Παρά την εξαιρετικά δύσκολη οικονομική συγκυρία που διέρχεται η χώρα και τα σκληρά μέτρα που μελετά η κυβέρνηση στο πλαίσιο του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, το δημοσκοπικό προβάδισμα του κυβερνώντος κόμματος έναντι του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης παραμένει σε επίπεδα υψηλότερα του εκλογικού αποτελέσματος της 4ης Οκτωβρίου 2009. Το γεγονός αυτό μας οδηγεί σε ερμηνείες και συμπεράσματα για την συμπεριφορά και τα ζητούμενα της κοινής γνώμης.
Τα δημοσκοπικά ευρήματα Σύμφωνα με τα ευρήματα του μηνιαίου Βαρόμετρου Φεβρουαρίου της Public Issue, για λογαριασμό της «Καθημερινής» και του ΣΚΑΪ, η διαφορά βρίσκεται σήμερα στις 16,5 ποσοστιαίες μονάδες, καθώς η εκλογική επιρροή του ΠΑΣΟΚ εκτιμάται στο 48% και της Ν.Δ. σε 31,5%. Παράλληλα βασικοί δείκτες αποτίμησης της εικόνας της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού παρουσιάζονται ενισχυμένοι.
Ως καλύτερη κυβέρνηση για τη χώρα, οι πολίτες προτιμούν σαφώς το ΠΑΣΟΚ (40%) έναντι της Ν.Δ. (7%), αν και το 42% απορρίπτει αμφότερα τα κόμματα εξουσίας.
Η κυβερνητική δημοτικότητα είναι αυξημένη σε σχέση με την προ μηνός έρευνα της ίδιας εταιρείας.(37%, +3%), ενώ σταθεροποιημένος εμφανίζεται ο δείκτης πρωθυπουργικής δημοτικότητας (72%).
Οι υπαρκτές φθορές που καταγράφονται –σήμερα– στη μέτρηση, π.χ. είτε στην εικόνα του κυβερνώντος κόμματος (65%, -4%), είτε στην πρωθυπουργική καταλληλότητα (48%, -5%), θα πρέπει να αξιολογηθούν μάλλον περιορισμένες, σε σχέση με τα οικονομικά μέτρα που λαμβάνονται.
Ασφαλή ένδειξη στην ίδια κατεύθυνση συνιστά και η βελτίωση του ιδιαιτέρως σημαντικού δείκτη γενικού πολιτικού κλίματος (σχετικά με την κατεύθυνση της χώρας), ο οποίος, εν μέσω οξύτατης κρίσης, όχι μόνον εμφανίζει άνοδο (+5%), αλλά τα επίπεδα στα οποία κινείται (38%), υποδηλώνουν θετική επίδραση στις κοινωνικές προσδοκίες για την πορεία της χώρας, ισχυρότερη και από εκείνην που προκάλεσε το ίδιο το εκλογικό αποτέλεσμα της 4ης Οκτωβρίου...........
Την ίδια ώρα, σχεδόν ένας στους δύο πολίτες (52%), θεωρεί ότι η Ελλάδα είναι αποδυναμωμένη στον διεθνή χάρτη σε σχέση με το προηγούμενο έτος, με μόλις το 12% να εκτιμά ότι η χώρα μας έγινε πιο ισχυρή.
Τέλος, υπό το πρίσμα και των πρόσφατων κυβερνητικών μέτρων για τα εισοδήματα και το φορολογικό, δεν προκαλεί έκπληξη η εκτίμηση του 80% των πολιτών ότι οι προσεχείς μήνες θα είναι περίοδος απεργιακής έντασης και κοινωνικών συγκρούσεων.
Η εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση
Όλα αυτά μπορεί να φαίνονται εκ πρώτης όψεως παράδοξα, με μια δεύτερη ανάγνωση όμως είναι εύκολα ερμηνεύσιμα.
Η κοινή γνώμη έχει πεισθεί κατά το μεγαλύτερο ποσοστό της ότι πολύ μεγάλο μερίδιο ευθύνης για τα σημερινό οικονομικά αδιέξοδα, φέρουν οι δύο προηγούμενες κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας. Η οικονομική κατάσταση δίνει παράλληλα την εξήγηση στη στάση του τέως πρωθυπουργού την περίοδο προ των εκλογών και αποτελεί την απάντηση στο ερώτημα της «ανεξήγητης» προσφυγής στις κάλπες. Οι πολίτες είναι λογικό υπό αυτές τις συνθήκες να στρέφονται προς την κυβέρνηση Παπανδρέου και να την περιβάλουν με την εμπιστοσύνη τους.
Ο ξένος παράγων
Ωστόσο, η απουσία στην παρούσα φάση μιας δεύτερης αξιόπιστης κυβερνητικής πρότασης, δεν είναι η μοναδική ερμηνεία για τη θετική στάση του εκλογικού σώματος. Συντρέχουν και άλλες παράμετροι. Η κοινή γνώμη έρχεται κάθε μέρα αντιμέτωπη με τις επιθέσεις και τις πιέσεις που υφίσταται η χώρα και η κυβέρνηση από το εξωτερικό, κατά συνέπεια έχει συνειδητοποιήσει ότι είτε μας αρέσει είτε όχι, σε ότι αφορά την εξωτερική πολιτική έχουμε απωλέσει την εθνική μας κυριαρχία. Οικονομική πολιτική χαράσσουν πλέον για μας οι δανειστές μας, οι οποίοι μας έχουν εξαναγκάσει σε ένα πρωτοφανή για τα δεδομένα της ευρωζώνης κλοιό επιτήρησης.
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση και προσωπικά π πρωθυπουργός δίνει ένα τιτάνιο και άνισο αγώνα, σε ένα μαραθώνιο επαφών στο εξωτερικό, σε ένα εξαιρετικά εχθρικό περιβάλλον , όπου είναι συνεχώς απολογούμενος, χωρίς όπλα και επιχειρήματα, που θα του επιτρέπουν να υπερασπισθεί την αξιοπρέπεια της χώρας. Υπό αυτά τα δεδομένα, το ότι κατάφερε να μετατρέψει το πρόβλημα της Ελλάδας σε πρόβλημα της ΕΕ και να εγκαλέσει τους παράγοντες των Βρυξελλών για την ολιγωρία των τελευταίων 5,5 ετών (παρέχοντας ουσιαστικά κάλυψη στην κυβέρνηση Καραμανλή), αποτελεί πραγματικό επίτευγμα που οι Έλληνες αξιολογούν θετικά, καθώς χτυπάει κατ’ ευθείαν στο φιλότιμο και την (απωλεσθείσα) εθνική αξιοπρέπεια.
Ο αντιπολιτευτικός παροπλισμός της ΝΔ
Από την άλλη πλευρά, η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να καρπωθεί στο ελάχιστο τα προβλήματα της νέας κυβέρνησης. Η όποια επιχειρηματολογία περί μιας διαφορετικής οικονομικής πολιτικής έχει εκ προοιμίου ακυρωθεί από τον τρόπο που εγκατέλειψαν την εξουσία και άφησαν τη χώρα στο έλεος Θεού, αφού προηγουμένως διόγκωσαν σε ύψη δυσθεώρητα χρέη και ελλείμματα. Ο Αντώνης Σαμαράς το γνωρίζει αυτό και σοφά πράττων εμφανίζεται συναινετικός σε ένα ζήτημα μείζονος εθνικής σημασίας , στάση στην οποία οφείλει και τα ελαφρώς βελτιωμένα προσωπικά δημοσκοπικά ποσοστά του.
Θα μπορούσε να παρατηρήσει κανείς ότι όλα τα παραπάνω ισχύουν μόνο στο θέμα της οικονομικής κρίσεως και των παραμέτρων της. Η κυβέρνηση έχει ανακινήσει και άλλα ζητήματα (μεταναστευτικό, νέο εκλογικό σύστημα, διοικητική αναδιάρθρωση κ. λπ.), στα οποία η Ν.Δ. έχει προβάλει σοβαρές διαφωνίες . Ωστόσο δεν εισπράττει το αντίστοιχο δημοσκοπικό όφελος. Τα μέτρα κατά της κρίσης, το ασφαλιστικό, το εργασιακό, το φορολογικό, τα κλειστά επαγγέλματα κ. λπ. είναι φυσικό να μονοπωλούν το ενδιαφέρον και την αγωνία του Έλληνα πολίτη. Η συναίνεση της ΝΔ προς την κυβέρνηση στα μείζονα προβλήματα της χώρας είναι φυσικό να ελαχιστοποιεί τη σημασία και τη λαϊκή απήχηση των αντιθέσεών της στα άλλα ζητήματα θέματα, που λόγω συγκυρίας χαρακτηρίζονται δευτερεύοντα.Επιπροσθέτως, το μειωμένο πολιτικό κύρος και η αναξιοπιστία των φθαρμένων στελεχών της, τα οποία σπεύδουν, συχνά χωρίς την έγκριση της Ρηγίλλης, να οικειοποιηθούν και να εκφράσουν την αντιπολιτευτική θέση του κόμματός τους σε κάποιο από τα παραπάνω θέματα, κάθε άλλο παρά θετικά εκλαμβάνεται και προσμετράται από την κοινή γνώμη. Παράλληλα, τα εσωκομματικά προβλήματα της Νέας Δημοκρατίας και η οργανωτική αλλά και πολιτική ανασυγκρότησή της, έχουν ακόμη πολύ δρόμο για να επιτευχθούν και να αποδώσουν, επαναφέροντάς την σε τροχιά εξουσίας.
Καταδικασμένο το ΠΑΣΟΚ να κυβερνήσει
Κατόπιν αυτών, γίνεται προφανές για ποιούς λόγους οι πολίτες συσπειρώνονται γύρω από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Αυτή η συσπείρωση όμως για πολλούς μεταφράζεται ως ανοχή που θα χαθεί, μόλις (και αν) διαταραχθεί η αξιοπιστία της κυβέρνησης. Μέχρι σήμερα η κοινή γνώμη, για τους λόγους που αναλύθηκαν πιο πάνω, φαίνεται πως συγχωρεί την ανακολουθία μεταξύ των προεκλογικώς υπεσχημένων και όσων σήμερα εξαγγέλλονται. Έχει πεισθεί για την εθνική ανάγκη. Ταυτόχρονα όμως περιμένει δίκαιη κατανομή των βαρών. Αυτό είναι το κρίσιμο και κομβικό σημείο. Να πληρώσουμε όλοι αναλόγως των δυνατοτήτων μας. Οι Έλληνες πολίτες ζητούν κοινωνική δικαιοσύνη ως προαπαιτούμενο για τη συμμετοχή τους στην εθνική προσπάθεια. Αν αυτή δεν υπάρξει, τότε η κυβέρνηση – μόλις αρχίσουν να επιβάλλονται τα μέτρα – θα βρεθεί ενώπιον μια γενικευμένης και πιθανόν πρωτοφανούς κοινωνικής εξέγερσης και συγκρούσεων με απρόβλεπτες συνέπειες για τη χώρα, για τους κυβερνώντες, για το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του, ελλείψει εναλλακτικής πρότασης.
Υπό αυτά τα δεδομένα, το ΠΑΣΟΚ είναι στ’ αλήθεια καταδικασμένο να κυβερνήσει τη χώρα, αλλά να την κυβερνήσει με κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτές οι δύο λέξεις αποτελούν τελικά τον ακρογωνιαίο λίθο της προσπάθειας, που θα καθορίσει και το αποτέλεσμά της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου