Ένα πρωινό σε κάποιο πάρκο της Αθήνας..
Ένας γλυκός ήλιος ανατέλλει, στην μεγαλούπολη…
Στην άκρη του πάρκου μια ηλικιωμένη κυρία, με σακούλες στα χέρια σταματάει και αραδιάζει μπολάκια, κονσέρβες και μπουκάλια νερού..
Την κοιτάζω και αναρωτιέμαι.. μα τι κάνει τόσο πρωί?
Ξαφνικά ο χώρος γεμίζει από γάτες. Μικρές και μεγάλες τρέχουν χαρούμενα προς το μέρος της. Προφανώς την ξέρουν και την εμπιστεύονται..
Χοροπηδώντας ανάμεσα στα πόδια της περιμένουν υπομονετικά να τους βάλει φαγητό και νερό.
Τα μπολάκια γεμίζουν και αδειάζουν γρήγορα. Εκείνη κάθεται και τα παρακολουθεί με ένα γλυκόπικρο χαμόγελο στα χείλη.. τι να σκέφτεται άραγε?
Τα γατάκια χορτάτα πια αρχίζουν τα παιχνίδια ανάμεσα στα λουλούδια και στο νοτισμένο χορτάρι.. τι όμορφα και ξένοιαστα που μοιάζουν..
Τα μπολάκια μαζεύονται και η ηλικιωμένη κυρία φεύγει..
Τα γατάκια εξαφανίζονται ανάμεσα στους θάμνους.. αύριο πάλι θα ξαναμαζευτούν στο ίδιο γνωστό σημείο.
Αυτή ήταν μια κλασική εικόνα σε μια γειτονιά της πολύβουης Αθήνας, ανάμεσα σε έναν άνθρωπο και μερικά αδέσποτα.. πολύ ειδυλλιακό δεν ακούγεται?
Δυστυχώς δεν είναι όμως πάντα έτσι.. υπάρχουν και άλλες εικόνες σε άλλες γειτονιές με άλλους «ανθρώπους»..
Εικόνες πικρές και στενάχωρες. Με ανθρώπους κακούς και σκληρούς. Με αδέσποτα πονεμένα και πεινασμένα.
Εικόνες με χτυπημένα ζώα, εικόνες με κακοποιημένα ζώα.
Δυστυχώς δεν ζούμε ακόμα σε τόσο ειδυλλιακές μέρες, όπου οι άνθρωποι και τα ζώα να συνυπάρχουν αρμονικά. Δεν βλέπουμε χαρούμενα και ξένοιαστα αδέσποτα στις γειτονιές, αντίθετα οι κακοποιήσεις, οι φόλες και τα ταλαιπωρημένα ζώα είναι συχνό και γίνεται καθημερινό φαινόμενο.
Κάθε μέρα έρχεται στο φως και μια νέα περίπτωση κακοποίησης ή εγκατάλειψης ζώου.
Οι λόγοι πολλοί…
Άλλοι εγκαταλείπουν το ζώου τους γιατί βαρέθηκαν να έχουν ευθύνες και αποφάσισαν ότι δεν θέλουν να έχουν πια ένα κατοικίδιο.
Άλλοι δηλώνουν φιλόζωοι, ότι αγαπούν πολύ τα κατοικίδια τους και γενικά τα ζώα, αλλά στην πρώτη δυσκολία τα παρατάνε σε απομακρυσμένες περιοχές, χωρίς να τους ενδιαφέρει πως θα ζήσει αυτό το ζωντανό μακριά τους, πως θα ανταπεξέλθει στην σκληρή ζωή του δρόμου, έχοντας μάθει να ζει με την σιγουριά και την ασφάλεια του σπιτιού.
Άλλοι εγκαταλείπουν τα σκυλιά τους γιατί δεν κάνουν την δουλειά που θα ήθελαν.. δεν τους πιάνουν τα θηράματα και δεν είναι ιδανικά για κυνήγι..
Υπάρχουν και αυτοί που απλά κακοποιούνε ένα ζώο χωρίς αιτία και αφορμή.. χωρίς να τους έχει πειράξει απλά και μόνο για την ευχαρίστηση τους.
Και αυτοί είναι οι χειρότεροι.. το χειρότερο είδος ανθρώπου, που κακοποιεί ένα ζώο απλά και μόνο για την πλάκα του.
Θα μου πείτε… σε μια κοινωνία που πεινάει ο κόσμος.. σε μια κοινωνία που παιδιά πεθαίνουν καθημερινά από πείνα και κακουχίες, σε μια κοινωνία που η αδιαφορία κυριαρχεί γύρω μας, εμείς θα ασχολούμαστε με τα ζώα???
Και εγώ θα σας πω… ΝΑΙ
Ναι, γιατί εμείς τα κάναμε αδέσποτα.
Ναι, γιατί εμείς τα πήραμε από το φυσικό τους περιβάλλον και τα φέραμε στα σπίτια μας.
Ναι, γιατί εμείς τα κακοποιούμε και τα θανατώνουμε.
Ναι , γιατί είμαστε όλοι πλάσματα του ίδιου πλανήτη, με τα ίδια δικαιώματα ζωής και διαβίωσης.
Ναι, γιατί όποιος αδιαφορεί για τα ζώα, αδιαφορεί και για τους ίδιους τους ανθρώπους.
Ναι, γιατί είμαστε όλοι πλάσματα του ίδιου Θεού.
Τι πρέπει να γίνει?
Να ενημερωθούμε, να βοηθήσουμε, να μην αδιαφορούμε.
Να ενημερωθούμε για το τι πραγματικά είναι ένα αδέσποτο. Υπάρχει η αντίληψη ότι είναι άγρια, ακοινώνητα, μας κολλάνε αρρώστιες..
Να όμως που δεν είναι έτσι..
Πόσοι από εμάς δεν πήραμε για κατοικίδιο ένα αδέσποτο? Βάλαμε στο σπίτι μας ένα βρώμικο και άρρωστο ζώο? Και έγινε το πιο γλυκό και τρυφερό κατοικίδιο.
Ένα αδέσποτο έχει πιο πολύ αγάπη να δώσει. Σε κοιτάει στα μάτια και μπορείς να διαβάσεις μέσα τους τον πόνο και την πίκρα που κρύβουν.
Έχουν βιώσει την άσχημη πλευρά της ζωής και έτσι όταν βρουν κάποιον που θα το αγαπήσει και θα το φροντίζει, θα του δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό.
Πρέπει να μάθουμε να βοηθάμε.. αρχίζοντας με τα ζώα που υπάρχουν στις γειτονιές μας. Με λίγο φαγητό και νερό στην αρχή..
Πρέπει να βοηθάμε τους φιλοζωικούς συλλόγους της περιοχής μας, για να βοηθήσουν και αυτοί με την σειρά τους με πιο ουσιαστικές ενέργειες τα αδέσποτα. Με εμβολιασμούς, με στειρώσεις, με θεραπείες..
Ένας γλυκός ήλιος ανατέλλει, στην μεγαλούπολη…
Στην άκρη του πάρκου μια ηλικιωμένη κυρία, με σακούλες στα χέρια σταματάει και αραδιάζει μπολάκια, κονσέρβες και μπουκάλια νερού..
Την κοιτάζω και αναρωτιέμαι.. μα τι κάνει τόσο πρωί?
Ξαφνικά ο χώρος γεμίζει από γάτες. Μικρές και μεγάλες τρέχουν χαρούμενα προς το μέρος της. Προφανώς την ξέρουν και την εμπιστεύονται..
Χοροπηδώντας ανάμεσα στα πόδια της περιμένουν υπομονετικά να τους βάλει φαγητό και νερό.
Τα μπολάκια γεμίζουν και αδειάζουν γρήγορα. Εκείνη κάθεται και τα παρακολουθεί με ένα γλυκόπικρο χαμόγελο στα χείλη.. τι να σκέφτεται άραγε?
Τα γατάκια χορτάτα πια αρχίζουν τα παιχνίδια ανάμεσα στα λουλούδια και στο νοτισμένο χορτάρι.. τι όμορφα και ξένοιαστα που μοιάζουν..
Τα μπολάκια μαζεύονται και η ηλικιωμένη κυρία φεύγει..
Τα γατάκια εξαφανίζονται ανάμεσα στους θάμνους.. αύριο πάλι θα ξαναμαζευτούν στο ίδιο γνωστό σημείο.
Αυτή ήταν μια κλασική εικόνα σε μια γειτονιά της πολύβουης Αθήνας, ανάμεσα σε έναν άνθρωπο και μερικά αδέσποτα.. πολύ ειδυλλιακό δεν ακούγεται?
Δυστυχώς δεν είναι όμως πάντα έτσι.. υπάρχουν και άλλες εικόνες σε άλλες γειτονιές με άλλους «ανθρώπους»..
Εικόνες πικρές και στενάχωρες. Με ανθρώπους κακούς και σκληρούς. Με αδέσποτα πονεμένα και πεινασμένα.
Εικόνες με χτυπημένα ζώα, εικόνες με κακοποιημένα ζώα.
Δυστυχώς δεν ζούμε ακόμα σε τόσο ειδυλλιακές μέρες, όπου οι άνθρωποι και τα ζώα να συνυπάρχουν αρμονικά. Δεν βλέπουμε χαρούμενα και ξένοιαστα αδέσποτα στις γειτονιές, αντίθετα οι κακοποιήσεις, οι φόλες και τα ταλαιπωρημένα ζώα είναι συχνό και γίνεται καθημερινό φαινόμενο.
Κάθε μέρα έρχεται στο φως και μια νέα περίπτωση κακοποίησης ή εγκατάλειψης ζώου.
Οι λόγοι πολλοί…
Άλλοι εγκαταλείπουν το ζώου τους γιατί βαρέθηκαν να έχουν ευθύνες και αποφάσισαν ότι δεν θέλουν να έχουν πια ένα κατοικίδιο.
Άλλοι δηλώνουν φιλόζωοι, ότι αγαπούν πολύ τα κατοικίδια τους και γενικά τα ζώα, αλλά στην πρώτη δυσκολία τα παρατάνε σε απομακρυσμένες περιοχές, χωρίς να τους ενδιαφέρει πως θα ζήσει αυτό το ζωντανό μακριά τους, πως θα ανταπεξέλθει στην σκληρή ζωή του δρόμου, έχοντας μάθει να ζει με την σιγουριά και την ασφάλεια του σπιτιού.
Άλλοι εγκαταλείπουν τα σκυλιά τους γιατί δεν κάνουν την δουλειά που θα ήθελαν.. δεν τους πιάνουν τα θηράματα και δεν είναι ιδανικά για κυνήγι..
Υπάρχουν και αυτοί που απλά κακοποιούνε ένα ζώο χωρίς αιτία και αφορμή.. χωρίς να τους έχει πειράξει απλά και μόνο για την ευχαρίστηση τους.
Και αυτοί είναι οι χειρότεροι.. το χειρότερο είδος ανθρώπου, που κακοποιεί ένα ζώο απλά και μόνο για την πλάκα του.
Θα μου πείτε… σε μια κοινωνία που πεινάει ο κόσμος.. σε μια κοινωνία που παιδιά πεθαίνουν καθημερινά από πείνα και κακουχίες, σε μια κοινωνία που η αδιαφορία κυριαρχεί γύρω μας, εμείς θα ασχολούμαστε με τα ζώα???
Και εγώ θα σας πω… ΝΑΙ
Ναι, γιατί εμείς τα κάναμε αδέσποτα.
Ναι, γιατί εμείς τα πήραμε από το φυσικό τους περιβάλλον και τα φέραμε στα σπίτια μας.
Ναι, γιατί εμείς τα κακοποιούμε και τα θανατώνουμε.
Ναι , γιατί είμαστε όλοι πλάσματα του ίδιου πλανήτη, με τα ίδια δικαιώματα ζωής και διαβίωσης.
Ναι, γιατί όποιος αδιαφορεί για τα ζώα, αδιαφορεί και για τους ίδιους τους ανθρώπους.
Ναι, γιατί είμαστε όλοι πλάσματα του ίδιου Θεού.
Τι πρέπει να γίνει?
Να ενημερωθούμε, να βοηθήσουμε, να μην αδιαφορούμε.
Να ενημερωθούμε για το τι πραγματικά είναι ένα αδέσποτο. Υπάρχει η αντίληψη ότι είναι άγρια, ακοινώνητα, μας κολλάνε αρρώστιες..
Να όμως που δεν είναι έτσι..
Πόσοι από εμάς δεν πήραμε για κατοικίδιο ένα αδέσποτο? Βάλαμε στο σπίτι μας ένα βρώμικο και άρρωστο ζώο? Και έγινε το πιο γλυκό και τρυφερό κατοικίδιο.
Ένα αδέσποτο έχει πιο πολύ αγάπη να δώσει. Σε κοιτάει στα μάτια και μπορείς να διαβάσεις μέσα τους τον πόνο και την πίκρα που κρύβουν.
Έχουν βιώσει την άσχημη πλευρά της ζωής και έτσι όταν βρουν κάποιον που θα το αγαπήσει και θα το φροντίζει, θα του δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό.
Πρέπει να μάθουμε να βοηθάμε.. αρχίζοντας με τα ζώα που υπάρχουν στις γειτονιές μας. Με λίγο φαγητό και νερό στην αρχή..
Πρέπει να βοηθάμε τους φιλοζωικούς συλλόγους της περιοχής μας, για να βοηθήσουν και αυτοί με την σειρά τους με πιο ουσιαστικές ενέργειες τα αδέσποτα. Με εμβολιασμούς, με στειρώσεις, με θεραπείες..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου