Εκεί είναι το πρόβλημα άλλωστε: Μια χαρά ιδέες έχουμε οι περισσότεροι, φιλάλληλες και ανθρωπιστικές, μόνο που ως προς την καθημερινότητά μας αποδεικνύονται πιο ανίσχυρες και από το χρώμα της γραβάτας που διαλέγουμε.
Είναι απολύτως ίσοι πάντως οι βουλευτές, οι πολιτικοί μας εν γένει, ως προς τα προνόμια που πλούσια τους παρέχει το σύστημα που υπηρετούν. Αυτά τα περί προστασίας των ατομικών δεδομένων λ.χ. είναι πολύ ωραία, και ακόμα πιο ωραία θα ήταν αν ίσχυαν εξίσου για αντιπροσώπους και αντιπροσωπευομένους. Γιατί τώρα τ’ ακούνε ένα σωρό άνθρωποι που κρεμάστηκαν σε πρωτοσέλιδα δίχως να φταίνε σε τίποτα και άλλοι τόσοι που κατασπαράχτηκαν από αδηφάγα ΜΜΕ δίχως και πάλι να έχει αποδειχθεί η ενοχή τους, και κουνάνε το κεφάλι τους. Από θλίψη. Αλλά και από οργή.
Εύκολο είναι πάντως να εντοπιστεί ο ένοχος: Να στείλουν όλοι οι βουλευτές υπεύθυνη δήλωση στον πρόεδρο της Βουλής και να βεβαιώνουν ότι δεν έδιωξαν χρήματα ούτε στην Ελβετία ούτε πουθενά αλλού. Αν στείλουν και οι τριακόσιοι, αν δηλαδή συνεχιστεί η φαρσοκωμωδία, τότε εμείς, το ψηφοφόρο πλήρωμα, θα έχουμε κάθε δικαίωμα να εμπιστευτούμε τις υπεύθυνες δηλώσεις όλων τους όσο και το πόθεν έσχες τους. Να φερθούμε δηλαδή «λαϊκιστικά», όπως ήδη μας καταγγέλλουν.
Το δύσκολο άλλωστε δεν είναι ο εντοπισμός του αμαρτήσαντος. Το δύσκολο είναι να αποδείξει πώς κατόρθωσε να αποθησαυρίσει ένα εκατομμύριο στα χρόνια της βουλευτικής του καριέρας (συν όσα θα κράτησε στην πεφιλημένη του πατρίδα). Με τον σταυρό στο χέρι τάχα; kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου