Μήπως κάτι μου διαφεύγει;

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ

Έψαξα με επιμονή τον αθηναϊκό Τύπο σήμερα, για να βρω έστω ένα σχόλιο για την στάση της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στο Ισραήλ, μετά το μακελειό στο «στόλο της ελευθερίας». Τα αποτελέσματα πενιχρά. Τα πύρινα βέλη σχολιαστών και αρθογράφων κατά του Ισραήλ, συνοδεύονταν από βαρύγδουπους τίτλους που προσπαθούσαν να εμφανίσουν ως «έντονη αντίδραση» και «σκληρή δήλωση» τις χλιαρές – κατά γενική ομολογία – αντιδράσεις της ελληνικής κυβέρνησης και προσωπικά του πρωθυπουργού και υπουργού των Εξωτερικών. Ανύπαρκτος ο σχολιασμός και από τους μεγαλόσχημους παράγοντες της δημοσιογραφίας στα δελτία των «8».

Μήπως ξέρουν κάτι που δεν ξέρω, κάτι που δεν μπορώ να αντιληφθώ; Ίσως.
Μήπως οι κινήσεις στη σκακιέρα των γεωπολιτικών συσχετισμών στην ΝΑ Μεσόγειο, επιβάλλουν αυτή την σχεδόν κυνική στάση; Ενδεχομένως.
Όμως, από μια κυβέρνηση η οποία προσδιορίζεται ως σοσιαλιστική, σε τέτοιου είδους μείζονα ζητήματα, περιμένεις μια άλλη στάση και ηθική.

Μοναδική εξαίρεση σ’ αυτό το γενικευμένο κλίμα, ο Γιώργος Δελαστίκ στο ΕΘΝΟΣ, από το σημερινό άρθρο του οποίου παραθέτω ένα απόσπασμα:

Δυσάρεστη έκπληξη προκάλεσε το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση χρειάστηκε οκτώ και πλέον ώρες μετά τα γεγονότα για να καταδικάσει τη στάση του Ισραήλ, παρόλο που όχι μόνο....
δεκάδες Έλληνες πολίτες είχαν δεχθεί ένοπλη επίθεση από στρατεύματα ξένης δύναμης σε διεθνή ύδατα, αλλά και πλοίο υπό ελληνική σημαία είχε απαχθεί και οδηγούνταν δια της βίας σε ξένη χώρα, μαζί με τους πολίτες της χώρας μας.
Απίστευτη απουσία αντιδράσεων της κυβέρνησης Παπανδρέου σε θέματα που άπτονται θεμελιωδών κυριαρχικών δικαιωμάτων των κρατών. Αυτή η στάση υπήρξε άραγε απόρροια πολιτικής ανεπάρκειας και ανικανότητας ή πολιτικής συνενοχής υπό τη μορφή ανοχής στις πράξεις των Ισραηλινών δραστών;
Ευτυχώς, πάντως, που υπάρχει και ο Ερντογάν και η τουρκική κυβέρνηση και έτσι το έγκλημα των Ισραηλινών δεν πέρασε τουλάχιστον απαρατήρητο σε ό,τι αφορά την προώθησή του στον ΟΗΕ, στο ΝΑΤΟ και σε άλλους διεθνείς οργανισμούς. "Απάνθρωπη κρατική τρομοκρατία" χαρακτήρισε ο Τούρκος πρωθυπουργός τις δολοφονίες των ακτιβιστών.
Οσο για τη θλιβερή Ευρώπη, την τιμή της έσωσε ο Ισπανός υπουργός Εξωτερικών, ο οποίος δήλωσε ότι "η Ισπανία καταδικάζει κατηγορηματικά την ισραηλινή επίθεση εναντίον του ανθρωπιστικού στόλου και το κάνει αυτό τόσο ως χώρα όσο και ως προεδρεύουσα του Συμβουλίου της ΕΕ".
Είναι προφανές ότι η προκλητική ατιμωρησία της οποίας απολαμβάνει το Ισραήλ για οποιοδήποτε έγκλημα πολέμου και κατά της ανθρωπότητας διαπράττει, έχει οδηγήσει σε άκρως επικίνδυνο σημείο αλαζονείας την ακροδεξιά, φασίζουσα με τα ευρωπαϊκά δεδομένα, κυβέρνηση του Τελ Αβίβ, που αισθάνεται πλέον ότι δεν έχει ανάγκη να δίνει λόγο σε κανέναν.
Δέκα - είκοσι δολοφονίες αόπλων παραπάνω ή παρακάτω δεν έχουν καμιά απολύτως σημασία για το κράτος του Ισραήλ, όσο συνεχίζεται η μέχρι τώρα στάση των Αμερικανών και των Ευρωπαίων απέναντί του.

Ολέθριες πολιτικές συνέπειες για την Ελλάδα είχε η σύμπτωση της διενέργειας κοινών αεροπορικών ασκήσεων Αθήνας - Τελ Αβίβ, που είχε αποφασίσει η κυβέρνηση Παπανδρέου, με το αποτρόπαιο έγκλημα του Ισραήλ. Η ευρύτατη γνωστοποίηση αυτής της στρατιωτικής συνεργασίας στην αραβική κοινή γνώμη συνιστά ισχυρότατο πλήγμα για την εικόνα της Ελλάδας στον αραβικό κόσμο.
Επιπλέον, καμιά αραβική οικονομική βοήθεια δεν είναι δυνατόν να δοθεί σε μια χώρα που συνεργάζεται ακόμη και στρατιωτικά με το Ισραήλ. Όσο κι αν είναι επιτακτική όμως η διακοπή κάθε στρατιωτικής σχέσης με το Ισραήλ, αποκλείεται να το κάνει αυτό η κυβέρνηση Παπανδρέου, με τη συγκεκριμένη στελέχωση του υπουργείου Εξωτερικών.