Κυριακή 6 Μαρτίου 2011

Αφροδίτη Αλ Σάλεχ:Απάντηση

Είμαι ήδη πέντε μήνες μακριά από την Ελλάδα για λόγους που καλά γνωρίζουν τουλάχιστον όσοι παρακολουθούν το ιστολόγιο μου. Κατά πως φαίνεται όμως τίποτα δεν έχει αλλάξει. Όποτε εκφράζομαι δημόσια αντιμετωπίζω το ίδιο κύμα αντιδράσεων.

Αλήθεια τι τους πείραξε στο τελευταίο άρθρο; Τι το διαφορετικό είπα εγώ από αυτό που λένε οι περισσότεροι; Ακόμα και ο κ Καρατζαφέρης εξέφρασε παρόμοια θέση με μια μικρή διαφορά. Εκείνος μίλησε για μουσουλμάνους εγώ για ανθρώπους. Σε μια Ελλάδα που σπαράσσεται από την οικονομική κρίση και όλοι είναι εναντίων όλων, οι απόκληροι δεν έχουν χρώμα , μήτε καταγωγή.

Αυτοί που παρακολουθούν το ιστολόγιο μου ξέρουν καλά ότι στάθηκα εναντία αυτής της απεργίας και της καθόδου στην Αθήνα. Ξέρουν επίσης ότι από την πρώτη στιγμή τόνιζα την ανάγκη ύπαρξης ενός διαμεσολαβητή. Διότι σε τελική ανάλυση οι άνθρωποι αυτοί είχαν αιτήματα που απασχολούν κάθε κυβέρνηση. Το πώς δηλαδή θα παταχθεί η μαύρη εργασία..... Ότι, δηλαδή, θα πρέπει να εντοπιστούν οι άνθρωποι που δουλεύουν δίχως άδεια εργασίας, να εξεταστούν ατομικά κι όσοι δικαιούνται άδεια εργασίας να τους δοθεί κι όσοι δεν δικαιούνται να απελαθούν. Δεν ήρθαν τον περασμένο μήνα αυτοί οι άνθρωποι. Ζούνε και εργάζονται πολλά χρόνια στην Ελλάδα και το βασικό αίτημά τους ήταν να σταματήσουν να είναι θύματα εκμετάλλευσης διαφόρων Ελλήνων εργοδοτών που με την πράξη τους αυτή, δηλαδή την πρόσληψη φτηνών εργατών, βάλλουν τους Έλληνες πολίτες, την εθνική οικονομία και το κράτος. Ένα αίτημα που εκφράστηκε βέβαια με πολύ λάθος τρόπο με ευθύνη των διάφορων "εκπροσωπων" και "καθοδηγητών".

Αυτό που είπα είναι ότι η κυβέρνηση καθυστέρησε δραματικά να αντιδράσει και τώρα δεν έχει παρά να προστατεύσει την ανθρώπινη ζωή με κάθε τρόπο. Το σκληρό πρόσωπο του κράτους το δείχνεις με το να εφαρμόζονται οι νόμοι, όχι με αδιαλλαξία που οδηγεί σε θάνατο συνανθρώπων μας.

Αδίκως μιλάω βέβαια, είναι σαφές. Διάφοροι έχουν ανάγει σε στόχο της ζωής τους τη διαπόμπευσή μου και ενδεχομένως και τη φυσική μου εξόντωση. Αυτό δεν είναι τόσο μεγάλο κακό όσο ότι χειραγωγούν την κοινή γνώμη παραφράζοντας τα λεγόμενά μου. Μάλλον το να σταματήσω να μιλάω θα είναι το μεγαλύτερο που μπορώ να προσφέρω στη χώρα μου. Θα το σκεφτώ.                           
Αφημένες κάποιες Σκέψεις      

Δεν υπάρχουν σχόλια: