Του Ελευθέριου Τζιόλα Η κατάσταση οδηγείται σε πρωτοφανές, βαθύ αδιέξοδο.
Η πολιτική της διαχείριση -κι η διέξοδος- αναδεικνύεται ως το κυρίαρχο ζήτημα.
Αξιόπιστη πρόταση που απαντά στο κεντρικό αυτό αιτούμενο δεν μπορεί να υπάρξει, σήμερα, χωρίς τον Γ. Παπανδρέου.
Αλλά, ενώ ο Γ. Παπανδρέου είναι κεντρικός συντελεστής της λύσης, η τωρινή του κυβερνητική ομάδα δεν είναι.
Η λύση για την οποία μιλώ, δεν μπορεί να είναι ένας συνήθης κυβερνητικός ανασχηματισμός.
Απαιτείται ένα νέο εθνικό ηγετικό επιτελείο !΄Eνα επιτελείο ανόρθωσης.
Η καταγωγή του, η ταυτότητά του, η σύνθεσή του πρέπει να είναι του δημοκρατικού-πατριωτικού-μ
Θεμελειώδη αντικείμενά της θα είναι τρία (3) :
-η επαναδιαπραγμάτευση του χρέους με επιδίωξη ακύρωσης μέρους του,
-η αναπτυξιακή εργώδης κινητοποίηση (με στοχεύσεις και πόρους από τους νέους παγκόσμιους παίκτες, τον ελληνισμό και το ΕΣΠΑ),
-η αποκατάσταση της βαθειά διασαλευμένης εμπιστοσύνης του λαού.
Αυτά πρέπει να γίνουν τώρα !
Αν δεν γίνουν τώρα, ο Γ. Παπανδρέου θα υποχρεωθεί να κινηθεί προς αυτά με τους χείριστους όρους το φθινόπωρο, μετά τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές...
Οι εξελίξεις, όμως, μέχρι τότε θα έχουν παντελώς ξεφύγει...
Και το θέμα που θα τίθεται, τότε, θα είναι άλλο (και για τη χώρα, και για το πολιτικό/θεσμικό σύστημα στο σύνολό του)...
Η κρίση τούτη δεν είναι μιά ακόμα δύσκολη στιγμή στη Ιστορία μας, ως έθνους και κοινωνίας.
Αρκεί -και μόνο- να σκεφθεί κανείς ότι αντίστοιχή της είχε συμβεί πρίν 117 χρόνια !!
1 σχόλιο:
Νομίζω ότι το κείμενο κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά με λειψό τρόπο. Το βασικό πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι οι διαδικασίες της Οργάνωσης είναι σε πλήρη ακινησία. Υπογραμμίζω ότι όλους αυτούς τους μήνες δεν έγινε καν το αυτονόητο: δηλαδή σε συνελεύσεις και ολομέλειες να ενημερωθούν τα Μέλη πάνω στην οικονομική πραγματικότητα ώστε να υπάρξει στήριξη στα μέτρα. Αυτό όμως πρέπει να συμβεί έστω και εκ των υστέρων, αφού πια το ζητούμενο είναι η προσπάθεια ανόρθωσης. Η μοναδική επιλογή του σ. Πρόεδρου είναι να βαδίσει προς την κοινωνία και να εγκαταλείψει τον μονομερή κυβερνητισμό και τους «παλατιανούς» του Μαξίμου που τον έχουν αποκόψει από το λαό και κυρίως τα μέλη και τους οπαδούς του Κινήματος. Στροφή προς την κοινωνία σημαίνει επαναλειτουργία του ΠΑΣΟΚ και ας μην βάζουν κάποιοι ψευδή διλήμματα. Γνωρίζουμε πολύ καλά τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο Κόμμα και την Κυβέρνηση. Αυτοί άλλωστε που υπερθεμάτισαν αντί να τηρήσουν το φυσιολογικό διαχωρισμό ανάμεσα στην Ιπποκράτους και στο Μαξίμου, ήταν και οι υπαίτιοι της αποτυχίας της Ανοιχτής Διακυβέρνησης (τουλάχιστον ως προς το σκέλος της επιλογής Προέδρων των οργανισμών, γραμματέων των υπουργείων, κλπ). Κάθε καθυστέρηση δεν θα είναι μόνο πολιτικά βλαπτική για τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές, αλλά ριζικά καταστροφική για τον πολιτικό χώρο του ΠΑΣΟΚ, ως κινήματος Πατριωτικού, Αριστερού, Σοσιαλιστικού και πάνω απ’ όλα βαθειά Δημοκρατικού. Προσωπικά δεν δίνω περιθώρια πάνω από ένα μήνα στην ανάγκη επαναλειτουργίας των οργάνων του ΠΑΣΟΚ, όπως ορίζεται από το Καταστατικό και τις Αποφάσεις (Συνέδριο, Εθνικό Συμβούλιο). Αυτό είναι το καθήκον του Πρόεδρου και του Πολιτικού Συμβούλιου. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα έχει σημάνει η ώρα των μελών, των φίλων και των οπαδών του Κινήματος!
Δημοσίευση σχολίου