Διίστανται ακόμη οι απόψεις στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος για το κατά πόσον είναι σκόπιμο και ωφέλιμο στη δεδομένη στιγμή, να συσταθεί Εξεταστική Επιτροπή για την Οικονομία. Επιχειρήματα υπάρχουν και από τις δύο πλευρές. Για το πόσο επιβάλλεται αυτό να γίνει τώρα, για τα μεγαλύτερα προβλήματα που μπορεί να δημιουργήσει, πλήττοντας έτι περαιτέρω την αξιοπιστία της χώρας στο εξωτερικό.
Θα μπορούσα να συμφωνήσω με όσους είναι επιφυλακτικοί στη σύσταση Εξεταστικής για την Οικονομία, υπό μια βασική προϋπόθεση: Αν σε αυτή τη χώρα είχαμε την πολική ωριμότητα να βάλουμε ένα τέλος χωρίς να καταφύγουμε σε Εξεταστικές. Πολύ φοβάμαι όμως ότι σε μια περίοδο που το ζητούμενο είναι - παράλληλα με την αναστήλωση της οικονομίας - η αποκατάσταση της αξιοπιστίας της πολιτικής ζωής (αυτό είναι σήμερα το μείζον ζητούμενο και από αυτό θα εξαρτηθεί αν και κατά πόσον θα δεχθούν οι πολίτες τα όποια σκληρά μέτρα αποφασισθούν), τυχόν υπαναχώρηση της κυβέρνησης στο θέμα της Εξεταστικής, θα ερμηνευθεί ως συγκάλυψη.
Παράλληλα θα πρέπει να συνυπολογιστεί ότι ο Γιώργος Παπανδρέου, με την απόφαση για Εξεταστική στέλνει ένα μήνυμα και στο εσωτερικό του δικού του κόμματος, για να μην επαναληφθούν τα ίδια φαινόμενα στο μέλλον.............
Δικαιολογημένοι βεβαίως οι φόβοι και οι φωνές που μιλούν για θωράκιση του πολιτικού συστήματος και όχι για εξεταστικές. Αυτό όμως προϋποθέτει ότι ένα πολιτικό σύστημα έχει ισχυρούς θεσμούς και δικλείδες ασφαλείας ώστε να εγγυάται από μόνο του την αυτοκάθαρση του. Αυτό που συμβαίνει σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Στην Ελλάδα δυστυχώς οι δικλείδες ασφαλείας δεν υπάρχουν. Οι θεσμοί είναι διάτρητοι και αναξιόπιστοι. Η ορθή και χρηστή λειτουργία του πολιτικού συστήματος επαφίεται στα πρόσωπα. Από τη βάση μέχρι την κορυφή. Διοίκηση , αυτοδιοίκηση, κυβέρνηση. Διεφθαρμένα πρόσωπα σημαίνει διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, που συμπαρασύρει τη χώρα μαζί του.
Ο μόνος τρόπος απομόνωσης αυτών των προσώπων είναι οι Εξεταστικές - Προανακριτικές κλπ. Για να μάθει ο κόσμος. Να ενημερωθεί. Ζητούμενο η πολιτική καταδίκη, ακόμα κι εκεί που δεν μπορεί ή δεν αφήνουν να στοιχειοθετηθεί ποινικό αδίκημα. Είναι όντως επώδυνο. Να ματώσουμε είπε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Ενέχει υψηλό ρίσκο, ομολογουμένως, αλλά το διακύβευμα αξίζει αυτό το ρίσκο. Να τελειώνουμε επιτέλους. Να τους εντοπίσουμε και να τους απομονώσουμε πολικά. Με βαρίδια, το όνειρο του Γ. Παπανδρέου, αυτό το ίδιο που εμφύσησε σαν όραμα στους Έλληνες στις 4 Οκτωβρίου, θα διαλυθεί αργά ή γρήγορα.
Το χειρότερο είναι ότι αν δεν μπορέσει ο Γ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του, δεν θα μπορέσει κανένας. Μαζί με εκείνον, αν αποτύχει θα σηματοδοτηθεί ένα τέλος εποχής για την πολιτική ζωή του τόπου, που δεν θα έχει τίποτα καλύτερο να δώσει σαν προοπτική.
Είναι τουλάχιστον αναξιόπιστη η στάση του Αντώνη Σαμαρά να ασκεί σήμερα κριτική στην κυβέρνηση ότι έπρεπε να έχει πάρει μέτρα για την οικονομία από τις 5 του Οκτώβρη. Και κανένας δεν τον ρώτησε γιατί δεν τα πήρε η δική του κυβέρνηση επί των ημερών της, στις 5 του Αυγούστου ή στις 5 του Σεπτέμβρη ή νωρίτερα. Μπορεί αυτά που λέει να χαϊδεύουν τα αφτιά της παράταξής του, αλλά ουδόλως πείθουν πλέον τους Έλληνες πολίτες, που θέλουν επιτέλους να μάθουν για ποιους σήμερα καλούνται να πληρώσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου