Βόρειοι, Νότιοι και γουρούνια

Του Γκαζμέντ Καπλάνι

   Βρυξέλλες, βροχερό απόγευμα, Ρlace du Luxemburg, δίπλα στο Ευρωκοινοβούλιο. Καθόμαστε σε ένα μπιστρό μια παρέα Ευρωπαίων, Βορείων και Νότιων. Τώρα, με την οικονομική κρίση, αυτός είναι ο νέος ευρωπαϊκός διαχωρισμός. Ο προηγούμενος, ανάμεσα σε παλιά και νέα Ευρώπη, έχει ξεχαστεί για την ώρα. Τώρα η συζήτηση γίνεται για Βόρειους και Νότιους, συγκάτοικοι στην πολυκατοικία του ευρώ, που τρίζει. «Τρίζει εξαιτίας της Ελλάδας» λέει ο Γκρέγκερς, ο Δανός της παρέας. Ο Ιταλός, ο Τζουζέπε, σιωπά. Και η Ισπανίδα, η Αλίζα. Η Βελγίδα, η Ανζελίν, μάλλον δεν άκουσε. Ο Βρετανός της παρέας, ο Πολ, λέει ότι στην Ελλάδα έχουν γίνει πολλά στραβά πράγματα αλλά ότι δεν πρόκειται μόνο για πρόβλημα της Ελλάδας. Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή έχει γίνει το εξιλαστήριο θύμα της οικονομικής κρίσης, κάτι σαν τον μετανάστη της ευρωζώνης. Ο Γκρέγκερς είναι ανένδοτος. Με κοιτά επίμονα, πίσω από τα μικρά του γυαλιά, και λέει ξανά: «Πού πήγαν τα λεφτά;». Λες και τα έκλεψα εγώ ή λες και είμαι ο Σέρλοκ Χόλμς της Ελλάδας. «Τι μπελάς και αυτός», σκέφτομαι, «να περνάς τη ζωή απολογούμενος».........
Πάλι καλά που δεν έχουμε και κάνα μερκελόφιλο Γερμανό στο τραπέζι. Προσπαθώ να συνεχίσω τον συλλογισμό του Πολ, να πω ότι η Ελλάδα δεν κατοικείται από απατεώνες αλλά από ανθρώπους που εργάζονται σκληρά, πολύ σκληρά και η καλπάζουσα διαφθορά δεν σημαίνει ότι οι Έλληνες τρώνε τα λεφτά της Ευρώπης, αλλά ότι λίγοι Έλληνες τρώνε τα λεφτά και τον κόπο των πολλών. Ο Γκρέγκερς μου απαντά με έναν ειρωνικό μορφασμό. Πετάγεται η Αλίζα και λέει πως οι κερδοσκόποι αποκαλούν τους Νότιους «γουρούνια», αλλά τα πραγματικά γουρούνια είναι οι τράπεζες. Είναι καρχαρίες που θα μας φάνε όλους, Βόρειους και Νότιους. Ίσως ήταν λάθος που δεν τις άφησαν να φαλιρίσουν. Τώρα που επιβίωσαν θέλουν να καταβροχθίσουν τους ευεργέτες τους. Συμφωνεί ο Πολ. Συμφωνεί η Ανζελίν. Σιωπά ο Γκρέγκερς. Εκείνη τη στιγμή το μάτι μου πέφτει πάνω σε άρθρο της ιταλικής «Λα Στάμπα». Μιλά για κάποιον Ρίτσαρντ Λιντ, καθηγητή και επίτιμο ρατσιστή του Πανεπιστημίου του Ulster που ανακάλυψε, λέει, ότι τα πράγματα πάνε έτσι όπως πάνε στην Ευρώπη επειδή οι Βόρειοι είναι πιο έξυπνοι από τους Νότιους. Η καλύτερη απόδειξη, προσθέτει, είναι η Ιταλία, όπου ο Βορράς ευδοκιμεί και ο Νότος παρακμάζει. Οι Νότιοι είναι λιγότερο έξυπνοι, συνεχίζει, επειδή αναμείχθηκαν, κάποτε, με τους Μεσανατολίτες και έτσι έπεσε το Άι Κιού τους. «Εγώ δηλαδή δεν έχω καμία ελπίδα. Πρόσφατα ανακάλυψα ότι έχω κάποια αραβική ρίζα», λέει γελώντας η Αλίζα. «Ούτε εγώ» προσθέτω, αφού το Καπλάνι από τη Μέση Ανατολή προέρχεται, μάλλον. Κάποτε η εξυπνάδα ερχόταν από τον Νότο, λέει ο Πολ, την Ελλάδα, τη Ρώμη. Κληρονόμοι αυτής της εξυπνάδας θεωρούν τους εαυτούς τους οι Ευρωπαίοι, Νότιοι και Βόρειοι μαζί, ακόμα και αυτός ο τύπος ο Λιντ. Και ο Τζουζέπε από το Μιλάνο, θαυμαστής του μεγάλου Ναπολιτάνου δραματουργού Εντουάρντο ντε Φιλίππο, θυμίζει μια παλιά φράση του: «Σε μας τους Νότιους όλα μας λείπουν εκτός από την εξυπνάδα. Το πρόβλημά μας είναι ότι διαθέτουμε τόση πολλή που νομίζουμε ότι μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα μόνο με αυτή»... Υπάρχουμε….. Συνυπάρχουμε;