Του Νικηφόρου Μαλεβίτη
Η ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας είναι επί της ουσίας η ιστορία της πάλης μεταξύ δύο “τάξεων”: Μεταξύ αυτών που ρωτούν τι μπορεί να κάνει η πατρίδα τους για εκείνους και αυτών που ρωτούν τι μπορούν να κάνουν εκείνοι για την πατρίδα τους, μεταξύ των τσαμπατζήδων και των κορόιδων που τους πληρώνουν, μεταξύ αυτών που σέβονται τους εαυτούς τους και τους συμπολίτες τους και αυτών που ενδιαφέρονται μόνο για το τομάρι τους. Σήμερα, η πάλη αυτή κορυφώνεται και το αποτέλεσμά της θα είναι είτε ο ριζικός μετασχηματισμός της κοινωνίας μας, είτε η καταστροφή και των δύο αντιπάλων.Υπό αυτήν την έννοια, η κρίση δεν είναι σημερινό φαινόμενο. Είναι η μονολεκτική σύνοψη της ιστορίας μας. Απλώς, με την κατάρρευση της οικονομίας μας, όλο και περισσότεροι βλέπουμε την αλήθεια κατάματα, ερχόμαστε αντιμέτωποι με “την έρημο του πραγματικού”. Για παράδειγμα, μέχρι σήμερα δεν μας έκανε εντύπωση ότι οι εργαζόμενοι των ρετιρέ του δημοσίου πληρώνονταν όταν απεργούσαν..... Η μία από τις δύο ελληνικές “τάξεις” υπέμενε στωικά το ξεζούμισμα της από την άλλη. Σήμερα, η είδηση ότι ενώ οι αστικές συγκοινωνίες είχαν απώλειες εσόδων περίπου 20 εκατομμυρίων ευρώ το τελευταίο τρίμηνο από το μπαράζ απεργιών, αλλά οι μισοί περίπου εργαζόμενοι τους παίρνουν αναρρωτικές άδειες, κάνουν χρήση ρεπό, ή δηλώνουν “έτοιμοι προς εργασία” και άρα αμείβονται σε αυτές τις απεργίες, που μετατρέπουν την Αθήνα σε απέραντο πάρκινγκ, κάνει την τάξη των κορόιδων να εξεγείρεται. Διότι αυτά τα 20 εκατομμύρια ευρώ τα κορόιδα θα τα πληρώσουν από την τσέπη τους, όπως θα πληρώσουν και τα μεροκάματα εκείνων που δεν εργάστηκαν.
Τα κορόιδα επίσης θα πληρώσουν και για τους τζαμπατζήδες που δεν ακυρώνουν εισιτήρια στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Γιατί τα κορόιδα γνωρίζουν ότι ακόμη και πριν αυξηθούν οι τιμές των εισιτηρίων, το 40 με 50% των επιβατών των λεωφορείων και τρόλεϊ δεν πλήρωνε. Επομένως, η αύξηση της τιμής είναι μια βολική δικαιολογία. Άλλωστε, ακόμα και με τις νέες αυξημένες τιμές, το εισιτήριο των ΜΜΜ είναι επιδοτούμενο κατά 40% από το κράτος, δηλαδή και από τους φορολογούμενους που δεν χρησιμοποιούν συγκοινωνίες. Εξ ου και τις τελευταίες ημέρες έχουν αναφερθεί τόσοι διαπληκτισμοί μέσα σε τρόλεϊ και μετρό, μεταξύ των κορόιδων που βαρέθηκαν να είναι κορόιδα και των εξυπνάκηδων που δεν βαρέθηκαν να χρεώνουν τους άλλους.
Κορόιδα και εξυπνάκηδες γνωρίζουν ότι το Σύνταγμα της χώρας μας, όπως και όλα τα δημοκρατικά συντάγματα, δίνουν τη δυνατότητα στους πολίτες να αμφισβητήσουν τους νόμους και τις κυβερνήσεις που τους εφαρμόζουν. Υπάρχει η κάλπη, η δικαστική οδός, η απεργία (χωρίς πληρωμή!), οι διαδηλώσεις, η προσφυγή ακόμη και στα Ευρωπαϊκά όργανα, όπου χιλιάδες βρήκαν το δίκιο που δεν έβρισκαν στην Ελλάδα. Η διαφορά είναι ότι τα κορόιδα επιλέγουν κάποια από αυτές τις οδούς με το τίμημα που συνεπάγεται, ενώ οι εξυπνάκηδες εκμεταλλεύονται τη χρόνια αδυναμία της πολιτείας και θέλουν και την πίτα ολόκληρη και την κοιλιά τους χορτάτη (από τις τσέπες των άλλων πάντα).
Σε αυτόν τον αγώνα, η κυβέρνηση πρέπει να πάρει επιτέλους θέση: Διότι η απίθανη φράση του απίθανου Υπουργού Δικαιοσύνης περί κοινωνικών κριτηρίων στην εφαρμογή του νόμου, η ανοχή που επιδεικνύει το κράτος στην καταστρατήγηση δικαστικών αποφάσεων, η πληρωμή ημερομισθίων σε απεργούς από τις διοικήσεις των οργανισμών αστικών συγκοινωνιών, ακόμη και το γεγονός ότι, σύμφωνα με ρεπορτάζ πολιτικών συντακτών, άπαντες καπνίζουν στο Μαξίμου την ώρα που υποτίθεται γίνεται προσπάθεια να επιβληθεί απαγόρευση του καπνίσματος, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση βρίσκεται στο πλευρό των τσαμπατζήδων.
Αν είναι έτσι, τότε η πλάστιγγα γέρνει αποφασιστικά υπέρ της μίας τάξης. Η διάβρωση της κοινωνίας θα είναι πλήρης και θα έλθει ταχύτατα. Σύντομα, όλο και λιγότεροι θα υπακούν σε δικαστικές αποφάσεις. Ελάχιστοι θα πληρώνουν εισιτήρια, διόδια, φόρους, δόσεις δανείων. Η ανομία θα επεκταθεί μέχρι να οδηγήσει στη συνολική κατάρρευση. Διότι μέχρι σήμερα, οι μισοί Έλληνες ζούσαν από τους φόρους και την εργασία των άλλων μισών. Αν ο αριθμός των δευτέρων πέσει κάτω από μία κρίσιμη μάζα, τότε δεν θα υπάρχει κανείς να συντηρεί τους πρώτους. Έτσι, η νίκη των τσαμπατζήδων θα είναι και η καταστροφή τους.
Υ.Γ: Οι παραπομπές στα άρθρα γνώμης δεν συνηθίζονται, αλλά σε αυτήν την περίπτωση είναι απαραίτητες: Η πρώτη παράγραφος είναι αναδιατύπωση της πρώτης παραγράφου του Κομουνιστικού Μανιφέστου. Η φράση “μη ρωτάτε τι μπορεί να κάνει η πατρίδα σας για εσάς, αλλά εσείς για την πατρίδα σας”, παραπέμπει στην πανηγυρική ομιλία του Τζον Κένεντι, κατά την ορκωμοσία του στην προεδρία των ΗΠΑ, το 1961. Η φράση “έρημος του πραγματικού” είναι από την ταινία “The Matrix” και χρησιμοποιήθηκε ως τίτλος σε βιβλίο του Σλοβένου φιλοσόφου Σλαβόι Ζίζεκ. Reporter.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου