Οι εχθροί του «Καλλικράτη»

Tου Πασχου Μανδραβελη

Kάποτε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επισκέφθηκε τους Δελφούς. Εκεί του έδειξαν τη μεγάλη πέτρα που σημάδευε στην αρχαιότητα τον «ομφαλό της γης». Eκείνος ζήτησε να την πετάξουν μακριά, διότι «με κάτι τέτοια οι Νεοέλληνες αρνούνται να προοδεύσουν». Αν ζούσε σήμερα ο μεγάλος Ελληνας πολιτικός θα μειδιούσε, διότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει ένας ομφαλός της γης. Για την ακρίβεια, κάθε κωμόπολη της χώρας αποτελεί τον ομφαλό της ιστορίας. Κάθε χωριό έχει εμφανίσει κάποιο ιστορικό προηγούμενο για να εξαιρεθεί από το πρόγραμμα συνένωσης «Καλλικράτης».

Η αλήθεια είναι ότι στον ελλαδικό χώρο κάθε πέτρα έχει ιστορία. Φτιάξαμε μια τρισχιλιετή αφήγηση του έθνους, οπότε κάθε οικισμός αποτελεί κομμάτι της ιστορίας. Αν δεν είναι αρχαιοελληνικό, μπορεί να είναι βυζαντινό. Αν δεν είναι βυζαντινό, θα «μαρτύρησε» επί τουρκοκρατίας. Και αν δεν έχει υποφέρει στα 400 χρόνια, κάτι θα έχει πάθει κατά τη γερμανική Κατοχή. Βέβαια, κανείς δεν αιτιολόγησε επαρκώς τη σχέση της ιστορίας με τη διοικητική διάρθρωση, αλλά η προ τριετίας υπαναχώρηση του κ. Προκόπη Παυλόπουλου και η αυτονόμηση τριών δήμων δημιουργεί ένα κακό προηγούμενο. Δεκάδες χωριά έχουν σηκώσει παντιέρα κάποιου πραγματικού ή φανταστικού γεγονότος του παρελθόντος για να αποφύγουν τη συνένωση.

Μεγαλύτερο πρόβλημα όμως δεν είναι οι φιλοδοξίες των τοπικών αρχόντων ή πολιτευτών που εφευρίσκουν ιδιαιτερότητες ελπίζοντας στη διαιώνιση των πολιτικών ή προσωπικών οφελών που έχουν λόγω του κατακερματισμού της διοίκησης. Μεγαλύτερο πρόβλημα θα είναι τα ρουσφέτια του παρελθόντος και δεν εννοούμε μόνο τις αποσχίσεις κοινοτήτων με «ιστορική σημασία».....

Ο κ. Γιώργος Σουφλιάς για παράδειγμα -ο οποίος κάποτε ήθελε να σώσει τη χώρα και την οικονομία- έκανε μια γκράντε παροχή στους ομότεχνούς του μηχανικούς. Με την υπ’ αριθμόν 2/52971/0022 απόφασή του καθόρισε: «την ημερήσια αποζημίωση των μονίμων και με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου διπλωματούχων μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και το ισότιμο με αυτό σχολών που υπηρετούν στο Δημόσιο και στα ΝΠΔΔ συμπεριλαμβανομένων των ΟΤΑ οι οποίοι μετακινούνται εκτός έδρας για υπηρεσιακούς λόγους στο ποσό των 70 ευρώ... Το ανωτέρω ποσό αυξάνεται κατά 20% κατά τη θερινή περίοδο Ιουλίου - Σεπτεμβρίου».

Η απόφαση -η οποία σημειωτέον υπογράφτηκε ντάλα καλοκαίρι (31 Αυγούστου 2007) - δίνει με μέτριους υπολογισμούς μπόνους στους μηχανικούς του Δημοσίου 10 - 12.000 ευρώ ετησίως. Καθαρά! Ομως, η παροχή του κ. Σουφλιά αφορά τους μηχανικούς νομαρχιών, περιφερειών, οργανισμών, πλην δήμων, επειδή οι χιλιομετρικές αποστάσεις είναι μικρές. Οπότε οι πρώτοι που θα αντιδράσουν στην κατάργηση π. χ. των νομαρχιών θα είναι οι μηχανικοί του Δημοσίου. Και όχι μόνο αυτοί: Χιλιάδες ρουσφέτια είναι διάσπαρτα στον δημόσιο τομέα και οι βολεμένοι θα αντιδράσουν αν επιχειρηθεί οποιαδήποτε τομή, για να μη φαλκιδευτούν οι... «κοινωνικές τους κατακτήσεις.

Υ. Γ. Η απόφαση του κ. Σουφλιά είναι παράνομη. α) Τυπικά, διότι κατά παράβαση του Συντάγματος δεν αναφέρει το ύψος της δαπάνης στον κρατικό προϋπολογισμό («το ύψος της οποίας δεν μπορεί να καθοριστεί σ’ αυτό το στάδιο»!). β) Ηθικά, διότι οι υπόλοιποι υπάλληλοι πανεπιστημιακής εκπαίδευσης (που πολλάκις βγαίνουν μαζί σε επιθεωρήσεις) λαμβάνουν εκτός έδρας 9,8 ευρώ!