Όχι στη βία κατά των γυναικών – Δεν σωπαίνω!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΝΕΒΑ: Δέχτηκε επίθεση με βιτριόλι για την συνδικαλιστική της δράση ως γραμματέας σωματείου καθαριστριών
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΚΟΥΛΙΩΝΗ: Βρέθηκε νεκρή μετά τους αγώνες της κατά των εξευτελιστικών πρακτικών εις βάρος των γυναικών στις φυλακές
30ΧΡΟΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑ: Ακρωτηριάστηκε με αλυσοπρίονο από τον εν διαστάσει σύζυγό της στην Καλαμάτα μπροστά στα δύο ανήλικα παιδιά τους
25 ΧΡΟΝΗ ΔΑΣΚΑΛΑ: Αποκεφαλίστηκε από τον σύζυγό της στην Σαντορίνη
ΑΛΙ ΖΑΧΙΡΑ: Οικιακή βοηθός την οποία έριξε η εργοδότριά της από το δεύτερο όροφο
Για τις 5 αυτές γυναίκες – θύματα βίας μάθαμε, λιγότερα ή περισσότερα. Για τις «ανώνυμες» γυναίκες που δολοφονήθηκαν από τον νυν ή πρώην σύντροφο/σύζυγό τους τον τελευταίο χρόνο γνωρίζουμε πολύ λίγα. Για τις 5.000 γυναίκες που βιάζονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα δεν θα μάθουμε ποτέ. Το ίδιο και για τις χιλιάδες γυναίκες που κακοποιούνται καθημερινά με τόσους άλλους τρόπους.
Οι δολοφονίες και οι βιασμοί των γυναικών ήταν ανέκαθεν απλά η κορυφή του παγόβουνου και αποτελούσαν την πιο βάρβαρη μορφή επιβολής της ανδρικής εξουσίας πάνω στα σώματα των γυναικών, σε ένα πατριαρχικό σύστημα βίας, εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια εμφανίστηκε και εξαπλώνεται το trafficking, το σύγχρονο δουλεμπόριο για σεξουαλική εκμετάλλευση με θύματα κυρίως γυναίκες και ανήλικα παιδιά, που έχει εξελιχθεί στην τρίτη πιο κερδοφόρα επιχείρηση παγκοσμίως.
Όμως η βία που υφίσταται η γυναίκα είναι καθημερινή, πολύμορφη και πανταχού παρούσα: στο σπίτι, στην εργασία, στο δρόμο, στην τοπική κοινωνία, κατά τη διάρκεια πολέμων ή λόγω βίαιων παραδοσιακών πρακτικών. Από τα υποτιμητικά σχόλια, τον προσβλητικό λόγο, τον “δεδομένο” ρόλο της νοικοκυράς και της μητέρας, τα σεξιστικά “κομπλιμέντα”, τις διαφημίσεις που την υποβιβάζουν σε διακοσμητικό – σεξουαλικό αντικείμενο έως το χούφτωμα στο λεωφορείο, την σεξουαλική παρενόχληση, την “πατροπαράδοτη” σφαλιάρα, το ξύλο και κάθε είδους απειλές και εξευτελισμούς. Είναι τόσο η ίδια αυτή βία όσο και η υποψία της που την εμποδίζει από την ισότιμη συμμετοχή στο δημόσιο χώρο, της στερεί τη νύχτα, την καθηλώνει.
Αυτήν την πραγματικότητα πρέπει να την αλλάξουμε! Να παλέψουμε για την κατάργηση των σχέσεων εξουσίας, για μια κοινωνία χωρίς φόβο, φτώχεια και βία, χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις με σεβασμό στη πολυμορφία. Να σπάσουμε τη σιωπή και την ανοχή, να κάνουμε ορατή την «αθέατη» καθημερινή ενδοοικογενειακή βία και τη βία λόγω φύλου. Να στηρίξουμε όλες τις γυναίκες που τολμούν να την καταγγείλουν. Να μην επιτρέψουμε την ενοχοποίηση και την περιθωριοποίησή τους. Να δημιουργηθούν επαρκείς χώροι υποδοχής και υποστήριξης των κακοποιημένων γυναικών. Να υπάρχει κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς. Να ανατρέψουμε τα στερεότυπα και να αλλάξουμε την νοοτροπία που κυριαρχεί στην οικογένεια, την εκπαίδευση και τα Μ.Μ.Ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου