«Τον σκότωσε η ανεργία»

Είναι συγκλονιστική η συνέντευξη που έδωσε –στην Realnews-  η μητέρα του ηθοποιού Δ. Βογιατζή, που είδε το παιδί της να πέφτει δολοφονημένο από τις σφαίρες της ανεργίας, που εξαπολύουν οι κεφαλαιοκράτες και το πολιτικό τους προσωπικό στον ανελέητο ταξικό πόλεμο που διεξάγουν (και δυστυχώς τον κερδίζουν σε όλα τα μέτωπα αφού δεν συναντούν την πρέπουσα αντίσταση).
Ο ηθοποιός τα τελευταία δύο χρόνια ήταν άνεργος και...
ζούσε μαζί με τη μητέρα του στο πατρικό του σπίτι, στη Νέα Ιωνία του Βόλου. Η μητέρα του τον βρήκε νεκρό μέσα στο δωμάτιο του, το πρωινό του Σαββάτου 29 Δεκέμβρη.
Δεν μπορεί να προσθέσει κανείς το παραμικρό στον σπαραγμό μιας μάνας:
«Είχε μελαγχολία γιατί ήταν άνεργος. Είχε πέσει σε κατάθλιψη, γιατί δεν είχε δουλειά. Δεν μπορούσε να ασχοληθεί με τίποτα ως νέος. Του έλεγα να πάει μια βόλτα, να ξεσκάσει λιγάκι, αλλά το γεγονός ότι δεν είχε δουλειά του προκαλούσε μελαγχολία. Γιατί; Γιατί; Αυτό το «γιατί» θα με φάει σαν μάνα, αλλά θα φάει και όλη την Ελλάδα τελικά … Τον σκότωσε η ανεργία. Δεν δούλευε δύο χρόνια. Δεν μπορούσε να βρει δουλειά πουθενά. Και ήρθε στον Βόλο για καλύτερα. Προσπαθήσαμε ακόμα και να βάλουμε μέσο, έστω και για να σκουπίζει στον δήμο, να ασχοληθεί κάπου, έστω για έναν μήνα, να βγάζει τα τσιγάρα του, να κάνει κάτι για να ξα-νακερδίσει τη ζωή του. Τίποτα… Τίποτα. Εγώ του έπαιρνα τσιγάρα. Και ήταν περήφανος, δεν έλεγε ποτέ του τίποτα. Προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια του. Ηταν άψογος από μικρό παιδί. Τελείωσε τη δραματική σχολή δεύτερος ανάμεσα σε 500 παιδιά. Ο Κουν τον εκτιμούσε απεριόριστα. Τι να σας πω; Είχε την τέχνη μέσα του. Και όλα αυτά άλλαξαν. Ηρθε στον Βόλο και δεν πήρε κανένας τηλέφωνο να τον ειδοποιήσει για δουλειά. Δεν μπορούσα να τον κρατήσω δυνατό, δεν μπορούσα να τον συνεφέρω, δεν μπορούσα να του δώσω αυτά που ήθελε. Δυστυχώς…
Πού να το βρω το κουράγιο; Ο,τι κι αν γίνει, δεν γυρίζει πίσω το παλικάρι μου. Τουλάχιστον, να τα βλέπουν ορισμένοι αυτά που συμβαίνουν και να σκεφτούν την αξία του Δημήτρη. Μην κοιτάζουν οι νέοι πίσω. Εχει γίνει η ζωή πολύ δύσκολη. Η ζωή μου, ο θάνατος σου. Δεν είναι μόνο ο γιος μου, όλη η νεολαία θα πάει χαμένη με αυτήν την κατάσταση …. »,             Βαθύ Κόκκινο