Tο νέο βιβλίο του Χάουρντ Ζιν.

Από τις εκδόσεις ΑΙΩΡΑ κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του Χάουαρντ Ζιν «Από την Ιστορία στην Πράξη - Η δράση των πολιτών ως προϋπόθεση της δημοκρατίας», με την επιμέλεια του Αρη Λασκαράτου.
Ο Χάουαρντ Ζιν ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βοστόνης, συγγραφέας και ακτιβιστής, έγινε γνωστός στην Ελλάδα με το θεατρικό έργο του "Ο Μάρξ στο Σόχο" - που παίχτηκε για πέντε συνεχείς χρονιές - και στη συνέχεια από την έκδοση του μνημειώδους έργου και διεθνούς best seller "Η ιστορία του λαού των ΗΠΑ".                                      Με την πεποίθηση ότι η Ιστορία είναι ένας τρόπος όχι μόνο να κατανοούμε το παρελθόν, αλλά και να δρούμε στο παρόν και με βαθιά γνώση της πολιτικοκοινωνικής πραγματικότητας, διερευνά τη φύση της Δημοκρατίας και τις εκφάνσεις της, τονίζει τη δύναμη των κοινωνικών κινημάτων και οραματίζεται μια παγκόσμια κοινότητα χωρίς εθνικά σύνορα.
Είναι αυτός ο συνδυασμός γνώσης, ήθους και ανταγωνιστικότητας που, όπως σχολιάζει ο Νόαμ Τσόμσκι, συνέβαλε σημαντικά στην αφύπνιση και στην αλλαγή του τρόπου που ζει και σκέφτεται μια ολόκληρη γενιά στην Αμερική.
Όπως τονίζει στην εισαγωγή του ο Αρης Λασκαράτος, υπεύθυνος των Εκδόσεων "Αιώρα", "απλός, άμεσος, ήπιος αλλά και ακλόνητος στα πιστεύω του, ο Χάουαρντ Ζιν μιλάει στην ψυχή τω ανθρώπων. Ισως γι' αυτό καταφέρνει να εμπνέει και να κινητοποιεί, από την εποχή της ενεργής συμμετοχής του στο κίνημα για τα κοινωνικά δικαιώματα τη δεκαετία του '50 και αργότερα στο αντιπολεμικό κίνημα του Βιετνάμ μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα. Ακούραστος, μαχητικός και αισιόδοξος, στα 87 του, ήρθε για να μας θυμίσει ότι η κοινωνική δικαιοσύνη και η ελευθερία κατακτούνται μέσα από τις καθημερινές επιλογές όλων μας, ότι η δύναμη των λίγων βασίζεται στην αδράνεια των πολλών. Οτι δεν υπάρχουν δικαιολογίες, ότι μπορούμε και οφείλουμε να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο.
Ο τίτλος του βιβλίου, "Από την Ιστορία στην πράξη", παραπέμπει άμεσα στη στάση ζωής του Χάουαρντ Ζιν, όπως εκφράζεται με τα ίδια του τα λόγια: "Δεν έγινα ιστορικός επειδή ήθελα να περάσω τη ζωή μου σε μια αίθουσα διδασκαλίας και να πηγαίνω στις ετήσιες συναθροίσεις των ιστορικών, που διαβάζουν σημαντικές επιστημονικές ανακοινώσεις ο ένας στον άλλο. Εγινα ιστορικός για έναν πολύ ταπεινό λόγο: Ηθελα να αλλάξω τον κόσμο. Οπότε, ήθελα η Ιστορία να κάνει κάτι γι' αυτά που γίνονται στον κόσμο. Δεν ήθελα να μπω στο παρελθόν, όπως πολλοί ιστορικοί, που μπαίνουν στο παρελθόν και δεν επιστρέφουν ποτέ. Τους χάνεις... Σε χάνουν... Εγώ ήθελα να μπω στην Ιστορία και να μάθω για το παρελθόν και να δω πώς το παρελθόν μπορεί να μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα του παρόντος".        ANA-MPAculture