Ζηλεύω τους Τούρκους…

Η Ελλάδα, λέμε (εμείς) είναι μιά δημοκρατική χώρα. Τι θα πει “δημοκρατική”; Θα πει να κυβερνά (=να κρατεί) ο δήμος. δηλαδή ο λαός. Στο σύνταγμά μας προβλέπεται και η διενέργεια δημοψηφισμάτων, για σοβαρά εθνικά θέματα, αλλά από το 1974 που έγινε το νέο σύνταγμα, μετά τη χούντα, οι ‘Ελληνες δεν είχαν καμία ευκαιρία να εκδηλώσουν τη θέλησή τους με ένα δημοψήφισμα, αν και πάμπολλα εθνικά θέματα προέκυψαν, για όλα αποφάσιασν οι πολιτικοί και για ΚΑΝΕΝΑ ο λαός! Δεν χρειάζεται να αναφέρω για ποιά θέματα θα ήταν σκόπιμο να αποφασίσει με άμεσο τρόπο ο λαός, μια και σε όλους είναι γνωστά. ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ, που οι περισσότεροι ‘Ελληνες δεν θεωρούν δημοκρατική χώρα και σνομπάρουν και απαξιώνουν με τρόπο συχνά απαράδεκτο, έγινε δημοψήφισμα για 26 συνταγματικές μεταρρυθμίσεις..... Και ο τουρκικός λαός, που τόσο υποτιμούμε με την κατάληξη -άδες, αλλά κα ως “μεμέτηδες” και άλλα απαξιωτικά, είχε την ευκαιρία να εκφράσει τη βούλησή του.....

Και μιά λέξη για τις περίφημες τροποποιήσεις του συντάγματος που μας λένε ότι απαιτείται μιά σχεδόν δεκαετής κοινοβουλευτική διαδικασία, ενώ θα μπορούσε να αποφασίσει ο λαός με ένα δημοψήφισμα. Δεν είναι κυρίαρχος ο λαός και απ’ αυτόν δεν πηγάζει κάθε εξουσία; Ε, λοιπόν, δεν έχει το δικαίωμα να τροποποιήσει το σύνταγμά του;

“Δημοκρατία” είπατε; Μάλλον Δημοκρατορία (Δημοκρατία+Δικτατορία) λέω εγώ!         heliotypon.wordpress.com