Της ΡΕΝΑΣ ΔΙΑΚΙΔΗ
Έλλειμμα πολιτικού προσανατολισμού στο σύνολο της Κυβέρνησης διαπιστώνει ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Γιάννης Παρασκευάς, αποτιμώντας τους πρώτους μήνες κυβερνητικής δραστηριότητας. «Ασύμπτωτες συνιστώσες δεν δίνουν σαν άθροισμα κοινή συνισταμένη» δηλώνει χαρακτηριστικά στη συνέντευξή του στη «δ» ενώ με αφορμή τον επιχειρούμενο διαχωρισμό στη λειτουργία κόμματος και κυβέρνησης, καλεί τους θιασώτες αυτής της άποψης να απαντήσουν «με ποιους θα εφαρμόσεις την πολιτική σου, με τους γιαλαντζή η με τους γιάπηδες;»
Ο κ. Παρασκευάς αναγνωρίζει καλές προθέσεις στο ΠΑΣΟΚ, διαπιστώνει όμως «αναβλητικότητα, έλλειψη σταθερής πλεύσης, ανάλωση χρόνου σε συσκέψεις και παρασυσκέψεις, που οδηγούν σε παραλυσία και απώλεια πολύτιμου «πολιτικού χρόνου».
Θεωρεί πως με την ανοιχτή διαβούλευση η κυβέρνηση χάνει χρόνο, ενώ υπαινίσσεται ότι δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση δημοκρατίας αφού όπως σημειώνει «το διαδίκτυο δεν είναι «πανάκια» ίσως είναι και το πιο αντιδημοκρατικό και φασιστικό δημιούργημα».
Τάσσεται κατά του γερμανικού μοντέλου όσον αφορά στον εκλογικό νόμο, λέγοντας ότι «η εποχή της «φεουδαρχίας» πέρασε προ πολλού» και ότι «πρόεδρος κόμματος φεουδάρχης είναι παρωχημένο και έξω από κάθε λογική».
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Τέσσερις μήνες κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Σε ποιο βαθμό ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες σας και γενικότερα πώς αξιολογείτε την συνολική εικόνα της;
Χωρίς καμιά αμφιβολία η κατάσταση που παρέλαβε το ΠΑ.ΣΟ.Κ ήταν και είναι απελπιστική. Η ακυβερνησία τόσων χρόνων από τη μεριά της Ν.Δ. συσσώρευσε τόσα προβλήματα που η επίλυση τους ή ακόμα και η δρομολόγηση λύσεων είναι «σταυρόλεξο για καλούς λύτες».
Οι καλές προθέσεις και η διάθεση δεν λείπουν από το ΠΑ.ΣΟ.Κ, αυτό όμως από μόνο του δεν φτάνει. Η πολλή διαβούλευση είναι καλή αν έχεις το χρόνο σύμμαχο, αν τον έχεις όμως απέναντι σου αυτό που προέχει είναι η τόλμη , η αποφασιστικότητα και η εμμονή στις λύσεις που προτείνονται . Η αναβλητικότητα, η έλλειψη σταθερής πλεύσης, η ανάλωση χρόνου σε συσκέψεις και παρασυσκέψεις οδηγούν σε παραλυσία και απώλεια πολύτιμου «πολιτικού χρόνου».
Θα μπορούσατε να ξεχωρίσετε τομείς που οι επιδόσεις της κυβέρνησης ήταν περισσότερο ή λιγότερο καλές;
Δεν υπάρχει κανένας τομέας που να μην χρειάζεται τομές και ρήξεις και πρώτα από όλα το υφιστάμενο Διοικητικό μοντέλο. Καλή προσπάθεια ο «ΚΑΛΙΚΡΑΤΗΣ» μόνος του όμως δεν θα φέρει την αλλαγή, η νέα Διοικητική μεταρρύθμιση πρωτίστως πρέπει να στοχεύει στην αλλαγή νοοτροπίας Διοικούντων και Διοικούμενων. Η αναδιάρθρωση του παραγωγικού ιστού της χώρας είναι μια από τις μεγαλύτερες και δυσκολότερες προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Σαν χώρα έχουμε πάψει να παράγουμε πρωτογενώς και δυστυχώς αν συνεχίσουμε έτσι δεν θα υπάρχει ελπίδα, δεν θα υπάρξουν προοπτικές ανάκαμψης.
Το ΠΑΣΟΚ έχει χρέος και ευθύνη να συντονίσει το βηματισμό του, να δώσει ξεκάθαρα στίγματα πολιτικών κατευθύνσεων, να πάρει διαζύγιο από τα ΝΑΙ και τα ΟΧΙ και να κάνει συμμέτοχο και αρρωγό στην προσπάθεια του την Κοινωνία.
Ο Γιώργος Παπανδρέου φαίνεται ότι θέλει να φέρει νέα πολιτικά ήθη και νοοτροπίες. Εφικτό ή ουτοπία;
Είναι αναγκαίο να αλλάξουμε νοοτροπίες και συνήθειες, το να ζητάς τα πολλά χωρίς να δουλεύεις, το να ξοδεύεις πιο πολλά από όσα κερδίζεις, το εύχεσαι και να προσπαθείς να γίνεις τρόφιμος του Κρατικού Προϋπολογισμού, το να διεκδικείς τα δικαιώματα σου και να ξεχνάς τις υποχρεώσεις σου είναι στάση ζωής που δεν οδηγεί πουθενά.
Η Διοίκηση πρέπει να μάθει να σέβεται τον πολίτη και ο πολίτης να εμπιστεύεται τη Διοίκηση.
Στο διάστημα αυτό είδαμε να διαφοροποιείται συχνά η ΚΟ από τις κυβερνητικές επιλογές. Δηλώνει εσωκομματικό πρόβλημα αυτό το φαινόμενο ή πρόκειται για δείγματα διακριτής λειτουργίας κόμματος και κυβέρνησης;
Ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Υπάρχει έλλειμμα πολιτικού προσανατολισμού στο σύνολο της Κυβέρνησης. «Ασύμπτωτες συνιστώσες δεν δίνουν σαν άθροισμα κοινή συνισταμένη».
Η εποχή είναι πάρα πολλή δύσκολη και το ΠΑ.ΣΟ.Κ σαν Κόμμα και σαν Κυβέρνηση οφείλει και πρέπει να λειτουργεί συντεταγμένα και να αξιοποιεί όλο το ανθρώπινο δυναμικό του.
Ακούγεται καλό κολακεύει αυτιά το Ιδεολόγημα το Κόμμα μακριά από την Κυβέρνηση, ας απαντήσουν όμως οι θιασώτες αυτής της άποψης «με ποιους θα εφαρμόσεις την πολιτική σου; με τους γιαλαντζή η με τους γιάπηδες;»
Ποιοι θα σύρουν το κάρο της στήριξης των αλλαγών, των τομών, των ρήξεων με συνδικαλιστικά κατεστημένα με τις νοοτροπίες των κεκτημένων και τόσων άλλων παθογενειών που δηλητηριάζουν την οικονομική και πολιτική ζωή του τόπου;
Οι περιθωριακοί ή τα «golden boys»;
Πιστεύετε πως η κυβέρνηση έχει σχέδιο εξόδου της χώρας από την οικονομική κρίση;
Δυστυχώς άλλα περίμεναν και άλλα βρήκαν. Προσωπικά πιστεύω ότι οι πιέσεις που δέχεται η χώρα μας δεν είναι μόνο αποτέλεσμα των κακών Δημοσιονομικών ή των ελλειμμάτων, αλλά το γεγονός ότι είμαστε ο ασθενέστερος κρίκος στη αλυσίδα των χωρών του ΕΥΡΩ και χτυπάνε το σαμάρι για να ακούσει ο γάιδαρος.
Βρεθήκαμε μέσα στη δίνη των αντιπαραθέσεων της Πολιτικής και των ισχυρών οικονομικών κατεστημένων.
Παίζονται μια σειρά από παιχνίδια, ποιος έχει το πάνω χέρι στις χώρες του ΕΥΡΩ η Κομισιόν ή η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ, που θα διαμορφωθεί η ισοτιμία ΕΥΡΩ-ΔΟΛΑΡΙΟΥ, τι θα γίνει με το Σύμφωνο Σταθερότητας, όλα αυτά δημιουργούν συνθήκες οι οποίες δυσκολεύουν τις εξελίξεις και χαρίζουν γήπεδο στους κάθε μορφής Διεθνείς και ντόπιους κερδοσκόπους.
Σε ποιο βαθμό συνιστά αναγκαιότητα η ανοιχτή διαβούλευση, όταν τα προβλήματα απαιτούν ταχύτητα στη λήψη των αποφάσεων;
Η διαβούλευση είναι συστατικό της δημοκρατικής λειτουργίας του πολιτεύματος. Δεν μπορεί να πει κανείς όχι στη συμμετοχή και στην ελευθερία έκφρασης άποψης.
Για να είναι όμως εποικοδομητική η διαβούλευση απαιτούνται κάποιες προϋποθέσεις.
Το διαδίκτυο δεν είναι «πανάκια» ίσως είναι και το πιο αντιδημοκρατικό και φασιστικό δημιούργημα.
Η ψευδαίσθηση δεν είναι πάντα και πραγματικότητα. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. «με αυτά και με εκείνα» πουλά πολύτιμο πολιτικό χρόνο για το ίδιο και τη χώρα.
Πως είδατε το σχέδιο «Καλλικράτης»; Ποια είναι η δική σας πρόταση όσον αφορά τη διοικητική διαίρεση της χώρας;
Επί των αρχών της πρότασης είμαι απόλυτα σύμφωνος. Θεωρώ ότι και τίποτα άλλο να μην κάνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σ’ αυτή τη τετραετία, αν καταφέρει να δώσει λύσεις στη Διοικητική διάρθρωση της χώρας θα είναι μεγάλη επιτυχία.
Θα επαναλάβω, ότι μόνος του ο «ΚΑΛΙΚΡΑΤΗΣ» δεν λέει τίποτα. Οι αλλαγές θα πρέπει να είναι σαρωτικές, να δίνουν άλλο στίγμα και να διαφοροποιούν λειτουργίες και νοοτροπίες.
Η πρόταση είναι λίγο «άτολμη» και φοβάμαι μη τυχόν κάτω από πιέσεις «επιτήδειων» ή για «μικροπολιτικούς λόγους» οδηγηθούμε σε λύσεις καρκινώματα.
Πρώτο δείγμα οι περιφέρειες.
Όσες δυσκολίες και αν υπάρχουν έπρεπε να αποφασισθεί η μείωση των Περιφερειών.
Αυτό που έχει σημασία είναι το ξεκαθάρισμα αρμοδιοτήτων ανάμεσα στα διάφορα επίπεδα Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης.
Για τη Δωδεκάνησο ποια είναι κατά τη δική σας γνώμη η ενδεδειγμένη διοικητική δομή;
Για τη περιοχή μας τα πράγματα είναι και απλά και περίπλοκα.
- Κάθε νησί ένας Δήμος.
- Πρόβλεψη ενίσχυσης των μικρών νησιών και επίλυση των προβλημάτων που θα αντιμετωπίσουν λόγω αποστάσεων και μικρού μεγέθους.
- Καθορισμός πόρων και αρμοδιοτήτων.
- Καθαρές αρμοδιότητες και όχι συντρέχουσες ή αλληλοκαλυπτόμενες.
- Δεν νοούνται Δήμοι οι οποίοι στο απώτερο μέλλον να μην έχουν τη δυνατότητα οικονομικής αυτοτέλειας και χωρικά τη δυνατότητα σχεδίασης και υλοποίησης αναπτυξιακών προγραμμάτων.
- Κάθε νησί αποτελεί ξεχωριστό, ενοποιημένο ζωτικό χώρο.
Θα καταφέρει η κυβέρνηση να αψηφήσει το πολιτικό κόστος που συνεπάγονται οι συγκρούσεις που θα ακολουθήσουν ή θα υποκύψει σε πιέσεις και προσωπικές επιδιώξεις αιρετών, βουλευτών κλπ; Τι πιστεύετε ότι θα γίνει αυτή τη φορά, μετά την εμπειρία του 1998;
Ζήτησα και ζητώ οι Βουλευτές μας να καταθέσουν δημόσια την άποψη τους.
Οι γενικόλογες αναφορές δεν αρκούν. Δε μπορείς δημόσια να διατυπώνεις άλλη άποψη και κάτω από το τραπέζι να μοιράζεις χρίσματα σε διάφορους υποψήφιους Δημάρχους.
Θα πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας, ότι αυτές οι αλλαγές αφορούν τις επόμενες γενιές και δεν είναι ευκαιρία να ισχυροποιήσουμε τη θέση μας ή να βρούμε κάποια θέση να βολευτούμε.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τοπικά θα είναι κατώτερο των περιστάσεων αν συντεταγμένα και με τα θεσμικά του όργανα δεν καταθέσει πλήρη άποψη – πρόταση.
Το όνομά σας ακούγεται μεταξύ των ενδιαφερομένων για τον Δήμο Ροδίων. Σας ενδιαφέρει; Σαν ενιαίος δήμος όλο το νησί ή ακόμη κι αν γίνουν τρεις η τέσσερις δήμοι;
Μιλάνε άλλοι για μένα και τους ευχαριστώ γι’ αυτό.
Δήλωσα και παλαιότερα σε ανύποπτο χρόνο ότι, αν επιλεγεί που αυτό πρέπει να γίνει, ένας Δήμος για το νησί της Ρόδου, αποτελεί πρόκληση, η νέα οργάνωση, ο νέος σχεδιασμός και υλοποίηση του, γιατί η Ρόδος και μπορεί και πρέπει να γίνει πρότυπο νησιού με συνδυασμό παραγωγικών δραστηριοτήτων, αποδοτικών ούτως ώστε να κατακτηθεί η χωρική ισομερής ανάπτυξη και να αξιοποιηθούν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής.
Κάθε άλλη λύση είναι εκ του «πονηρού» και δυστυχώς οι πονηροί πάντα επιπλέουν ως «φελλοί» ή «ελαφρόπετρες».
Η θέση του αιρετού περιφερειάρχη είναι μέσα στους σχεδιασμούς σας;
Δεν έχω σχεδιασμό για καμιά θέση δε μ’ ενδιαφέρει η όποια «καρέκλα» για την «καρέκλα».
Η περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου θα είναι μια «κολοβή» περιφέρεια, η μικρότερη και η φτωχότερη όλων, χωρίς ειδικό βάρος και χωρίς πόρους.
Το πολυνησιακό του συμπλέγματος χρειάζεται πόρους, φαντασία, αποφασιστικότητα.
Ποια είναι η άποψή σας για το νέο εκλογικό νόμο που φέρνει προσεχώς η κυβέρνηση; Σας βρίσκει σύμφωνο το προωθούμενο μοντέλο;
ΟΧΙ. Θα το συζητούσα εάν και εφόσον άλλαζε η δομή και η λειτουργία των κομμάτων.
Η εποχή της «φεουδαρχίας» πέρασε προ πολλού.
Πρόεδρος κόμματος φεουδάρχης παρωχημένο και έξω από κάθε λογική.
Στη Γερμανία που ισχύει αυτό το σύστημα, τα κόμματα λειτουργούν και κανείς δεν διανοείται να αυθαιρετεί. Οι αποφάσεις των κομματικών οργάνων στηρίζονται από τα Δικαστήρια.
Η όποια παράβαση και παρακοή τιμωρείται.
Για το τέλος θα ήθελα ένα σχόλιο για την στάση των κομμάτων της αντιπολίτευσης σε αυτή τη συγκυρία και κυρίως της ΝΔ, βάσει της κριτικής που ασκείται στην κυβέρνηση.
Η Ν.Δ. είναι ακόμα χαμένη στον κόσμο της. Χρειάζεται χρόνο για να μπορέσει να αποκτήσει σοβαρό βηματισμό.
Για αρκετό καιρό θα τη ταλανίζουν οι διάφορες ομαδοποιήσεις οι οποίες είναι καθαρά προσωπικές και το γεγονός ότι δεν έχει ξεκάθαρο ιδεολογικό – πολιτικό προσανατολισμό.
Για αρκετό καιρό θα πατά σε δύο ή τρεις βάρκες αλλά αυτό δεν θα πρέπει να εφησυχάζει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. γιατί ο Λαός θα κρίνει, τις περισσότερες φορές καταψηφίζει και δε ψηφίζει.
Δεν επιλέγει τον καλύτερο, άλλα δείχνει τη δυσφορία του και την αποδοκιμασία του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου