Η υποχρέωση του Γ. Παπανδρέου στους Έλληνες πολίτες

Τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση είναι περιορισμένης εμβέλειας, δεν λύνουν το πρόβλημα του δημοσιονομικού χάους και επιβαρρύνουν δικαίως και αδίκως όλους τους πολίτες και περισσότερο τους μισθωτούς.  Τα μέτρα αυτά επιβλήθηκαν απο τους πιστωτές μας και τους εκπροσώπους τους δηλαδή την ευρωπαική Επιτροπή την ΕΚΤ και το ΔΝΤ και αποσκοπούν στο να εξασφαλισθεί η δυνατότητα μας να αποπληρώνουμε τα δάνεια που μας έχουν δώσει. Όμως θα προκαλέσουν ύφεση στην οικονομία και θα είναι πολύ περιορισμένου ή και μηδενικού αποτελέσματος εξαιτίας ακριβώς των επιπτώσεων που θα έχει η ύφεση και η μείωση της κατανάλωσης στα φορολογικά έσοδα.

Εν πάσει περιπτώσει, αυτά τα μέτρα ήθελαν οι πιστωτές, αυτά αναγκάστηκε να πάρει η κυβέρνηση. Όμως αφού ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου ξεμπέρδεψε με τις υποχρεώσεις μας έναντι των πιστωτών, τώρα πρέπει να θυμηθεί οτι έχει και υποχρέωση έναντι των Ελλήνων πολιτών. Και μάλιστα πολύ μεγάλη υποχρέωση. Διότι ο λαός τον ψήφισε και του έδωσε 11 μονάδες διαφορά απο τη ΝΔ για να αναθερμάνει την οικονομία. Και με τα μέτρα που αναγκάστηκε να πάρει, το αντίθετο αποτέλεσμα θα πετύχει.

  

Αναπτυξιακά μέτρα

Σκοπός τώρα είναι να ληφθούν μέτρα αναθέρμανσης της οικονομίας. Η δουλειά της κυβέρνησης τώρα αρχίζει. Πρέπει αμέσως να ξεκινήσουν τα δημόσια έργα με δάνεια απο αναπτυξιακές τράπεζες και με συγχρηματοδότηση απο τον ιδιωτικό τομέα. Η επέκταση της Αττικής οδού, οι επενδύσεις της ΕΥΔΑΠ για αποχετεύσεις και βιολογικούς καθαρισμούς, το έργο του αεροδρομίου του Ηρακλείου Κρήτης είναι τρία απλά παραδείγματα έργων που έχουν σταματήσει. Αυτά και πολλά άλλα πρέπει να ξεκινήσουν αμέσως ώστε να κινηθεί ο κλάδος των κατασκευών που καλύπτει το 15% του ΑΕΠ και να κινηθεί η αγορά για να αποφύγουμε το βάθος και τη διάρκεια της ύφεσης. Παράλληλα πρέπει να διευκολυνθούν οι επενδύσεις με την άμεση «εξαφάνιση» της γραφειοκρατίας του δημοσίου απο τις εγκρίσεις και αδειοδοτήσεις ακόμη και της παραμικρής ιδιωτικής μικροεπένδυσης. Οι εγκρίσεις αυτές δίνονται μόνο έναντι λαδώματος. Όσον αφορά στις επενδύσεις μεγάλης κλίμακας, πρέπει να ξεκαθαρίσει το τοπίο της ενεργειακής πολιτικής (κανένας υπουργός σήμερα δεν γνωρίζει τα ενεργειακά, τώρα εκπαιδεύεται ο κ. Μανιάτης)  και να προσδιοριστούν μέτρα ενίσχυσης του τουρισμού που φέρνει άμεσα χρήμα στην χώρα. Με το ξεπάγωμα των έργων θα μπορέσουμε να απορροφήσουμε και τα 25 δις ευρώ που μας απομένουν ώς κοινοτική συμμετοχή απο τα ευρωπαικά προγράμματα.........

Η σπατάλη και η ρεμούλα

Παράλληλα με τα μέτρα αναθέρμανσης πρέπει να ληφθούν και άλλα που θα εξασφαλίσουν οτι οι θυσίες των πολιτών δεν θα πάνε χαμένες. Διότι ακόμη και αν επιτύχουμε μείωση του ελλείμματος φέτος και του χρόνου, οι μηχανισμοί σπατάλης και ρεμούλας του δημοσίου χρήματος θα συνεχίσουν την καταστροφή της οικονομίας και θα οδηγήσουν σε νεά ελείμματα πολύ σύντομα.

Ποιά μέτρα μπορεί να είναι αυτά; Πρώτον ενα ηλεκτρονικό σύστημα παρακολούθησης των δημοσίων δαπανών. Η σπατάλη και οι μίζες κρύβονται στις δαπάνες. Και ενώ υπάρχει το Taxis για την παρακολούθηση των εσόδων, δεν υπάρχει αντίστοιχο σύστημα για την παρακολούθηση των δαπανών. Το υπουργείο Οικονομικών δεν γνωρίζει τι ξοδεύουν τα άλλα υπουργεία και οι δημόσιοι φορείς. Όλα αυτά πρέπει να ελεγχθούν κεντρικά. Σημειώνω οτι το μηχανογραφικό αυτό σύστημα δεν είναι τίποτα πολύ σπουδαίο. Υπάρχουν ήδη συστήματα τέτοια με τα οποία παρακολουθούν οι τράπεζες τις υπηρεσίες τους. Συνεπώς η τοποθέτηση ενός τέτοιου συστήματος μπορεί να γίνει άμεσα και το αποτέλεσμα να το δούμε ήδη απο τον επόμενο χρόνο.

Ταυτόχρονα πρέπει να επιβληθεί σε όλους τους φορείς του δημοσίου και στην τοπική αυτοδιοίκηση – κυρίως σε αυτούς τους απατεώνες – να δημοσιεύουν ισολογισμούς κάθε χρόνο ώστε να μπορούν να ελεγχθούν. Η ρεμούλα στην τοπική αυτοδιοίκηση είναι χειρότερη απο αυτή του δημοσίου.

Μια άλλη άμεσης ανάγκης κίνηση είναι να μπεί σύστημα ηλεκτρονικής παρακολούθησης των παραγγελιών των νοσοκομείων (αναλώσιμων και φαρμάκων). Τη στιγμή αυτή, κάποιοι επιτήδειοι γιατροί σε συνεργασία με τους προμηθευτές των νοσοκομείων και με την ανοχή αν οχι την συνεργασία υπηρεσιών του ΙΚΑ, χρεώνουν τον προυπολογισμό και τα ασφαλιστικά ταμεία με δισεκατομμύρια, παραγγέλνοντας αναλώσιμα που πληρώνονται μεν αλλά δεν παραλαμβάνονται ή που δεν χρειάζονται και με φάρμακα που όχι μόνο άχρηστα είναι αλλά και επιζήμια για τους ασθενείς.

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση πρέπει να δεί πώς θα αξιοποιήσει την περιουσία του δημοσίου η αξία της οποίας εκτιμάται σε 250 με 300 δις ευρώ. Η αξιοποίηση της περιουσίας και η υλοποίηση ενός έξυπνου προγράμματος αποκρατικοποιήσεων θα αποδώσουν σημαντικά έσοδα για την μείωση του δημοσίου χρέους.

Η φοροδιαφυγή

Τέλος υπάρχουν και άλλα μέτρα, φορολογικά τα οποία πρέπει να λάβει η κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει τη φοροδιαφυγή. Για παράδειγμα, στις αγοραπωλησίες ακινήτων το κράτος έχει σχεδόν νομιμοποιήσει τη φοροδιαφυγή. Η διαφορά μεταξύ αντικειμενικής και πραγματικής αξίας του ακινήτου, καταλήγει ώς «μαύρα» στην τσέπη του πωλητή, μέσω ενός δανείου που παίρνει ο αγοραστής απο την τράπεζα και το οποίο βαφτίζεται ώς «επισκευαστικό». Για να συλλάβει αυτή την σχεδόν «νόμιμη» φοροδιαφυγή το κράτος πρέπει να απαιτήσει απο τις τράπεζες να χορηγούν επισκευαστικά δάνεια μόνο έναντι αποδείξεων. Έτσι θα σταματήσει αυτή η βιομηχανία μαύρου χρήματος και θα συλληφθεί και η φοροδιαφυγή των μαστόρων στις περιπτώσεις των αληθινών επισκευαστικών.

Ένα άλλο μέτρο που πρέπει να εφαρμοστεί άμεσα αποσκοπεί στην εξαφάνιση των εικονικών τιμολογίων. Η εφορία δεν πρέπει να αποδέχεται ώς δαπάνη τα τιμολόγια που πληρώνονται με μετρητά, αλλά μόνο αυτά που πληρώνονται μέσω τραπεζικών λογαριασμών. Δυστυχώς η κυβέρνηση ανακοίνωσε μεν οτι θα πάρει αυτό το μέτρο, αλλά έβαλε ένα ανούσιο πλαφόν στα 1.500 ευρώ. Αυτό είναι μεγάλο λάθος διότι τα λαμόγια θα δημιουργήσουν μια βιομηχανία εικονικών τιμολογίων ύψους μέχρι 1.500 ευρώ. Το παλφόν πρέπει να καταργηθεί ή να περιοριστεί σε μικροποσά όπως 100 ευρώ για παράδειγμα.

Ταυτόχρονα θα πρέπει να επιβληθεί και στα ομολογιακά δάνεια ο φόρος του νόμου 128 που είναι 0,60%. Ο φόρος αυτός επιβάλλεται σε όλα τα άλλα δάνεια εκτός των ομολογιακών τα οποία παίρνουν οι μεγάλες επιχειρήσεις. Η εξαίρεση αυτή, εκτός της απώλειας φορολογικών εσόδων, δημιουργεί και στρέβλωση στον ανταγωνισμό διότι δίνει τη δυνατότητα στις μεγάλες επιχειρήσεις να δανείζονται με χαμηλότερο επιτόκιο απο τις μικρότερες επιχειρήσεις.

Όλα αυτά τα μέτρα θα εξασφαλίσουν πρώτον οτι δεν θα ξαναδημιουργηθούν τα ελλείμματα και δεύτερον θα αποκαταστήσουν στοιχειωδώς την κοινωνική δικαιοσύνη και θα απαλύνουν τα άδικα βάρη που σηκώνουν σήμερα μόνο οι μισθωτοί και οχι αυτοί που πράγματι κλέβουν το δημόσιο χρήμα.       Γρηγόρης Νικολόπουλος         reporter.gr