Οι άξιοι και όχι οι αρεστοί

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ

Βρήκα ενδιαφέροντα ορισμένα σημεία της συνέντευξης του υπουργού Εσωτερικών Γιάννη Ραγκούση στο aftodioikisi.gr. Ειδικά εκείνο το απόσπασμα όπου αναφέρεται στην καταλυτική σημασία που θα παίξουν τα πρόσωπα που θα επιλεγούν, στην επιτυχία ή αποτυχία της διοικητικής μεταρρύθμισης.

«Ο Καλλικράτης δεν είναι η αυτόματη λύση σε όλα τα προβλήματα. Είναι η νέα νοοτροπία, τα νέα εργαλεία στα χέρια των τοπικών κοινωνιών για να επιλύσουν τα προβλήματα, όπως αυτές τα ιεραρχούν. Υπό αυτήν την έννοια δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα πρόσωπα που θα επιλεγούν στη νέα αρχιτεκτονική των 325 δήμων και των 13 περιφερειών θα παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
Αυτή τη νέα αντίληψη διακυβέρνησης θα υπηρετήσουν οι υποψήφιοι που θα υποστηρίξει το ΠΑΣΟΚ, απέναντι σε όσους θέλουν να κρατήσουν την αυτοδιοίκηση καθηλωμένη στα σημερινά παλαιοκομματικά αδιέξοδα.
Οι υποψήφιοι που θα στηρίξει το ΠΑΣΟΚ, θα οικοδομήσουν στη βάση αυτών των αρχών και αξιών μια νέα σχέση εμπιστοσύνης με τον ελληνικό λαό. Η κοινωνία θα έχει στις εκλογές του Νοεμβρίου ένα αυστηρό κριτήριο. Θα αναζητήσει και θα επιλέξει αυτούς που πιστεύουν πραγματικά στις αξίες και τις αρχές της νέας εποχής που ανοίγει ο Καλλικράτης, ποιος έχει την αξιοπιστία να ανταποκριθεί στις νέες απαιτήσεις. Αυτές οι αξίες και οι αρχές που ενσωματώνει ο Καλλικράτης ήταν που δημιούργησαν το μεγάλο πλειοψηφικό ρεύμα αποδοχής του στην κοινωνία. Θα δημιουργήσουν το πλειοψηφικό ρεύμα ανάδειξης των νέων δημοτικών και περιφερειακών αρχών».

Σε επίπεδο διακηρύξεων και στοχεύσεων, ο υπουργός τα λέει πολύ ωραία. Από την διακήρυξη όμως μέχρι την πράξη, η απόσταση είναι πολύ μεγάλη. Την ευθύνη για την επίτευξη του στόχου την έχει πρωτίστως το ΠΑΣΟΚ και τα όργανά του, τοπικά αλλά κυρίως τα κεντρικά, και κατόπιν οι τοπικές κοινωνίες. Πριν κάνουν οι πολίτες τις επιλογές τους, τα κόμματα είναι εκείνα που θα έχουν κάνει τις δικές τους.

Η πρώτη ένσταση που θα μπορούσε να έχει κανείς επί της διαδικασίας, εν προκειμένω του ΠΑΣΟΚ, είναι η αυστηρά συγκεντρωτική πρακτική που ακολουθείται. Η πολυδιαφημισμένη από τον Γιώργο Παπανδρέου «συμμετοχική δημοκρατία» εφαρμόστηκε μόνο δύο φορές στην πράξη για την εκλογή του ιδίου στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ. Έκτοτε, όλες οι άλλες επιλογές προσώπων... έγιναν από μια ολιγομελή επιτροπή οι αποφάσεις της οποίας ουδόλως δεσμεύονται από τις αποφάσεις και τις προτάσεις των τοπικών κομματικών οργάνων, που υποτίθεται ότι εκφράζουν τις τοπικές κοινωνίες και την κομματική βάση. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που άλλα αποφάσιζαν οι τοπικές οργανώσεις και άλλα προέκυπταν στη συνέχεια, αφού τα μέλη της επιτροπής αξιολόγησης αποδείχθηκαν επιρρεπή σε παρασκηνιακές πιέσεις, μεθοδεύσεις, υποδείξεις, ακόμη και απειλές αν δεν περνούσαν τα ονόματα της αρεσκείας ορισμένων. Πολλές φορές οι επιλογές έγιναν με κριτήριο τις ισορροπίες, τις προσωπικές σχέσεις, τις γνωριμίες, κριτήρια κάθε άλλο παρά πολιτικά.

Τα τοπικά κομματικά όργανα από την πλευρά τους, έχουν κι αυτά τη δική τους ευθύνη. Δεν είναι λίγες και εδώ οι περιπτώσεις που στελέχη με θεσμικούς κομματικούς ρόλους, αντί να διαφυλάξουν ως οφείλουν τη διαδικασία και το αδιάβλητό της, την υπονόμευσαν αφού επέλεξαν να παίξουν το ρόλο του μηχανισμού που εξυπηρετεί συγκεκριμένες στοχεύσεις μεγαλόσχημων τοπικών κομματικών παραγόντων. Αυτά που συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες σε τοπικό επίπεδο, με κομματικά στελέχη να απαξιώνουν εκ των προτέρων τους υποψηφίους του κόμματος και μετά να τους καλούν να υποβάλουν τις προτάσεις τους μέσα από το διαδίκτυο, που αναζητούν υποψηφίους σε χώρους συντηρητικούς τους οποίους χωρίζει άβυσσος με την πολιτική του ΠΑΣΟΚ στην αυτοδιοίκηση, που άγονται και φέρονται από δημοσκοπήσεις – φαντάσματα που ‘άλλους απαξιώνουν και άλλους αναδεικνύουν ως … σωτήρες, όλα αυτά είναι ενδεικτικά των αδυναμιών της ακολουθούμενης από το ΠΑΣΟΚ διαδικασίας επιλογής.

Η κατάθεση προτάσεων και αυτοπροτάσεων κάθε ενδιαφερόμενου μέσω διαδικτύου, δεν μπορεί να αποτελέσει άλλοθι, ούτε να θεωρηθεί άνοιγμα της διαδικασίας στην κοινωνία, αφού οι πλειονότητα των προτάσεων αυτών, αν όχι όλες, καταλήγουν στον κάλαθο των αχρήστων.

Το ΠΑΣΟΚ όφειλε να ανοίξει τις διαδικασίες στην κοινωνία, μέσα από εσωκομματικές εκλογές ανάδειξης των υποψηφίων δημάρχων που θα στηρίξει. Μόνο τότε θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για μια αντιπροσωπευτική της βούλησης της βάσης επιλογή προσώπων, παρά τον κίνδυνο που ελλοχεύει, να εμφανιστούν εμφυλιοπολεμικά φαινόμενα, που είναι αλήθεια ότι τα ζήσαμε στο παρελθόν και στο τοπικό ΠΑΣΟΚ.

Σε κάθε περίπτωση, το στοίχημα είναι να αναδειχθούν οι άξιοι και όχι οι αρεστοί. Και την ευθύνη γι αυτό φέρουν αποκλειστικά τα κόμματα. Οι άξιοι θα πρέπει να επιλεγούν - έστω και μέσα από τις διαδικασίες που αποφασίστηκαν - και οι πολίτες να κληθούν, εν συνεχεία, μέσα από τους άξιους να επιλέξουν τους καλύτερους.