών σας, που κι αυτοί από εσάς πήραν το ελεύθερο να γυρίσουν 11 εκατομμύρια ανθρώπους στον γαμημένο τον 19ο αιώνα.

Εκεί πίσω, που και τότε κάποια άλλα καθάρματα σαν εσάς έσερναν τον κόσμο από τη μια σφαγή στην άλλη, μόνο και μόνο για να τον κάνουν να σηκωθεί να φύγει σιχτηριασμένος μέσα στους καρβουνιάρηδες και τους σκυλοπνίχτες, για να μην βλέπουν τις πουστόφατσες σας.

Όχι ρε κερατάδες. Δεν φοβάμαι. Όταν βλέπω τον παππού και τη γιαγιά να σκαρφαλώνει πάνω στον σκουπιδοτενεκέ ή να μου χτυπάει το κουδούνι για να μου ζητήσει πέντε ευρώ να περάσει τρεις - τέσσερις μέρες μην ψοφήσει από την πείνα, δεν φοβάμαι.

Να ξέρεις ρε καριόλη ότι αυτό που τους έχεις κάνει, δεν θα το ξεχάσω. Ούτε κι αυτό που πας να κάνεις σε μένα θα ξεχάσω. Γιατί δεν μπορείς να μου κάνεις τίποτα χειρότερο από αυτό που ζούνε τώρα αυτοί οι άνθρωποι. Γαμημένε...

(Δεν ζητώ συγγνώμη σε όποιον θίχτηκε με αυτά που διάβασε, γιατί μάλλον μαλάκας είναι κι αυτός.)