Koritsi for Καμίνης!

Tου κοριτσιού του διπλανού portal                           Ένα παράξενο πράμα με τον Γιωργάκη ρε παίδες: Εκεί που νομίζεις πως είναι κομματάκι λίγος και τον γράφουν στις εσπαντρίγιες τους ακόμα και οι υπουργίνες του, εκεί κάνει την τρελή κίνηση που παίρνει σώβρακα. Στο παρελθόν είχα εκτιμήσει πολύ φερ’ ειπείν το γεγονός ότι πήρε σκούπα και φαράσι κι έκανε λαμπίκο το συνεδριακό κέντρο μετά το συνέδριο των Πασόκων (ήταν και σημειολογικώς ορθό: Πολύ βρώμα αδέρφια...). Οι μαλλιαροί και νταβραντισμένοι Ελληνάρες τον είπαν αδερφή και Σουηδό. (Σόρυ αγαπητοί Ελληνάρες αλλά να σε πούνε Σουηδό είναι βρισιά; Πάτε καλά ρε; Έχετε δει Σουηδό; Κούκλος! Θεός! Δυο μέτρα παλικάρι!) Εγώ και οι φίλες μου πάντως ενθουσιαστήκαμε και τον ανακηρύξαμε τον τέλειο γκόμενο της χρονιάς. Χρόνια ψάχνουμε το αγόρι που θα αρπάξει εκουσίως την χούβερ και θα κάνει το (μελλοντικό και κατά πάσα πιθανότητα ΙΚΕΑ) σαλόνι μας λαμπίκο. Τέλος πάντων ένα ήταν, το καπάρωσε πρώτη η Άντα (ήταν και καραφλό), το πήραμε απόφαση.

Τώρα, μετά το απόλυτο ξενέρωμα τουI love ΔΝΤ, ο Γ.Α.Π μας την έκανε πάλι την έκπληξη: Καμίνη και Μπουτάρη! Κάτσε καλά δηλαδή. Ο μεθυστικός Θεσσαλονικεύς και ο συνήγορος του πολίτη δήμαρχος; Το όνειρο του πικραμένου (non καταπράσινου)ψηφοφόρου: υποψήφιοι που δεν θα φωτογραφηθούν χαμογελαστοί με τις αγίες οικογένειές τους, δεν θα ξέρουν πώς στο διάολο να απευθυνθούν στα χαμηλά ένστικτα του λαουτζίκου στις πλατείες, δεν θα έχουν ιδέα ποιος έχει στήσει τη μηχανή του λαδώματος στο δήμο που θα παραλάβουν και δεν θα μας φλομώσουν με φυλλάδια του τύπου «Κοτσανογιάννης για συνέπεια στη συνέχεια»; Unbefuckinglivable!...

Ευχόμενη τον κυρ Γιάννη στους Θεσσαλονικείς, στρέφομαι λοιπόν, ως βέρα Αθηναία (εκ Θήβας), στον δικό μου υποψήφιο και του δηλώνω ευθαρσώς: είμαι μια δαγκωτή ψηφοφόρος σας κύρ Καμίνη μου και παρά το γεγονός πως πολλοί από τους φαν μου πιστεύουν πως είμαι μεγάλη ψωνάρα, δεν ζητάω πολλά. Οχτώ αιτηματάκια έχω η ολιγαρκής.

1. Μη ξεριζώσεις άλλα δέντρα. Δύο έχουν μείνει (και το ένα έχει δάκο).

2. Ξερίζωσε κανένα πρεζέμπορο/ανήλικη μαυρούλα πουτ*να/κλεφτρόνι από το κέντρο της Αθήνας. Σώστε τους για να σωθούμε κι εμείς. Μου έχουν ξεριζώσει το πορτοφόλι 34 φορές φέτος (ευτυχώς ήταν άδειο. Να τα καλά της ανεργίας...)

3. Άδειασε τους κάδους. Ξεβρώμισέ μας. Έχουμε τις κωλοφυλάδες, τα Ελλάδα έχεις ταλέντο, τον Ψωμιάδη που ντύνεται Ζορρό τις Απόκριες, τον τρίτο τόμο του «Ο καιρός γαρ εγγύς», το επαγγελματικό δράμα της Τατιάνας, τις εθνικές βίζιτες, τα δελτία ειδήσεων (κυρίως τα νεανικά), τις διασκευές του You are too good to be true by Έφη Θώδη. Πόσο σκουπίδι πια να αντέξουμε στη ζωή μας;

4. Μη μας πεθάνεις στις μπαρούφες. Μη μας εξομολογείσαι τι ΘΑ κάνεις. (Μη μας βλέπεις έτσι. Έχουμε υπομονή. Καν’ το και μας ενημερώνεις μετά).

5. Μην εμφανίζεσαι σε κάθε ρεβεγιόν, κοτιγιόν, παράθυρο, όπενιγκ, πάρτι, μπρίφιγκ. Κάτσε και λίγο στ΄αυγά σου να κάνεις δουλίτσα.

6. Μην αδελφοποιήσεις την Αθήνα με τη Γιούτα. Χεστήκαμε για τη Γιούτα. Άσε που υποψιάζομαι πως και η Γιούτα χέστηκε για μας...

7. Μην απαντάς ότι είναι επικοινωνιακό κάθε πρόβλημα που θέτουμε υπόψη σου. Όχι ρε φίλε, άμα καίγεται το άλσος παγκρατίου λ.χ. δεν έχει σημασία πως θα μας το σερβίρεις (Σ.Σ. και μην το πεις ποτέ πύρινη λαίλαπα, γιατί θα σου δαγκώσω την καρωτίδα). Σημασία έχει να ζητήσεις συγνώμη και να κοιτάξεις πως να μη φτάσει η φωτιά στο Ζάππειο.

8. Δεν ξέρω τι θα κάνεις, στύψε το κεφάλι σου, στήσε μας γιορτές και πανηγύρεις, κάνε μας να ζεσταθούμε λιγάκι, να παρηγορηθούμε. Κρύος χειμώνας έρχεται (και δεν ξέρω αν ξέρεις, εγώ ως φιλόσοφερ μιλάω μεταφορικά πάντα) Έχουμε άνεργους, έχουμε απολυμένους, έχουμε μετανάστες, έχουμε εκνευρισμένους από πέντε ετών. Πολύ ζόρι κυρ συνήγορέ μου. Η φτώχεια θέλει καλοπέραση όμως κύρ Καμίνη μου (δε σε κόβω και μεγιστάνα του πλούτου, ξέρεις τι εννοώ) Στη Μαδρίτη που μαθαίνω πως σπούδασες (ναι, μάλιστα, έχω τους ανθρώπους μου σε σημεία-κλειδιά και όλα τα ξέρω η σπιούνα) θυμάσαι κάτι φοβερές γιορτές του δήμου με σύνθημα Vivemos en communidad (που πάει να πει: Ζούμε όλοι μαζί, σε κοινότητα); Όλοι στους δρόμους τα καλοκαίρια, ένα παρεάκι όλη η πόλη. Αυτό θέλουμε κι εμείς κύρ Καμίνη μου. Κόψε, κόψε τις ελπίδες, γίναμε πολύ ολιγαρκείς τελικά. Δε ζητάμε πολλά. Κάνε μας έστω και μια μέρα να νιώσουμε ότι vivemos en communidad και θα σε ψηφίζουμε μέχρι να βάλεις υποψηφιότητα για δήμαρχος παραδείσου (του κανονικού, όχι Αμαρουσίου).                                 PROTAGON