«Οταν γυρνάς στο σπιτικό σου, να σκέφτεσαι τους άλλους. Μην ξεχνάς όσους ζουν σε αντίσκηνα. / Οταν τ' αστέρια μετράς πριν κοιμηθείς, να σκέφτεσαι τους άλλους. Εκείνους που δεν έχουν πού να πλαγιάσουν. / Οταν ελεύθερα μιλάς, να σκέφτεσαι τους άλλους. Εκείνους που δεν τους αφήνουν να μιλήσουν / Και καθώς τους σκέφτεσαι / στον εαυτό σου γύρισε και πες: / Αχ και να ήμουν ένα κερί στο σκοτάδι». Η αντιπροσωπευτικότερη λογοτεχνική φωνή του παλαιστινιακού λαού, ο Μαχμούντ Νταρουίς (1941-2008) στο μικρό βιβλίο «Να σκέφτεσαι τους άλλους», με δώδεκα ποιήματά του σε γλαφυρή απόδοση Τζένης Καραβίτη (εκδόσεις «Νήσος» - Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση.
Βιώνοντας μικρός την καταστροφή του χωριού του και την κατοχή από το Ισραήλ, υπέστη από νεαρή ηλικία κατ' οίκον περιορισμούς, συλλήψεις, φυλακίσεις. Εζησε 26 χρόνια εξόριστος. Το ποιητικό έργο του έχει μεταφραστεί σε είκοσι γλώσσες.
«Λαχταρώ το ψωμί της μάνας μου / τον καφέ της / το άγγιγμά της... / Αν κάποια μέρα γυρίσω / ας γίνω προσάναμμα στο φούρνο σου / σκοινί για τα ρούχα που απλώνεις. / Χωρίς την ευχή σου, μάνα, / στέκω αδύναμος».
Ποιήματα μνήμης, πόνου και κουράγιου για τη γενέθλια γη, αλλά και λυρικά, ερωτικά
«Περίμενε / και άγγιξέ της απαλά το χέρι / μίλα της όπως η φλογέρα σε χορδή βιολιού αλαφιασμένη / γυάλισε για χάρη της τη νύχτα δαχτυλίδι-δαχτυλίδι».
Είχε πει κάποτε ο Νταρουίς: «Οι Παλαιστίνιοι υποφέρουν από μια ανίατη ασθένεια: την ελπίδα». Τα έσοδα από την πώληση του βιβλίου διατίθενται σε φορείς που δραστηριοποιούνται για τα παιδιά στη Γάζα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου