Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

Eθνικές ...μεταναστών

Μία γρήγορη ματιά τα ρόστερ των δυνατών ομάδων που συμμετέχουν στο τρέχον Παγκόσμιο Κύπελλο, δείχνει ότι οι περισσότερες στηρίζονται (ή στηρίχθηκαν) σε… μετανάστες ποδοσφαιριστές.
Με την έννοια ότι οι παίκτες (ειδικά των ‘δυνατών’ ομάδων) πηγαίνουν σε χώρες του εξωτερικού για να αγωνιστούν, προκειμένου να κερδίσουν καλύτερο συμβόλαιο, προβολή κτλ. Ενδεικτικό, για παράδειγμα, είναι ότι ένα από τα φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου, η Βραζιλία, έχει μόλις τρεις παίκτες στην 23άδα της που αγωνίζονται στα εγχώρια πρωταθλήματα. Η Αργεντινή έξι, η Πορτογαλία δέκα κ.ο.κ. Αξίζει μια αντιπαραβολή με τις ομάδες του Μουντιάλ του 1986, για παράδειγμα, όταν η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Ισπανία, το Μαρόκο, ο Καναδάς κ.α. είχαν στελεχώσει τα ρόστερ τους αποκλειστικά με ποδοσφαιριστές του εθνικού πρωταθλήματος.
Από την άλλη, οι παίκτες της Ίντερ που ‘σάρωσαν’ τα πάντα φέτος στο πέρασμά τους ακούνε ιταλικά μόνο από τα συνθήματα των οπαδών τους στην εξέδρα, αφού οι περισσότεροι στα αποδυτήρια δεν γνωρίζουν τη γλώσσα. Και από τους γηγενείς παίκτες της ομάδας, δεν βρίσκεται κανένας στην εθνική, η οποία παρόλα αυτά αποτελείται από ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται αποκλειστικά στο Καμπιονάτο (να, μια ωραία εξαίρεση)...
.
Παρακολουθούμε, μάλιστα, πολλές φορές τους πλούσιους συλλόγους της Ευρώπης, ακόμα και να απαγορεύουν στους αθλητές τους να συμμετάσχουν σε υποχρεώσεις των εθνικών τους συγκροτημάτων, για «να μην κουραστεί» το προϊόν τους. Όχι, φυσικά, σε επίπεδο Μουντιάλ, αφού η διαφήμιση είναι μεγάλη και δωρεάν και μπορεί να προσελκύσει νέους χορηγούς, νέες συμφωνίες, ακόμα και νέα συμβόλαια.
Μία ομογενοποίηση του αθλήματος, που στερεί από κάθε χώρα την ανάπτυξη-ανάδειξη μίας ποδοσφαιρικής σχολής, αν μπορούμε να το πούμε έτσι, με τις ‘μικρές’ εθνικές ομάδες να αποκτούν λάμψη από τους διαφημισμένους αστέρες της (π.χ. ο Ντιντιέ Ντρογκμπά-Ακτή Ελεφαντοστού) και όχι από τα εν γένει χαρακτηριστικά τους. Επίσης, πολλά εθνικά συγκροτήματα έχουν Ευρωπαϊκούς προπονητές στους πάγκους τους, ακόμα και τα αφρικανικά.
Εμπορευματοποίηση και ελεύθερη αγορά, με λίγα λόγια, βάζουν στην άκρη τα εθνικά χαρακτηριστικά, την ποικιλότητα κ.α. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον, το θέαμα στη συνέχεια (και στην τελική φάση) της διοργάνωσης να μας αποζημιώσει, κάτι που για την ώρα δεν μπορεί να πει κάποιος ότι συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό.
 Sportdog.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: