Του Βασιλη Μαυρογεωργιου*
Η ανάγκη μας να φτιάξουμε ένα χώρο μοιάζει με την ανάγκη που νιώθει κάποιος όταν καταλαβαίνει ότι ο σάκος με τους συμβιβασμούς στην πλάτη του είναι γεμάτος και βαραίνει επικίνδυνα. Σε μια εποχή απόλυτης βλακείας. Σε μια εποχή που η βλακεία ανατέλλει το πρωί σαν τον ήλιο και δεν λέει να δύσει ποτέ. Που ένα σωρό νταήδες ξεπηδάνε παντού, στον χώρο της πολιτικής, στον χώρο της τέχνης, όπου.....
εγκάθετοι διευθυντές θεάτρων συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο με κάποιον που χτυπάει τον συμμαθητή του στο σχολείο, γιατί είναι το πιο δημιουργικό πράγμα που μπορεί να σκεφτεί. Νταήδες παντού. (Είμαι σίγουρος ότι ο λόγος που η εξουσία πέφτει πάντα σε χέρια ηλιθίων είναι γιατί κυρίως αυτοί έλκονται από την εξουσία.)
Μοιάζει λοιπόν με απλή καθημερινή ανάγκη, πλέον, το να θέσεις τα όριά σου. Χωροταξικά, καλλιτεχνικά, ιδεολογικά. Να φτιάξεις ένα μικρό προσωπικό νησί με δικούς σου κανόνες και ανθρώπους, που να μπορεί να το επισκεφθεί όποιος θέλει. Ενα μέρος για να αισθάνεσαι ότι δεν χρειάζεται να παίξεις κανένα ρόλο για να γίνεις αρεστός (αλλά διάφορους ρόλους γιατί σου αρέσουν).
Αισθάνομαι πολύ τυχερός γιατί αυτή η γωνιά του Παγκρατίου, η γειτονιά μας, μας δίνει αυτή τη δυνατότητα και τώρα που ξεκινάει η προσπάθειά μας έχω την ελπίδα ότι θα καταφέρουμε να πορευτούμε, αποφεύγοντας τα πιάνα που πέφτουν απ’ τον ουρανό. Με καλλιτέχνες που επιλέγουμε θέλουμε να φτιάξουμε ένα πρόγραμμα που δεν στοχεύει στον εντυπωσιασμό, αλλά προσπαθεί να ξετρυπώσει κάποιο νόημα μέσα στο χάος.
Το «Πολύ μακριά» της Κάριλ Τσέρσιλ, που ανεβαίνει στις 7 Οκτωβρίου σε σκηνοθεσία Νίκου Μαραμά, θα περιγράφει έναν σκοτεινό κόσμο όπου οι μελλοθάνατοι στοιχίζονται και παρελαύνουν πριν εκτελεστούν. Το έργο αμφισβητεί το αναντίρρητο δικαίωμα της ανθρωπότητας να θεωρεί δικά της τα πάντα και την ύπαρξή της δεδομένη. Στη συνέχεια, στις 11 Οκτωβρίου, η ομάδα C. For Circus αφηγείται μια μουσικοθεατρικωμικοτραγική ιστορία για τη διαφορετικότητα, και από την 1η Νοεμβρίου η Κάτια Γερου με τον Νίκο Νίκα, σε σκηνοθεσία Βασίλη Νικολαΐδη, ανεβάζουν το «Μια ξεχωριστή ημέρα» του Ετορε Σκόλα, μια θεατρική εκδοχή της γνωστής ταινίας.
Η ξεχωριστή μέρα του τίτλου είναι η 8η Μαΐου1938. Ο φασισμός είναι στο απόγειό του και ο Χίτλερ επισκέπτεται τη Ρώμη μέσα σ’ ένα κλίμα φανφάρας. Είναι όμως και η μέρα που μια απλή νοικοκυρά μέσα από τα λόγια του «ξεχωριστού» γείτονά της θα αντιληφθεί την αλήθεια για τον εαυτό της. Ετσι δεν γίνεται πάντα για τον καθέναν από εμάς; Στο φόντο η μεγάλη αδυσώπητη Ιστορία και σε πρώτο πλάνο η εύθραυστη ιστορία των ανθρώπων.
* Ο κ. Βασίλης Μαυρογεωργίου είναι σκηνοθέτης, συγγραφέας, ηθοποιός και ιδρυτής του νέου θεατρικού χώρου Scrow, στην οδό Αρχελάου 5 στο Παγκράτι. Η λέξη «scrow» αναφέρεται σε κάποιον που έχει χάσει τον προσανατολισμό του, που βρίσκεται σε αναζήτηση της ταυτότητάς του ή σε μια γενικότερη προσπάθεια να βρει τον εαυτό του. Κάποιος που νιώθει χαμένος. kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου