Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

Η ζωή μας όλη

στον Άθεό  μου με αγάπη


Εξαθλιωμένοι που δολοφονούνται στα σύνορα
πνιγμένοι κουρελήδες μέσα στ’ αμπάρια των πλοίων
ξεβρασμένα πτώματα στις ακρογιαλιές του Αιγαίου
ένα μπιμπερό κυλάει στον Νέστο ποταμό
οι καμένες μάγισσες των αιώνων της Ιεράς Εξέτασης
τα πρόσωπα  μαύρα στα ορυχεία του Αμυνταίου
οι μεγαλοφονιάδες στο όνομα του ενός Θεού
του ενός Χριστού του καθολικού Ισλάμ
του ενός Έθνους των Χωρικών του Υδάτων
του περήφανου Λαού της μίας Αλήθειας....
το σώμα που πέφτει το σώμα ως πτώμα μιαρό
του φασισμού τα τρένα με Εβραίους για το Άουσβιτς
ο υπερπληθυσμός στο πτωματόστρωτο της γης
που καθώς πρέπει οικογένειες σεργιανάνε τις Κυριακές
το ολοκαύτωμα ψυχών η πρόσκαιρη ανακωχή
του χρήματος η θρησκεία η αγωνία της συσσώρευσης
η Χιροσίμα ο Μπελογιάννης η Σβετλάνα Αλεξίεβιτς
η σιωπή του Θεού τα δάκρυα των ανθρώπων
οι σφαγμένοι άμαχοι της Τριπολιτσάς
ο χορός των γυναικών του Ζαλόγγου
τα καθαρά σχολεία διώχνουν τα τσιγγανόπουλα
η αιματοβαμμένη φενάκη των εθνών
οι εθνοφασίστες ιεράρχες οι σωτήρες του έθνους
οι μαύρες σημαίες του λευκού τρόμου
οι κομμένες γλώσσες των βομβαρδισμένων πόλεων
 Παλαιστίνη Γάζα Ναγκασάκι Μακρόνησος
οι εικονοποιημένοι πόλεμοι ως συνοδοί βεγγέρας
τα ποιήματα του Παναγούλη η δολοφονία του
ο πρώτος αντιρρησίας συνείδησης Ιωάννης Τσούκαρης
το σώμα του ναύτη ως επιλογή του Τσαρούχη
το παγωμένο κορίτσι με τα καμένα σπίρτα
η μαγική πορνογραφία του Χατζιδάκι
η τυραγνία της ψυχής των κολασμένων
η νέα θεοκρατία η νέα τάξη των πραγμάτων
κορίτσια με μαντίλα και ακρωτηριασμένη κλειτορίδα
η Αφροδίτη η γυμνή του Μποτιτσέλι
η αγωνία του Μάριου Χάκκα
η Τζοκόντα της γενέθλιας πόλης του φωτός
τα γυμνά στήθη που μοιάζουν με ελπίδες
τα ολοκίτρινα λεμόνια πέρα απ' τον φράχτη
ένα καμένο κορίτσι στην κοίτη του Γαλλικού ποταμού
το θαμπό παραπαίον ταξίδι της ηρωίνης
οι πολίτες του κόσμου που δεν φορούν ποτέ στολή
οι μνήμες των αφανισμένων που συνταίριαξαν
με τις νεκρές αισθήσεις των ζωντανών

η ζωή μας όλη ένα ταξίδι δανεικό θανάτου.   βικυ δερμανη            ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ    

1 σχόλιο:

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

καταλαβαίνεις με πόσο πόνο γεννήθηκε...
με πόσα γιατί αναπάντητα...

ευχαριστώ στην νιοστή...