Ο «συνάδελφος» Λουκάς και οι πλαστικοί κυνόδοντες

Του Πέτρου Στανγκανέλλη                 Ο Υπερτεράστιος Υπεργνώστης της Παγκόσμιας Οικονομίας μας πασάρει μια εικόνα που θα ίσχυε αν το ημερολόγιο έδειχνε 1936, τότε που το κράτος φρόντιζε για τις εισαγωγές σταριού. Και ως άλλος Μεταξάς ή Μουσολίνι μας καλεί να δώσουμε τη «Μάχη του Σταριού», «όλοι μαζί… με σφιγμένα δόντια»  
Αντιγράφω από τη «Φωνή του Μιζαδόρου»: «Ο Πρωθυπουργός μίλησε αναλυτικά για την άτακτη χρεοκοπία και το τι σημαίνει αυτό και με πρωτόγνωρη ειλικρίνεια... προεξόφλησε ότι τα μέτρα θα είναι επώδυνα για όλους τους πολίτες. Οι δυσμενείς συνέπειες μιας άτακτης χρεοκοπίας θα ήταν πολλαπλές και εξαιρετικά επώδυνες. Το κράτος θα αδυνατούσε να πληρώσει μισθούς, συντάξεις, να καλύψει στοιχειώδεις λειτουργίες, όπως τα νοσοκομεία και τα σχολεία, καθώς.....
έχει ακόμα πρωτογενές έλλειμμα ύψους 5,2 δισ. ευρώ. Η εισαγωγή βασικών αγαθών, όπως φάρμακα, πετρέλαιο, μηχανήματα κ.λπ., θα γινόταν ιδιαίτερα προβληματική, αφού η χώρα, τόσο ο δημόσιος όσο και ο ιδιωτικός τομέας, θα έχανε κάθε δυνατότητα πρόσβασης σε δανεισμό και η ρευστότητα θα συρρικνωνόταν. Επιχειρήσεις θα έκλειναν μαζικά, αδυνατώντας να αντλήσουν χρηματοδότηση. Το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων στην περίπτωση μιας άτακτης χρεοκοπίας θα κατέρρεε και η χώρα θα παρασυρόταν σε μια μακρά δίνη ύφεσης, αστάθειας, ανεργίας και εξαθλίωσης».
Τις προάλλες ο τσεκουράτος Υπουργός, αφού άκουσε μια απαγγελία Δάντη από τον Γιάννη Κεφαλογιάννη, του απήντησε με ύφος Ιμμάνουελ Καντ της πλατείας Κολωνακίου ότι «στις μέρες μας καλή είναι η ποίηση, αλλά εδώ χρειάζεται ορθολογισμός». Αντιπαρέρχομαι τον πειρασμό να τσιτάρω αποσπάσματα της Διαλεκτικής του Διαφωτισμού ή αναλύσεις για το πόσες ακριβώς θερμίδες όφειλαν να παρέχονται σε έναν υγιή τρόφιμο στρατοπέδου συγκέντρωσης για να μπορεί να αποδίδει στην εργασία του χωρίς να μας ψοφήσει, και περνάω κατευθείαν στην Πυθία που πια δεν πείθει ούτε την Πόπη Τσαπανίδου.
Το  Ομιλών ΑΤΜ μας απειλεί με τις Εφτά Πληγές του Φαραώ. Αν εξαιρέσουμε τη βροχή από ακρίδες και τη σφαγή των πρωτοτόκων, όλα τα άλλα βρίσκονται (και) στην Παλαιά  Διαθήκη. Ο «ορθολογισμός» του Μαυρουδή αποκαλύπτεται για μια ακόμα φορά ως ορθολογισμός της τρομοκρατίας, παπαδοπούλειος λαϊκισμός χωρίς ελληνικούρες αλλά με την ίδια επίκληση προς την «αγία» πατρίδα, μπολιασμένος, όμως, στην περίπτωση του Ιεροφάντη της Διεθνούς Τραπεζικής, με πολλές ιστορίες για τη μαύρη αρκούδα: αν διαβάσουμε έστω και με ελάχιστη ψυχραιμία τον Λόγο του Λουκά (Όλγας, Γιάννη, Φώτη, Μπάμπη, Πάσχου, Αρίστου…) θα διαπιστώσουμε ότι, απλώς, πρόκειται για φούμαρα. Τι μας λέει δηλαδή;
Η πρώτη σειρά φληναφημάτων αφορά μισθούς και συντάξεις: είναι η γνωστή (λιωμένη από καιρό) καραμέλα. Τα δάνεια (και καλά) πηγαίνουν για πληρωμές. Η αλήθεια, βέβαια, αλήθεια που ο ίδιος ο Σόιμπλες μας την καρφώνει και που το ίδιο το Μνημόνιο την γράφει ξεκάθαρα, είναι ότι τα δάνεια πηγαίνουν στην αποπληρωμή δανείων, τόκων, πανωτοκίων και ρητρών. Ακόμα κι αλήθεια να ήταν, βέβαια, ο μπακάλης της οδού Αναπαύσεως θα μπορούσε να ρωτήσει εύλογα: αφού το κενό είναι 5,2 δις τότε γιατί δεν ψάχνουμε να βρούμε τόσα, παρά δανειζόμαστε τα δεκαπλάσια; Ψιλά γράμματα, θα μου πείτε. Άλλωστε ο μπακάλης μου δεν έχει εντρυφήσει στην Ιερή και Μυστηριακή γλώσσα της Οικονομίας την οποία μιλούν μόνο λίγοι κι εκλεκτοί.
Η δεύτερη σειρά χρησμών του Μεγκάλου μαντείου του Φαλήρου περιέχει ακόμα πιο βαριές κατάρες. Ο πατήρ Παϊσιος ωχριά σε γκραν γκινιόλ περιγραφές. Τι μας λέει δηλαδή ο κυρ Λουκάς; Πως αν «εμείς», «όλοι μαζί» δεν πάρουμε τα φράγκα, ο Βαρδινογιάννης, ο Λάτσης και η ARAMCO δε θα’ χουν λεφτά να αγοράσουν πετρέλαιο. Πως οι γκελεμπίες της MIG θα καταρρεύσουν και δε θα μπορούν να αγοράσουν γάλα από τους έλληνες παραγωγούς (για ελληνικό δε μας το πλασάρουν το γάλα τους;). Πως η Νεστλέ θα γονατίσει και θα καταντήσει άστεγη (ελπίζω να μην πάει σε κανένα Πνευματικό Κέντρο να βρει απάγκιο). Πως τα μεγάλα σούπερ μάρκετ θα μείνουν με άδεια ράφια - η πραγματικότητα  βέβαια είναι ότι όλα τα μεγάλα πολυκαταστήματα ανήκουν σε πολυεθνικές…
Ο Υπερτεράστιος Υπεργνώστης της Παγκόσμιας Οικονομίας, λοιπόν, μας πασάρει μια εικόνα που θα ίσχυε αν το ημερολόγιο έδειχνε 1936, τότε που το κράτος φρόντιζε για τις εισαγωγές σταριού. Και ως άλλος Μεταξάς ή Μουσολίνι μας καλεί να δώσουμε τη «Μάχη του Σταριού», «όλοι μαζί… με σφιγμένα δόντια». Πολύ θα ήθελα να δω τη Θεληματική Πρέσβειρα (με τα λεφτά των άλλων) να οργώνει τη γη, αλλά το κομπιούτερ μου μάλλον τρελάθηκε και μου λέει ότι έχουμε 2012, η οικονομία μας είναι παγκοσμιοποιημένη, οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι έχουν βάλει κάτι ψωροοικονομίες στην μπάντα και μάλλον τα φάρμακα δε θα μας λείψουν. Για την ακρίβεια, δε θα μας λείψουν τότε γιατί θα μας λείψουν εντός ολίγου ούτως ή άλλως, και μάλιστα διά νόμου: ο κυρ-Αντρέας ο Πονόψυχος ακριβώς τη φαρμακευτική δαπάνη κόβει- τώρα, όχι μετά τη χρεωκοπία και τις ακρίδες.

Η τρίτη σειρά τρομοκρατικών επιθέσεων θα ήταν τέτοια αν δεν έβλεπε κανείς έξω απ’ το παράθυρό του. Ας αντικαταστήσω απλώς τον μέλλοντα με τον παρόντα χρόνο:  «Επιχειρήσεις κλείνουν μαζικά, αδυνατώντας να αντλήσουν χρηματοδότηση. Το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων καταρρέει και η χώρα παρασύρεται σε μια μακρά δίνη ύφεσης, αστάθειας, ανεργίας και εξαθλίωσης». Φαίνεται ότι ο «συνάδελφος» Λουκάς (αλήθεια, από πού κι ως που ο τραπεζιταράς αποκάλεσε «συναδέλφους» του τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου; Ξέρει κάτι που δεν ξέρουμε;), μας δουλεύει ασύστολα. Ενώ προσπαθεί να μας πείσει ότι διαβάζει την κρυστάλλινη σφαίρα, στην πραγματικότητα μας διαβάζει την εφημερίδα της χθεσινής μέρας. Ας βγάλει λοιπόν το σεντόνι και τα ψεύτικα δόντια. Είναι Απόκριες κι όλοι σε καταλάβαμε, ατιμούτσικε…        Red NoteBook