Στην Ελλάδα, εκτός από το οικονομικό μας έλλειμμα, έχουμε ένα άλλο πιθανόν πολύ σοβαρότερο και δυσεπίλυτο. Το μορφωτικό έλλειμμα. Οι αριθμοί που κατά καιρούς δημοσιεύονται σε διάφορες εκθέσεις της Ε.Ε. (πόσοι απόφοιτοι δευτεροβάθμιας, πόσοι φοιτητές, πόσοι αριστούχοι ή γλωσσομαθείς) δείχνουν το αντίθετο. Εάν τους πιστέψουμε είμαστε ένας από τους πιο μορφωμένους λαούς. Η πραγματικότητα ωστόσο λέει άλλα.
Θα ήθελα να διευκρινήσω πως ως μόρφωση εννοώ την ευρύτερη παιδεία των ανθρώπων και όχι μόνο την εκπαίδευση στα σχολικά ή πανεπιστημιακά πλαίσια. Το μορφωτικό έλλειμμα δεν έχει καμία σχέση με τον αριθμό των πτυχίων.
Ένας μορφωμένος λαός δεν μπορεί να έχει τέτοιον Τύπο. Η δημοσιογραφία στην Ελλάδα πάσχει, τόσο στην έντυπη όσο και στην τηλεοπτική της μορφή. Ο χώρος της έχει διευρυνθεί τόσο πολύ, ώστε να περιλαμβάνει πλέον ότι πιο αγράμματο κυκλοφορεί στην ελληνική κοινωνία, το οποίο κάνει δήθεν ρεπορτάζ πάνω στα προσωπικά και μη δήθεν διασημοτήτων, εκφέρει πολιτική ή άλλη άποψη σε διάφορα πάνελ ή στήλες εφημερίδων, συνήθως ανώνυμες.
Σε έναν μορφωμένο λαό τα πολιτισμικά αγαθά είναι............
μέρος της καθημερινότητας του. Στο Παρίσι και το Λονδίνο ο επιβάτης του μετρό μπορεί να δει πλήθος από αφίσες που ανακοινώνουν εκθέσεις, θεατρικές παραστάσεις, κυκλοφορίες βιβλίων, να ενημερωθεί για τα πολιτιστικά δρώμενα από τα λεωφορεία και να διαβάσει με την ησυχία του το βιβλίο του μέσα στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Στο εξωτερικό μπορείς να αγοράσεις οποιοδήποτε πολύ καλό βιβλίο σε πολύ καλή τιμή. Στην Ελλάδα τα πολιτισμικά αγαθά δεν αφορούν τον απλό πολίτη. Παρουσιάζονται από τα κανάλια ως αγαθά, τα οποία "γεύεται" μία οικονομική (και όχι πνευματική ελίτ), καθώς τα ρεπορτάζ που ακολουθούν τα πολιτιστικά γεγονότα (τα μαθαίνουμε αφού γίνουν) αφορούν συνεντεύξεις celebrities και VIP. Τα δικά μας Μέσα Μαζικής Μεταφοράς απέχουν κατά πολύ απο τη λογική που μόλις ανέφερα. Στο δικό μας μετρό αυτό που βλέπαμε ως πρόσφατα ήταν την Έλλη Κοκκίνου να τραγουδάει ένα χαζοτράγουδο σε πανάκριβες τηλεοράσεις πλάσμα, το οποίο δεν ακουγόταν καλά καλά, μέσα στα πλαίσια μίας πανάκριβης διαφημιστικής καμπάνιας για τα ΜΜΜ. Το βιβλίο στην Ελλάδα, καλό ή κακό, είναι ακριβό. Η αγάπη για το βιβλίο κοστίζει εδώ μία περιουσία.
Ένας μορφωμένος λαός έχει αξίες. Οι αξίες αυτές δομούν την κοινωνία. Ένας αγράμματος λαός έχει ως αξία την κοινωνική αλητεία, η οποία εκφράζεται σε όλες τις μορφές του ιδιωτικού και δημόσιου βίου.
Το μορφωτικό έλλειμμα δεν είναι 10 δις, είναι 9 στα 10 εκατομμύρια κατοίκων, μπορεί και περισσότερα. Ενέργειες για την ελάττωση του οικονομικού ελλείματος βλέπουμε. Για το μορφωτικό έλλειμμα μήπως έχει προβλεφθεί κάτι;
Ελένη Παπαδοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου