Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

Το μεροκάματο της ανησυχίας

Tου Πασχου Μανδραβελη
Είναι κάτι άνθρωποι που επάγγελμά τους είναι να ανησυχούν για τους εθνικούς κινδύνους που μας περιτριγυρίζουν. Είναι οι ίδιοι που στις αρχές της δεκαετίας του ’90 ανησυχούσαν για την ελληνικότητα της Βορείου Ηπείρου. Μετά άρχισαν να ανησυχούν για το «όνομα που είναι η ψυχή μας». Μας τρέλαναν με τα σενάρια περί μουσουλμανικών τόξων που στήνονται στα βόρεια σύνορά μας (τα οποία απαρτίζονταν από την κοσμική Αλβανία και δύο... ορθόδοξες χριστιανικές σλαβικές χώρες). Προφήτευσαν ότι το Κόσοβο είναι «προοίμιο για την ανεξαρτησία της Δυτικής Θράκης». Μας «πληροφόρησαν» ότι ο Κίσινγκερ έβαλε στο στόχαστρο την ελληνική γλώσσα. Μας αποκάλυψαν τα σχέδια του Τζορτζ Σόρος ο οποίος ξυπνάει και κοιμάται με το μαράζι της εθνικής συνείδησης των Ελληνόπουλων. «Εσωσαν» την Κύπρο από το σχέδιο Ανάν. Μας προειδοποίησαν ότι δεν πρέπει να έχουμε μεγάλη εμπιστοσύνη στον Οικουμενικό Πατριάρχη διότι είναι διορισμένος από τον Τούρκο νομάρχη. Ελεεινολογούσαν τη συνθήκη του Ελσίνκι (που έβαλε την Κύπρο στην Ε. Ε.) διότι «σέρνουμε το κάρο της Τουρκίας στην Ευρώπη χωρίς ανταλλάγματα». Βρήκαν Τούρκους πράκτορες που έκαιγαν τα δάση μας. Ανακάλυψαν μύριους εσωτερικούς εχθρούς κ. ά. Γενικώς ανησυχούσαν για την παγκοσμιοποίηση, τις καλές σχέσεις γειτονίας (είναι «νεοταξικό παιγνίδι» να μη σκοτώνονται οι λαοί ή να μην ξοδεύουν τα μαλλιοκέφαλά τους για όπλα) και ήθελαν να μας κάνουν όλους κοινωνούς της ανησυχίας τους. Εγραφαν, φώναζαν και έσχιζαν τα ιμάτιά τους για τους κινδύνους που μας περιτριγυρίζουν κι εμείς τους πιστεύαμε.
Για ένα πράγμα δεν μας προειδοποίησαν, το οποίο πραγματικά απειλεί την εθνική μας υπόσταση: την οικονομία. Ενώ εμείς ξοδεύαμε............ για όπλα ώστε να καθησυχάσουμε τις δικές τους εθνικές ανησυχίες, η οικονομία έπαιρνε τον κατήφορο. Κανείς από αυτούς που ανησυχούσε για τα μουσουλμανικά τόξα της Βαλκανικής δεν μας είπε: «Ρε παιδιά! Είδατε το τόξο του χρέους; Οπως πάει η οικονομία όχι μόνο τα εθνικά μας δίκια δεν θα μπορούμε να προασπιζόμαστε, αλλά ούτε μισθούς διπλωματών δεν θα έχουμε να πληρώσουμε». Βλέπετε ήταν πολύ απασχολημένοι να ανησυχούν για τους Τούρκους, Φυρομιανούς, Αλβανούς, Βούλγαρους, Αγγλους Γάλλους, Πορτογάλους και (φυσικά) Αμερικανούς.
Τώρα οι ίδιοι άνθρωποι ανησυχούν για τους Πακιστανούς. Πριν ανησυχούσαν για τους Αλβανούς, που «πλημμύρισαν τη χώρα» και «αύξησαν την εγκληματικότητα». Φυσικά δεν συνορεύουμε με το Πακιστάν, για να φοβηθούν οι μεροκαματιάρηδες της ανησυχίας ότι θα χάσουμε κάποια βραχονησίδα, αλλά συνορεύουμε με την πλατεία Ομονοίας. Αυτήν επισκέπτεται ενίοτε ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης -πάντα συνοδευόμενος από ένα διάκο- για να διαπιστώσει έμπλεος χριστιανικής αγάπης ότι «μαύρισε ο τόπος», προφανώς από πλάσματα που δεν είναι του Θεού.
Υπάρχει μόνο ένα παράδοξο σχετικά με τη νέα παρτίδα ανησυχίας που κυκλοφορεί στην αγορά. Οι Εβραίοι δεν βρίσκονται πουθενά στο κάδρο. Ας μην απελπιζόμαστε όμως. Σύμφωνα με τα πορίσματα της Ινδής ερευνήτριας Σαχνάζ Αλί από το Ινστιτούτο Ανοσοαιματολογίας της Βομβάης, οι Παστούν είναι εβραϊκό φύλο. Οπότε το λύσαμε και αυτό: «Οι Εβραίοι είναι στη ρίζα του κακού», όπως απεφάνθη παλιότερα και ο εθνικός μας μουσουργός.     kathimerini. gr 

1 σχόλιο:

ΞΗΜΕΡΑΚΗΣ ΦΑΝΗΣ είπε...

Θα πρέπει ίσως μόνιμα
εμείς ν΄ ανησυχούμε
σ΄όπλα και πυρομαχικά
σ΄αυτούς να τ΄ακουμπούμε.