Με τρόπο αναιδώς υποκριτικό συνεχίζεται η συζήτηση για τη διαδικασία επιλογής των γενικών γραμματέων των υπουργείων, μέσα από την τεράστια στοίβα των βιογραφικών που κατατέθηκαν. Εδώ και ενάμιση μήνα οι πάντες, κόμματα ΜΜΕ και κοινή γνώμη (στο βαθμό που ενδιαφέρεται για το ζήτημα) έχει βάλει στο μικροσκόπιο όλα τα ονόματα που σταδιακά ανακοινώνονται, για να ανακαλύψουν διασυνδέσεις με υπουργούς και άλλους υψηλόβαθμους κυβερνητικούς και κομματικούς παράγοντες. Οι πάντες, όλως αιφνιδίως, έχουμε αναγάγει την αξιοκρατία στη μέγιστη αρετή και προσπαθούμε να τη διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού. Και δεν σηκώνουμε μύγα στο σπαθί μας!
Μήπως ζούμε σε άλλη χώρα; Όχι. Στην ίδια ζούμε που ζούσαμε και πριν δύο μήνες. Μια χώρα που ποτέ δεν στηρίχθηκε στην αξιοκρατία και οι κρατούντες διαχρονικά γαλούχησαν τους πολίτες της στις θεμελιώδεις αρχές του κολλητού, του παρατρεχάμενου, του βολέματος, της αρπαχτής. Αυτή ήταν μέχρι πρότινος η ιδεολογία μας και ο στόχος της ζωής μας συνυφασμένος με αυτή. Να γίνουμε κολλητοί και παρατρεχάμενοι, για να ανοίξουν και σε μας οι πόρτες.
Ποτέ δεν μας πέρασε από το μυαλό ότι κάποιες επιλογές στον κρατικό τομέα θα μπορούσαν να γίνουν αξιοκρατικά βάσει προσόντων. Ουδέποτε διεκδικήσαμε να συμβεί. Ουδέποτε διαμαρτυρηθήκαμε για επιλογές που μόνο προσόν τους ήταν το «κονέ» με κάποιον κομματικό . Χιλιάδες άνθρωποι αναρριχηθήκαν αναδείχθηκαν και πλούτισαν με τον τρόπο αυτό. Κόμματα, ΜΜΕ και κοινωνία σιωπούσαν διότι το θεωρούσαν δεδομένο. Αντί να διεκδικήσουμε ως κοινωνία και να επιβάλουμε την αξιοκρατία, υιοθετήσαμε αυτή τη λογική και προσπαθήσαμε κι εμείς να βολευτούμε, σπεύδοντας να κολλήσουμε δίπλα σε κάποιον παράγοντα. Για τους άλλους που δεν είχαν «δόντι» πολύ απλά, δεν υπήρχε καμία ελπίδα να αναδειχθούν και να ξεχωρίσουν μέσα στη λαίλαπα των μετρίων κομματικών.
Τόσα χρόνια καταπίναμε την κάμηλο και τώρα διυλίζουμε τον κώνωπα. Τώρα, οψίμως, και απολύτως υποκριτικά, όλοι μιλάμε για αξιοκρατικές επιλογές στελεχών και δεν δεχόμαστε την παραμικρή έκπτωση στο νέο αξιακό μας κώδικα.
Και δεν συνειδητοποιούμε ότι αυτό που η ίδια η κοινωνία θα έπρεπε να έχει επιβάλει στην κεντρική εξουσία, έρχεται να επιβληθεί στην κοινωνία από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ! Αυτό που δεν σκεφτήκαμε να κάνουμε εμείς, οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, το κάνει η κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση που με τις τομές τις οποίες επιχειρεί, επιδιώκει να αλλάξει τις στεβλές νοοτροπίες στην πολιτική και την κοινωνία.
Η προσπάθεια δεν είναι εύκολη. Όχι μόνο γιατί προσκρούει σε κατεστημένες νοοτροπίες δεκαετιών. Και για ένα επιπλέον λόγο: Ακόμη και η αξιοκρατία, στην απόλυτη και «τυφλή» εφαρμογή της, ενέχει τον κίνδυνο της αδικίας. Του αποκλεισμού κομματικών στελεχών καθ’ όλα άξιων και ικανών, που ίσως έχουν ένα ή δύο μεταπτυχιακά ή διδακτορικά λιγότερα από κάποιον άλλον, έχουν όμως αγώνες ετών πίσω τους, που δεν εξισώνονται με τα πτυχία. Τι κάνεις με αυτούς τους ανθρώπους; Τους έστυψες και τώρα τους πετάς στο περιθώριο, στο όνομα μιας ανοιχτής και δημοκρατικής αλλά και κάπως «αποστειρωμένης» διαδικασίας; Όχι βέβαια!
Όσο για αυτούς που επιμένουν να λένε ότι η διαδικασία ανοιχτής επιλογής των γενικών γραμματέων είναι απολύτως προσχηματική και πάλι οι ημέτεροι θα βολευτούν, η περίπτωση του Α. Κουτούπη αποδεικνύει εν τοις πράγμασι ακριβώς το αντίθετο. Αν γνώριζαν τον άνθρωπο πίσω από το πλούσιο βιογραφικό, σίγουρα δεν θα προχωρούσαν στο διορισμό του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου