Σκια

Kι οταν πια θαχω φυγει

και σκια θα χω απομεινει

Κρατα τουτο μοναχα

Υπηρξα, υπηρξες , υπηρξαμε

Βαδισαμε για λιγο στο μονοπατι

αναμεσα στο φως, και στο σκοταδι

Το ενδιαμεσο

Αγαπη η ερωτας?

Λευκο λουλουδι η φυλλο αγκαθωτο?

Τι σημασια εχει πια θα μου πεις

Στο ιδιο σκοταδι χαραζει παντα η αυγη

Κι εγω

αμετακινητη

με τα ιδια παντα ερωτηματικα

Να διανυω με τους καθρεπτες μου τα κενα

Σου χα πει

Πριν δουμε την προστασια σαν χρονο

αγκαλιασε με

Ελα μια βολτα μαζι μου

ως την ακρη της νυκτας

να βαδισουμε πανω σ'εκεινες

τις νυκτερινες προσδοκιες

τις γεματες υποσχεσεις

Τ'ονειρο ν'αγγιξουμε

σ'ενα ταξιδι δυνατο

συνταξιδιωτες παραλληλα να βαδισουμε

χρωματιζοντας τον μαυρο καμβα

αλλαζοντας τους ρολους

ακροβατωνατς σε διακενα χαμενου χρονου

κι ανυποψιαστων στιγμων................

Κατερινα Παπα