Αλλαγή πορείας

Γιάννης Μακριδάκης   Ο βιβλιοκριτικός “Πατριάρχης Φώτιος” στον δημοφιλή του ιστότοπο (vivliocafe.blogspot.com) είναι ο πρώτος που αναφέρει δημόσια κάτι που αφορά στην προσωπική μου πορεία επί της λογοτεχνικής άσκησης. Ότι εδώ και πολύν καιρό σταμάτησε να ασχολείται με τα έργα μου ο καθεστωτικός Τύπος. Όχι μόνο σταμάτησε να ασχολείται, συμπληρώνω εγώ, αλλά προέβησαν μερικοί εκ των ανοήτων εκπροσώπων αυτού και σε σάλπισμα μποϋκοτάζ, με τα γνωστά βεβαίως αποτελέσματα...

Όλα αυτά εκτός από προσωπική τιμή και σημαντικό τεκμήριο για την προσωπική αξιοπρέπεια του καθενός, έτσι ώστε να καταταχθεί όταν έρθει η ώρα εκεί που του αξίζει στην Ιστορία ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνης, αποτελεί ένα ακόμη πειστήριο του σημείου καμπής από το οποίο διέρχεται η διαρκής επανάσταση όλων μας.
Όλοι αυτοί οι τρόποι, οι εκφραστές και οι φορείς τους, οι οποίοι διαμόρφωναν το κλίμα της παλαιάς εποχής, έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί μαζί της. Κανείς σε αυτή την νέα εποχή που δημιουργούμε μέρα με τη μέρα όλο και περισσότεροι άνθρωποι, δεν ασχολείται πλέον με τους λεγόμενους καθεστωτικούς και το σύστημά τους το ανήθικο, οι οποίοι αποσυντίθενται και γίνονται λίπασμα στα πόδια του νέου που φουντώνει.
Οι άνθρωποι όλων των ηλικιών που πρεσβεύουν αλλαγή πορείας, καινούριο ξεκίνημα με φιλοσοφία διαφορετική, με στάση ζωής συμμαχική πια με το οικοσύστημα και όχι ανταγωνιστική, με μια ανάπτυξη του σεβασμού στην μικροκλίμακα και τους ρυθμούς της φύσης, με πλήρη συνείδηση των φυσικών πόρων και όχι πλέον δέσμιοι της πλάνης του χρήματος, με πλήρη συναίσθηση της ζωής και της ύπαρξής μας ως πλάσματα που συναποτελούν αναμεταξύ τους αλλά και με όλα τα άλλα πλάσματα το θαύμα αυτό της Φύσης, που το ορίζουν και το διέπουν μοναχά οι Νόμοι και οι Ρυθμοί της, οι άνθρωποι λοιπόν όλοι αυτοί που τα έχουν αισθανθεί αυτά και τα βιώνουν ήδη γίνονται ολοένα και περισσότεροι μέρα με την ημέρα, φαίνεται πια αυτό στις συναθροίσεις μας, στις συναναστροφές μας, δεν κρύβεται, οι σπόροι μας βλασταίνουν, έχουν βρεθεί πια άλλοι τρόποι μαζικής σποράς κι έχουνε πλήρως απαξιωθεί οι παλιοί και ηθικά φθαρμένοι, αυτό είναι ένα γεγονός που δεν χωρά αμφισβήτηση πια απ΄όποιον μπορεί ακόμα να βλέπει και να κατανοεί ό,τι συμβαίνει γύρω του.
Η τάση της φύσης για εξισορρόπηση γέννησε και θέριεψε και ανθρώπους σαν εμάς, όσο κι αν δεν αρέσει αυτό σε όσους θέλουν να ‘ναι κυρίαρχοι των πάντων, ας φροντίσουν να θυμηθούν πως είναι κι αυτοί όντα φυσικά και πως το μόνο βέβαιο σε τούτη τη ζωή είναι ο θάνατος. Τότε, το πιθανότερο, θα νιώσουν κιόλας την μικρότητά τους μα και την ματαιότητα της διαδικασίας που ακολουθούν, να υποτάσσουν δηλαδή στο χρήμα τη ζωή τους και τη φύση ολόκληρη, να σπαταλούν τους πόρους του πλανήτη απερίσκεπτα ωσάν να ‘ναι Θεοί ή οι τελευταίοι κάτοικοι πάνω στη γη, μετά απ’ αυτούς κανένας. Ας σταματήσουν να γελιούνται κι ας γίνουνε επιτέλους ρεαλιστές, βλέποντας το αληθινό, το οικοσύστημα και όχι το ψεύτικο δικό τους κατασκεύασμα, το άθλιο σύστημά τους.
Η ανθρωπότητα δεν επιστρέφει πουθενά, απεναντίας κάνει νέο ξεκίνημα. Κάποιοι όπως πάντα προπορεύονται, κάποιοι ακολουθούν και κάποιοι μένουν πίσω, μια για πάντα.