Πριν από έξι χρόνια όλοι κυνηγούσαν μια «Κατσαρίδα». Ασταμάτητοι και φέτος, οι παιδικοί φίλοι και συν-σπουδαστές Κώστας Γάκης και Βασίλης Μαυρογεωργίου –με ένα πυρετώδες πρόγραμμα συνεργατικών αλλά και ατομικών παραστάσεων– μίλησαν στον Νίκο Βουλαλά για την άνθηση του devised theatre, την οικονομική κρίση και την επαγγελματική/προσωπική τους σχέση.Η «Κατσαρίδα» ήταν ένα έξοχο δείγμα devised theatre. Μήπως ξεκίνησε μια μόδα στο συγκεκριμένο είδος θεάτρου, η οποία όμως τείνει να οδηγηθεί σε κορεσμό;
Β.Μ. Όταν τελειώσαμε τη σχολή με τον Κώστα, το είδος θεάτρου που ξέραμε ήταν το κλασικό. του στιλ «πάω οντισιόν-παίζω ένα ρόλο με μια ατάκα χαμένος στο βάθος ενός φαντασμαγορικού σκηνικού-και περιμένω στην επετηρίδα να περάσουν μερικές δεκαετίες για να πάρω έναν αξιοπρεπή ρόλο». Όταν ήρθε ο Κώστας Φιλίππογλου στη σχολή και μας έδειξε βιντεάκια των Complicite, στα οποία τα πάντα γίνονταν με μια καρέκλα ή ένα κρεβάτι, ήταν σαν να βλέπαμε ταινία επιστημονικής φαντασίας........
Β.Μ. Όταν τελειώσαμε τη σχολή με τον Κώστα, το είδος θεάτρου που ξέραμε ήταν το κλασικό. του στιλ «πάω οντισιόν-παίζω ένα ρόλο με μια ατάκα χαμένος στο βάθος ενός φαντασμαγορικού σκηνικού-και περιμένω στην επετηρίδα να περάσουν μερικές δεκαετίες για να πάρω έναν αξιοπρεπή ρόλο». Όταν ήρθε ο Κώστας Φιλίππογλου στη σχολή και μας έδειξε βιντεάκια των Complicite, στα οποία τα πάντα γίνονταν με μια καρέκλα ή ένα κρεβάτι, ήταν σαν να βλέπαμε ταινία επιστημονικής φαντασίας........
Κ.Γ. Αντίθετα, πιστεύω ότι ελευθερώθηκαν δυνάμεις που έχουν προκαλέσει δημιουργική αναστάτωση. Οι νέοι δημιουργοί προτείνουν έναν εντελώς καινούργιο τρόπο αντιμετώπισης του θεατρικού φαινομένου, εκπαιδεύουν το κοινό σε νέους κώδικες, βραβεύονται στο εξωτερικό, συγκινούν με την αμεσότητα και την ειλικρίνεια των προθέσεών τους. Η «Κατσαρίδα» δεν ήταν η μόνη. Μαζί με μας ξεκίνησαν πολλές ομάδες που έχουν δώσει εξαιρετικά δείγματα γραφής. Ενδεικτικά αναφέρω τους Blitz και τους AbOvo. Αυτό το θεωρώ άνθηση και όχι κορεσμό. Ο κορεσμός θα επέλθει όταν οι ομάδες αυτές πάψουν να ερευνούν και γίνουν κατεστημένο.
Μήπως φοβάστε την τυποποίηση ως δίδυμο; Κινδυνεύετε να χαρακτηριστείτε οι Ρέππας-Παπαθανασίου του πειραματικού θεάτρου;
Β.Μ. Μα αυτό θέλουμε!
Κ.Γ. Δεν με αφορά αν μας κολλήσουν τη μία ή την άλλη ετικέτα. Μέσω του θεάτρου έχουμε βρει έναν υγιή δίαυλο επικοινωνίας με ένα κοινό το οποίο αλλάζει από παράσταση σε παράσταση, κοινό που άλλοτε επιδοκιμάζει και άλλοτε αποδοκιμάζει. Αλίμονο αν σκεφτόμασταν κινδύνους και συνέπειες. Μας ενδιαφέρει αποκλειστικά η επικοινωνία, όχι οι επικοινωνιακές ταμπελίτσες.
Η κινητικότητα στις σκηνές είναι και φέτος έντονη, ενώ κι εσείς ανεβάζετε περισσότερες από μία δουλειές. Επηρεάζει τελικά η οικονομική κρίση εσάς αλλά και το ελληνικό θέατρο στο σύνολό του;
Κ.Γ. Η κρίση μάς επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό. Όλα λειτουργούν υπό ασφυκτική πίεση και συχνά αυτό περνάει στο τελικό αποτέλεσμα ή προκαλεί δυσθυμία και απογοητεύσεις. Ασπίδα για όλους αυτούς τους πόνους είναι η αλληλεγγύη που νιώθουμε ως ομάδα. Αισθάνομαι πολύ τυχερός όταν σε κάποιο περιθώριο της πρόβας ανταλλάσσω ένα βλέμμα ουσίας με τη Μαρία Φιλίνη ή την Κατερίνα Μαυρογεώργη και θυμάμαι όσα υπέροχα έχουμε μοιραστεί. Αυτός ο πλούτος υπάρχει και δεν μπορεί να αποτιμηθεί σε ευρώ, ούτε να ελαττωθεί λόγω περικοπών. Οπότε εμείς αντέχουμε τα χτυπήματα! Όσον αφορά το ελληνικό θέατρο, πιστεύω ότι ούτε αυτό φοβάται κρίσεις και φουρτούνες. Έχει αποδειχτεί ιστορικά ότι σε δύσκολες στιγμές το θέατρο ανθεί γιατί φέρνει τους ανθρώπους κοντά και τους θυμίζει τη χαρά της χαμένης συλλογικότητας και την αξία της άμεσης και ατόφιας επικοινωνίας.
Β.Μ. Ενώ το θέατρο τείνει να γίνει πιο εμπορικό μέσα στην οικονομική κρίση και οι επιλογές των θεατρικών παραγωγών πιο σίγουρες, την ίδια στιγμή βλέπουμε ένα κύμα νέων ανθρώπων να κατακλύζει τους εναλλακτικούς χώρους και τα φεστιβάλ. Μια τέτοια αντίδραση μοιάζει με την ερωτική διάθεση που γεννιέται σε περιόδους μεγάλων γεγονότων ή φυσικών καταστροφών.
Έχει επηρεαστεί η φιλική σας σχέση από την επαγγελματική σας συνεργασία;
Κ.Γ. Μόνο προς το καλύτερο και το ουσιωδέστερο. Με τον Βασίλη είμαστε παιδικοί φίλοι και αποτελούμε ο ένας για τον άλλον σταθερή αναφορά, πηγή έμπνευσης και απάγκιο για τις δύσκολες στιγμές.
Β.Μ. Έχει μάλλον δοκιμαστεί κι έχει γίνει πιο ανθεκτική. Όταν δύο άνθρωποι επιλέγουν να είναι μαζί, αυτό σημαίνει ότι είναι πρόθυμοι να ξεπεράσουν τις δυσκολίες και να συνεχίσουν.
INFO
Στις 17/11 ξεκινά στο Θέατρο του Νέου Κόσμου η «Τεράστια Έκρηξη», την οποία έχει γράψει ο Β. Μαυρογεωργίου και συν-σκηνοθετεί με τον Κ. Γάκη (παίζουν: Γιώργος Πυρπασόπουλος, Κατερίνα Μαυρογεώργη, Μαρία Φιλίνη), ενώ τον Απρίλιο θα παρουσιαστεί στο Μπάντμιντον, μόνο για λίγες παραστάσεις, η «Κατσαρίδα». Η κωμωδία σεξουαλικών ηθών «Δεν μιλάμε γι’ αυτά», σε σκηνοθεσία και μουσική Κ. Γάκη, παρουσιάζεται ήδη στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, ενώ η μινιμαλιστική του όπερα «Η Σκάλα» συμπεριλαμβάνεται στο πρόγραμμα του πρώτου Low Budget Festival (5-7/12). Επίσης, η… συναυλία τσέπης «Τραγούδια για το πολύ και το ελάχιστο», με μουσικές από παραστάσεις του Κ. Γάκη, ανεβαίνει στο Θέατρο Πορεία. Ο Β. Μαυρογεωργίου θα παίξει «Frankenstein» στην Knot Gallery, ενώ το κείμενό του «Το τέλος του κόσμου» θα ανεβεί στον ίδιο χώρο από τον Βασίλη Χριστοφιλάκη. Θα συμμετάσχει επίσης στο Low Budget Festival σκηνοθετώντας «Άμλετ».
Τραγούδια για το πολύ και το ελάχιστο
Αναζητήστε την πρόσκληση στο περιοδικό αθηνόραμα
Τραγούδια για το πολύ και το ελάχιστο
Αναζητήστε την πρόσκληση στο περιοδικό αθηνόραμα
Νίκος Βουλαλάς nvoulalas@athinorama.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου