"ΕΝΑ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟ ΣΤΟΜΑ"

Ενα πεινασμένο στόμα - μυθιστόρημα εκδόσεις Καστανιώτη
Η ιδέα χρόνια αναδευόταν στο κεφάλι μου, αλλά ήταν τόσο σκοτεινή που την απωθούσα. Για να γράψεις την ιστορία ενός νεαρού underdog που αποφασίζει να πάρει τη θέση που του ανήκει στον κόσμο χειριζόμενος τους αντιπάλους του σαν ζώα, πρέπει πρώτα να κάνεις τη βασική παροδοχή εντός σου: ο άνθρωπος για τον άνθρωπο λύκος - ειδικά ο πεινασμένος άνθρωπος. Ενα πεινασμένο στόμα αποκλείεται να σε φιλήσει. Θα σε δαγκώσει! Και προφανώς κάτι μέσα μου αντιστεκόταν, οπότε η ιδέα με τη σειρά της υποχωρούσε ευγενικά - ξέρετε τώρα το ταγκό των συγγραφέων με τις ιδέες τους... Κρυφά όμως ετοιμαζόμουν: πήγαινα σε εκπαιδευτήρια σκύλων, συνομιλούσα με τους γητευτές των λύκων που έγιναν κατοικίδια, διάβαζα μετά μανίας ό,τι σχετικό έπεφτε στα χέρια μου. Φέτος όμως σήκωσε κεφάλι και κυριολεκτικά απαίτησε να γραφτεί. Ισως γιατί δεν τη φοβόμουν πια. Η συγκυρία με είχε ήδη ρίξει μέσα στο σκοτάδι - τι είχα να φοβηθώ; Οπότε πήρα το νετ μπουκ μου, κλείστηκα στο εξοχικό της αδελφής μου και... έτσι γεννήθηκε αυτό το μυθιστόρημα που δεν μοιάζει με κανένα άλλο απ' όσα έχω γράψει. Ετσι πήρε σάρκα και οστά ο Γιάννης Γεωργιάδης, ένας φοιτητής της Νομικής που έχει τα νιάτα του, το κοφτερό μυαλό του, το σώμα του, αλλά ...τίποτε άλλο. Ορφανός από μικρός, σπούδασε δουλεύοντας ως εκπαιδευτής σκύλων. Ετσι γεννήθηκε και ο αντίπαλός του, ο Χρήστος Κρεμόπουλος, ένας από τους πιο γνωστούς καθηγητές του, ένας μεσήλικας με κύρος, διασυνδέσεις, χρήμα, κοινωνικό στάτους, αλλά ...τίποτε άλλο. Συναντιούνται ένα βράδυ τυχαία στον Λυκαβηττό βγάζοντας βόλτα τα σκυλιά τους και η μάχη αρχίζει. Τι θέλει ο νεαρός φοιτητής με τόσο πάθος από τον καθηγητή του; Τα λεφτά του; Τη γυναίκα του; Τον γιο του; Τη δουλειά του; Τη ζωή του; Το σίγουρο είναι πως είναι αποφασισμένος να το πάρει. Θα εισβάλει ως άγγελος εξολοθρευτής στον παρηκμασμένο κόσμο του ανυποψίαστου καθηγητή και θα τον αλώσει ως γητευτής με τη μέθοδο που εκπαίδευε τα σκυλιά. Το όπλο του είναι μια κυνική γνώση γραμμένη στο πετσί του: Δημοκρατία δεν υπάρχει ούτε στην κοινωνία των σκύλων ούτε στην κοινωνία των ανθρώπων. Μόνο αφεντικά και δούλοι. Η δομή του βιβλίου είναι επίσης πολεμική, υπακούοντας στις ανάγκες του περιεχομένου. Είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο από τους δύο κεντρικούς ήρωες: στο ένα κεφάλαιο παίρνει τον λόγο ο ένας και στο επόμενο απαντάει κατά κάποιον τρόπο ο άλλος συνεχίζοντας την αφήγηση της δράσης από την αντίθετη οπτική γωνία. Οι τίτλοι κάθε κεφαλαίου είναι όλοι δανεισμένοι από εγχειρίδια εκπαίδευσης σκύλων -γιατί ο άνθρωπος είναι αγελαίο ζώο όπως ο σκύλος και χρησιμοποιεί τα ίδια τερτίπια για να κυριαρχήσει. Οποιος διαβάσει αυτό το μυθιστόρημα θα εμπλακεί σ' έναν ανθρωποφαγικό πόλεμο μεταμφιεσμένο σε ιστορία ζήλειας, πόθου και πάθους, με τέλος που στοιχηματίζω πως θα βρείτε απρόβλεπτο, ενώ είναι τόσο λυπηρά προβλέψιμο...
Λένα Διβάνη