Η χρονιά της πέτρας.

Ο νόμος του Γκλέτσου και μια χρεοκοπημένη χώρα.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΕΛΙΟ ΚΟΥΛΟΓΛΟΥ   ''Το βασικό διαπραγματευτικό χαρτί που διαθέτει ο πρωθυπουργός είναι ότι το σημερινό μνημόνιο δεν οδηγεί πουθενά.''  

Το βέβαιο ειναι ότι ζούμε μια ιστορική πρωτιά: σπάνια στην ιστορία υπάρχουν τόσο λίγοι που να πιστεύουν στην επιτυχία μιας κυβέρνησης που αλλάζει τόσο πολλά. Ακόμη και σε δικτατορικά, μη κοινοβουλευτικά καθεστώτα υπάρχουν κοινωνικές ομάδες που υποστηρίζουν ή κρατούν στάση ανοχής απέναντι στην εξουσία επειδή πιστεύουν στους στόχους που έχει διακηρύξει ή αναμένουν να ωφεληθούν απ' αυτούς. Στην ελληνική περίπτωση, άντε να πιστεύουν στις προοπτικές του μνημονίου ο κ. Παπανδρέου, ο κ. Παπακωνσταντίνου και κάνα δυο νεοφιλελεύθεροι καναλάρχες.

Δεν περνάει μέρα χωρίς άρθρο στον διεθνή Τύπο που να προβλέπει τη χρεοκοπία της Ελλάδας. Ακόμα και οι Γερμανοί έχουν πλέον αντιληφθεί ότι η διά του μνημονίου τιμωρία της Ελλάδας μπορεί να ικανοποίησε την πρωσική-προτεσταντική νοοτροπία τους, που θέλει τους παραβάτες να τιμωρούνται παραδειγματικά, αλλά ούτε τη χώρα θα σώσει ούτε τη σταθερότητα της ευρω- ζώνης βοηθάει..... Το γερμανικό περιοδικό «Focus», που στην αρχή της κρίσης είχε δημοσιεύσει το περίφημο εξώφυλλο με το αρχαίο άγαλμα, το δάχτυλο και τους διεφθαρμένους Έλληνες, κατέληγε στις προβλέψεις του για το 2011: «Η Ελλάδα είναι ουσιαστικά χρεοκοπημένη. Ακόμα και εάν η χώρα καταφέρει να σταθεροποιήσει την κατάσταση των χρεών της, θα συνεχίσει να καταβάλλει το 8% με 9% του ΑΕΠ της σε τόκους».

Παρότι τα νούμερα δεν βγαίνουν, η κυβέρνηση συνεχίζει ακάθεκτη στην ίδια κατεύθυνση. Ετοιμάζεται μέσα στο 2011 να βγάλει στο σφυρί ό,τι μπορεί να πουληθεί από τη δημόσια περιουσία, κόβει μισθούς-συντάξεις-δικαιώματα και ανεβάζει συνεχώς τις τιμές, από το ΦΠΑ μέχρι τις δημόσιες συγκοινωνίες. Κανείς, άραγε, από την κυβέρνηση δεν μπορεί να καταλάβει ότι η αύξηση του κομίστρου στο μετρό από 1 σε 1,40 ευρώ συνιστά αύξηση 40%, ζορίζοντας ακόμα περισσότερο τους ήδη στριμωγμένους Έλληνες;

Στους τελευταίους, το καζάνι έχει αρχίσει να βράζει για τα καλά. Η οργή δεν έχει ξεσπάσει, αλλά όπου υπάρχει κάποια αφορμή η κυβέρνηση βρίσκεται σε πλήρη αδυναμία να επιβάλει την πολιτική της, ακόμη και με τα ΜΑΤ: χαρακτηριστικές, εδώ, είναι οι συγκρούσεις στην Κερατέα, όπου σημειώθηκαν μέχρι και επιθέσεις πολιτών στο τοπικό αστυνομικό τμήμα, οι οποίες αποσιωπήθηκαν από τα περισσότερα ΜΜΕ. Την ίδια κατάσταση πραγμάτων εκφράζουν και οι κινητοποιήσεις στα διόδια, όπου οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες παραμένουν απαθείς απέναντι στην κοροϊδία των πολιτών που καλούνται να πληρώνουν κόμιστρα για δρόμους- καρμανιόλες.

Την πιο συμβολική σημασία έχει η κίνηση του δημάρχου Στυλίδας και γνωστού ηθοποιού Απόστολου Γκλέτσου, που γκρέμι σε τις προστατευτικές μπάρες. Ο δήμαρχος έχει επί της ουσίας δίκιο, καθώς, για να κυκλοφορούν οι δημότες από το ένα μέρος του δήμου τους στο άλλο, πρέπει να πληρώσουν διόδια, αλλά η χρήση της μπουλντόζας δείχνει την πορεία της χώρας: όταν «δίκιο είναι ο νόμος του Γκλέτσου», η κατάσταση ξεφεύγει πλέον από κάθε έλεγχο.

Για να ανατρέψει την πορεία των εξελίξεων, ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να προχωρήσει σε άμεσα μέτρα. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο οφείλει να ζητήσει, πέρα από την καθιέρωση του ευρωομόλογου, το οποίο ορθώς προτείνει, ένα είδος αναδιαπραγμάτευσης του χρέους που να μην πάρει διαστάσεις χρεοκοπίας, καθώς και αλλαγές στους όρους του μνημονίου. Το βασικό διαπραγματευτικό χαρτί που διαθέτει εδώ, πέρα από τη συνειδητοποίηση πλέον και από τους εταίρους ότι το σημερινό μνημόνιο δεν οδηγεί πουθενά, είναι αυτό  που δεν χρησιμοποιήθηκε στις προηγούμενες διαπραγματεύσεις: ότι αν καταρρεύσει η Ελλάδα, θα ακολουθήσει ολόκληρη η ευρωζώνη. Στο εσωτερικό της χώρας, θα πρέπει κάποιοι να πάνε φυλακή. Ίσως είναι αργά, αλλά είναι ο μόνος τρόπος για να μη γίνει πραγματικότητα η προειδοποίηση του κ. Παπανδρέου: «Θα μας πάρουν με τις πέτρες».          LIFO