Μουδιασμένη η κοινή γνώμη, χλιαρές οι αντιδράσεις της αντιπολίτευσης, αντικρουόμενες οι εκτιμήσεις οικονομικών αναλυτών και πολιτικών συντακτών, μετά την ανακοίνωση των νέων μέτρων από την κυβέρνηση, των σκληρότερων που αναγκάζεται να λάβει η χώρα στη νεότερη ιστορία της.
Σε άλλη περίπτωση, ανεπιφύλακτα οι πάντες θα είχαν συγκροτήσει ένα ισχυρό κα αρραγές μέτωπο κατά της κυβέρνησης, αυτό που προσπαθούν να χτίσουν τώρα τα συνδικάτα, ετοιμάζοντας εκτεταμένες κινητοποιήσεις, περισσότερο από το επιβεβλημένο εκ του ρόλου τους καθήκον και λιγότερο επειδή πιστεύουν ότι κάτι μπορούν να επιτύχουν.
Η λέξη που κάνει τη διαφορά στην παρούσα συγκυρία και μειώνει τις αντιδράσεις είναι η «χρεοκοπία» το φάντασμα της οποίας πλανάται πάνω από τη χώρα.
Μπροστά στον κίνδυνο της χρεοκοπίας της χώρας, οι περισσότεροι Έλληνες δείχνουν διατεθειμένοι – υπό την προϋπόθεση της δίκαιης κατανομής των βαρών- να βάλουν το χέρι για μια ακόμη φορά στην τσέπη.
Οι αποφάσεις του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου και του οικονομικού επιτελείου, έχουν υπό αυτές τις συνθήκες, δύο αναγνώσεις. Η μια δικαιολογεί τα μέτρα λόγω κρισιμότητας της κατάστασης και η άλλη – η αρνητική – θεωρεί ότι η κυβέρνηση υπέκυψε στην συντηρητική νεοφιλελεύθερη ΕΕ, αφιστάμενη από τους βασικούς της στόχους και τις προεκλογικές εξαγγελίες της.
Οι αποφάσεις του πρωθυπουργού κρίνονται άλλοτε με θετικό και άλλοτε με αρνητικό πρόσημο, ανάλογα με την οπτική που έχει κανείς απέναντι στα δραματικά γεγονότα των τελευταίων μηνών.
Τα συν και τα πλην
Ο Γιώργος Παπανδρέου βρήκε το θάρρος να πει αυτά που κανείς ηγέτης δεν τόλμησε να μας πει ποτέ για την κατάντια της χώρας μας. Είπε την αλήθεια και έδειξε αποφασισμένος να αναλάβει όλο το κόστος. Στη δύσκολη ώρα, ο κ. Γ. Παπανδρέου πράττει αυτό που πιστεύει ότι πρέπει να πράξει με γνώμονα το εθνικό συμφέρον. Αυτό καθαυτό είναι ένα μεγάλο βήμα προς την αποκατάσταση της αξιοπιστίας. Έπειτα από χρόνια, επιτέλους, η Ελλάδα έχει έναν πρωθυπουργό που εργάζεται, που δεν κρύβεται, αλλά είναι παρών στα μέτωπα της μάχης, που αντί να ξεσκονίζει την καρέκλα του, λαμβάνει κρίσιμες αποφάσεις και παίρνει επάνω του την ευθύνη...........
Τελικά ο Παπανδρέου είπε όσα όλοι γνωρίζαμε εδώ και χρόνια αλλά ελάχιστοι τολμούσαμε να τα παραδεχθούμε. Ζούσαμε με τον μύθο της ανεξαρτησίας. με τον μύθο ότι μπορούμε να ξοδεύουμε - και σαν κράτος και ατομικά - τα διπλά από αυτά που βγάζαμε χωρίς επιπτώσεις, τον μύθο ότι είχαμε κράτος. Το μύθο ότι, οτιδήποτε και αν κάναμε την τελευταία στιγμή θα μας έσωζε η θεά τύχη ή ένας από μηχανής θεός γλυτώνοντας τις επιπτώσεις.
Είναι αλήθεια ότι και το πακέτο των μέτρων που ανακοινώθηκαν χθες περιλαμβάνει αποφάσεις οι οποίες αγγίζουν τους οικονομικά ισχυρούς, αλλά μόνο τους συνεπείς στις φορολογικές και άλλες υποχρεώσεις τους. Το πρόβλημα, όμως, είναι οι ασυνεπείς, αυτοί που φοροδιαφεύγουν ή αυτοί που δεν καταβάλλουν βεβαιωμένες οφειλές τους. Και, ως γνωστό, αυτές είναι οι πηγές από τις οποίες είναι δυνατό να προέλθουν σημαντικά έσοδα για τη χώρα και να πειστεί ο απλός πολίτης ότι τελικά δεν είναι το κορόιδο της υπόθεσης.
«Το να κόψεις σήμερα τον μισθό ή τη σύνταξη δεν δημιουργεί βιωσιμότητα στην ελληνική οικονομία. Δεν απαντά στο πραγματικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας. Το τονίζω αυτό. Να φύγουμε απ’ αυτή την ιδεοληψία... Ναι, σκληρά μέτρα απέναντι στη διαφθορά, όχι σκληρά μέτρα απέναντι στον κοσμάκη, και στον συνταξιούχο, και στον μισθωτό... Να χτυπήσουμε φαινόμενα όπως είναι η φοροδιαφυγή και η εισφοροδιαφυγή. Λίγο να τα χτυπήσουμε αυτά, έχουμε λύσει το οικονομικό πρόβλημα της χώρας», είχε πει μεταξύ πολλών άλλων ο πρωθυπουργός. Και τα έλεγε αυτά τον Δεκέμβριο, όταν ήταν πια δύο μήνες στην εξουσία και είχε ήδη αποκαλύψει στην ΕΕ το πραγματικό μέγεθος του ελλείμματος και του δημόσιου χρέους. Είχε πλέον πλήρη γνώση των δεδομένων. Το ερώτημα προβάλλει είναι: παραπλανούσε συνειδητά τον ελληνικό λαό ο πρωθυπουργός με όσα έλεγε τον Δεκέμβριο ή τα πίστευε μεν προσωπικά, αλλά δεν είχε το πολιτικό σθένος να αντισταθεί στις επιθέσεις των νεοφιλελεύθερων ηγετικών κύκλων της ΕΕ;
Σε δραματικούς τόνους ο πρωθυπουργός υποστήριξε προ ημερών πως «δεν μας απειλεί η ύφεση αλλά η αδυναμία δανεισμού». Τα γεγονότα – γα πολλούς - αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο. Η δική του κυβέρνηση ήταν που ζήτησε να δανειστεί 5 δισ. ευρώ στα τέλη Γενάρη και μόλις προσέφερε επιτόκιο 6,2% -μόνο 0,7% περισσότερο από το 5,5% που είχε δανειστεί τον Ιανουάριο του 2009 η κυβέρνηση Καραμανλή - μέσα σε τρεις ώρες οι δανειστές είχαν προσφέρει... 25 δισεκατομμύρια στην «υπό χρεοκοπία» Ελλάδα! Κατόπιν αυτού, πολλοί υποστηρίζουν σήμερα ότι όσα είπε ο πρωθυπουργός στο υπουργικό συμβούλιο προχθές δεν ήταν παρά μια προσπάθεια να τρομάξει τον κόσμο με ανακρίβειες για να αποδεχθεί αδιαμαρτύρητα, μοιρολατρικά τα μέτρα.
Οι προϋποθέσεις
Παρά τη δυσφορία που αναπόφευκτα προκαλείται, πλήθος ενδείξεων οδηγούν στο συμπέρασμα ότι εν τέλει οι πολίτες θα ανταποκριθούν ενσυνείδητα στην πρόσκληση του πρωθυπουργού να συστρατευθούν για την έξοδο από την κρίση.
Κατ΄ αντίστοιχο τρόπο όμως πρέπει να ανταποκριθεί και η κυβέρνηση και να υλοποιήσει τους στόχους που έθεσε ο Πρωθυπουργός.
Όσο υπομονετικά θα αντιμετωπίσει η κοινωνία τις μεγάλες στερήσεις που της επιβάλλονται τόσο πιο αποφασιστικά πρέπει να κινηθεί η πολιτεία για να περιορίσει την περίοδο των στερήσεων.. Επιτακτικό καθήκον των υπουργών είναι πλέον να δημιουργήσουν προϋποθέσεις που θα επανεκκινήσουν την παραγωγική μηχανή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου